Το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις δεν υλοποιεί τις επιθυμίες του Στρος Καν, αλλά το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση και ψηφίσθηκε στο κοινοβούλιο από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ και τη Μπακογιάννη. Το όπλο τότε δεν ήταν στραμμένο στους "κερδοσκόπους", αλλά στους πολίτες της χώρας και σε τελευταία ανάλυση την ίδια τη χώρα. Γιατί την καταδικάζει σε σοκ ύφεσης με άγνωστη ημερομηνία εξόδου.
Το μνημόνιο της άνοιξης αναφερόταν ρητά στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και του εργατικού δίκαιου στην ελλάδα. Για όσους τότε δεν ήθελαν να καταλάβουν, το διευκρίνησε ο Λοβέρδος ως υπουργός εργασίας όταν είχε πει ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις μπορούν να είναι και σε χειρότερη κατεύθυνση από τις κλαδικές συμβάσεις. Δηλαδή ανέτρεπε όλη τη λογική του εργατικού δικαίου και των εργασιακών σχέσεων στη χώρα, αφού μέχρι τότε οι επιχειρησιακές συμβάσεις μόνο σε καλύτερη κατεύθυνση ήταν δυνατό να υπογραφούν.
Η κυβέρνηση με αυτό το νόμο τάσσεται σαφώς με την ισχυρή πλευρά των κοινωνικών εταίρων που είναι οι επιχειρηματίες και που σε μια εποχή ύφεσης και ανεργίας η θέση τους ενισχύεται και γίνεται ασύδοτη.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έπαιξε ένα επικοινωνιακό θέατρο τις προηγούμενες μέρες ότι δήθεν διαπραγματεύεται με τους "κακούς" της τρόικα για να θέσει κάποια αναχώματα. Σήμερα προσπαθεί να πείσει ότι έχει θέσει κάποια αναχώματα. Ποιά είναι όμως αυτά; Οι συλλογικές συμβάσεις έχουν μόνο ρόλο ως προς τις κατώτατες αμοιβές και οι κλαδικές συμβάσεις δεν έχουν καμιά χρησιμότητα. Μόνο επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπάρχουν πλέον.
Όμως στον καθαρά ιδιωτικό τομέα τα συνδικάτα, όπου υπάρχουν, είναι αδύνατα και ελεγχόμενα απο τον επιχειρηματία, με αποτέλεσμα η σύμβαση να μην είναι μια διμερής πράξη, αλλά μια μονομερής πράξη. Κατά τον Παναγόπουλο στις 100 επιχειρήσεις που μπορούν να έχουν συνδικάτο, μόνο 1 έχει και επομένως κατά τον κύριο αυτόν, το κλαδικό συνδικάτο θα διαπραγματεύεται με τον επιχειρηματία. Ψεύδεται, διότι ο επιχειρηματίας έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στη διαιτησία μονομερώς χάρις στο σοσιαλιστή υπουργό Λοβέρδο.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που στη βουλή θα ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο, έχουν όλη την ευθύνη της ψήφου τους για την έλλειψη οποιασδήποτε προστασίας της εργασίας στη χώρα και επομένως της ανατροπής της λογικής του κοινωνικού κράτους. Αλλά και γιατί η χώρα θα μπει σε μια περαιτέρω τροχιά ύφεσης και υπανάπτυξης. Η κυβέρνηση θα αποτύχει στην είσπραξη των εσόδων του προυπολογισμού και σε λίγους μήνες θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε νέα μείωση των μισθών στο δημόσιο, σε απολύσεις, σε μείωση των συντάξεων και σε νέα αύξηση των έμμεσων φόρων.
Επομένως η απραξία και η αποδοχή αυτών των μέτρων από τους πολίτες της χώρας δεν είναι πράξη υπευθυνότητας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου