Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Η Ντόρα, η Κρήτη, το Pasok.!

Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Το 1913, μια μέρα σαν και τη σημερινή, λάμβανε σάρκα και οστά η Ένωση. Όχι αυτή για την οποία μάτωσε ο κυπριακός ελληνισμός, και μέχρι και τις μέρες μας συνεχίζει να βασανίζει Ελλάδα και Κύπρο. Αλλά η ενσωμάτωση της Κρητικής Πολιτείας στην ελληνική επικράτεια.
Βροντάκηδες και Φουρτουνάκηδες, έκτοτε… επιχειρούν να χωρίσουν τα χωράφια τους, και στην υπόλοιπη, ηπειρωτική αλλά και νησιωτική Ελλάδα. Προκαλώντας ταχυπαλμίες εκνευρισμού και δυσαρέσκειας σε πολλούς άλλους Έλληνες.
Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ότι… θα ήμασταν καλύτερα χωρίς την Κρήτη; Κυρίως θα το ακούσετε στον χώρο της ευρύτερης ή και πιο στενής Κεντροδεξιάς. Και όσοι το λένε, αναφέρονται σε δυο πράγματα: Τη Ντόρα, και το ΠΑΣΟΚ. Δαιμονοποιούν δηλαδή την Κρήτη για τη σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατικής Συμμαχίας, αλλά, πολύ περισσότερο, για το γεγονός ότι μετά το 1981, το ΠΑΣΟΚ έγινε "κόμμα και κράτος", έγινε "έθνος", έγινε "λαός".
Η Κρήτη ήταν ο περιούσιος λαός του Ανδρέα Παπανδρέου. Εκεί να δείτε… περιουσίες. Στη Μεγαλόνησο, χτίστηκαν δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας, γεφύρια, λιμάνια και αεροδρόμια, όταν η υπόλοιπη Ελλάδα έμενε πίσω σε ανάπτυξη, εκσυγχρονισμό και προοπτική.
Καμία έκπληξη λοιπόν για το πανό που βλέπει κανείς στο αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης», όταν προσγειώνεται με το αεροπλάνο, έχοντας πρώτα κάνει τον σταυρό του που… σταμάτησε εντός πίστας, και δεν έπεσε στη θάλασσα: «Καλωσορίσατε στο Δημοκρατικό Ηράκλειο», γράφει το πανό. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι, για τον εαυτό σου, για την Ελλάδα, για τη Δημοκρατία.
Η Κρήτη ονομάστηκε «πράσινο νησί». Και όχι άδικα. Ακόμη και στην εποχή της «πράσινης» συρρίκνωσης, το 1990 και το 2004, η Κρήτη έβγαζε… 60% + ΠΑΣΟΚ. Με την εξαίρεση του «αυτόνομου κράτους των Χανίων». Εκεί όπου είχε και τη διατηρεί, μεγάλη δύναμη, ο πατριάρχης του Οίκου των Μητσοτάκηδων. Πιστοί ψηφοφόροι οι οποίοι αποτελούν σήμερα τη γενετήσια μαγιά του κόμματος της Ντόρας.
Όλα αυτά βέβαια, τα λένε όσοι αδυνατούν να κατανοήσουν την ιδιαιτερότητα της ψυχοσύνθεσης των Κρητικών. Αγέρωχοι και λεβέντες. Ακόμη και οι Γερμανοί του Χίτλερ, κόντεψαν να σηκώσουν τα χέρια ψηλά, στην προσπάθειά τους να καταλάβουν την Κρήτη. Το νησί που προσέφερε στην Ελλάδα έναν Εθνάρχη σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Και η Ελλάδα… αποπειράθηκε πολλές φορές να τον δολοφονήσει.
Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου