Τα παιχνίδια εντυπώσεων θα σώσουν το ΠΑΣΟΚ;

Ένα από τα κυρίαρχα θέματα της επικαιρότητας τις πρώτες ημέρες του νέου έτους, ήταν οι δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Παπουτσή σχετικά με τα μέτρα που θα λάβει η χώρα μας, προκειμένου να περιορίσει τις ροές λαθρομεταναστών σε αυτή.
Το πρώτο μέτρο που ανακοινώθηκε ήταν η δημιουργία ενός φράχτη 12 περίπου χιλιομέτρων στο πέρασμα του Δεδέαγατς, στον Έβρο, το οποίο χρησιμοποιείται από τους μετανάστες ευρέως τον χειμώνα, όταν ο υπόλοιπος Έβρος είναι ιδιαίτερα δύσβατος και επικίνδυνος.
Το δεύτερο μέτρο που όπως δήλωσε ο κ. Παπουτσής είναι υπό σκέψιν είναι η δημιουργία πλωτών χώρων υποδοχής των μεταναστών, μέσα σε ειδικά διαμορφωμένα πλοία τα οποία θα νοικιαστούν από την Ολλανδία και τα οποία θα παρέχουν όλα τα μέτρα ασφάλειας για την διαμονή 1000 περίπου ανθρώπων το καθένα.
Όλα αυτά έλαβαν χώρα, μετά από την συνάντηση, την περασμένη Πέμπτη του κ. Παπουτσή με τους αρμόδιους φορείς της Αχαΐας για να συζητηθεί το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί ιδιαίτερα στην πόλη της Πάτρας λόγω των λαθρομεταναστών. Επίσης δηλώσεις έγιναν και μετά την σύσκεψη για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, η οποία υποφέρει πρώτιστα από το πρόβλημα των λαθρομεταναστών.
Μπορούμε να μιλάμε λοιπόν για μια επιτέλους “ρεαλιστική” αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Σαφώς πρόκειται για μια εντυπωσιακή στροφή από τις μέχρι τώρα δηλώσεις της αρμόδιας υφυπουργού κ. Άννας Νταλάρα, συζύγου του γνωστού τραγουδιστή που πρωτοστάτησε στην “αντιρατσιστική συναυλία” στον Άγ. Παντελεήμονα και η οποία δήλωνε ότι οι μετανάστες δίνουν υπεραξία στην Ελληνική κοινωνία, και ότι για το ζήτημα που έχει δημιουργηθεί στην Πάτρα η λύση είναι να δοθούν ... σπίτια στους μετανάστες. Υφίσταται όμως κάποιο θέμα ουσίας στις δηλώσεις του κ. Παπουτσή ή πρόκειται απλά για μια διαφορετική προσέγγιση στο πολιτικό παιχνίδι των εντυπώσεων;
Ας αρχίσουμε από την δεύτερη πρόταση του κ. Παπουτσή, αυτή που αφορά τα πλωτά κέντρα, και η οποία όμως δίχως κανείς να δώσει ιδιαίτερη σημασία περιελάμβανε και την χρήση στρατοπέδων που ο Στρατός δεν χρησιμοποιεί πια ως χώρων “υποδοχής” μεταναστών. Το μέρος που αφορά τα πλωτά πλοία είναι σαφές ότι είναι τόσο ασύμφορο οικονομικά και μη αποτελεσματικό, καθώς τα 1000 άτομα που χωρά το κάθε πλοίο δεν είναι παρά η “σοδειά” 2-3 ημερών μεταναστευτικών ροών στην χώρα μας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Οπότε μιλάμε για ένα δυσθεώρητο κόστος που δεν θα λύσει επί της ουσίας τίποτε. Όσον αφορά στα στρατόπεδα, ήταν ένα σχέδιο, του οποίου η σύλληψη ανήκει στον Προκόπη Παυλόπουλο και το οποίο όμως δεν προχώρησε καθώς συνάντησε τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, οι οποίες ζητούσαν τα στρατόπεδα να χρησιμοποιηθούν για να αναβαθμιστούν οι περιοχές τους και όχι να βρεθούν ξαφνικά δίπλα σε εκατοντάδες λαθρομετανάστες, τους οποίους επί της ουσίας δεν θα μπορεί να ελέγξει το κράτος.
Υπάρχουν άλλωστε περιστατικά στην Μάλτα τα οποία απέδειξαν τον κίνδυνο της γειτνίασης τέτοιων κέντρων με αστικά κέντρα, καθώς εξαγριωμένοι μετανάστες που προχώρησαν σε εξέγερση και απέδρασαν λεηλάτησαν σπίτια και επιτέθηκαν σε κατοίκους.
Ας έλθουμε όμως και στο θέμα του περιώνυμου “φράχτη”, του οποίου ακόμη δεν ξέρουμε το ποιόν. Γιατί αν είναι να μπουν 12 χιλιόμετρα… κοτετσόσυρμα, είτε γίνει πράξη η δέσμευση του υπουργού είτε όχι, δεν έχει καμία σημασία. Από την άλλη, ακόμη και εάν τοποθετηθεί ένας σύγχρονος διπλός, τριπλός φράχτης, με κάμερες, με φωτοπαγίδες και ανιχνευτές κινήσεως (όπως συμβαίνει στην ισπανική πόλη Μελιλά στο Μαρόκο, την οποία μας έφεραν ως παράδειγμα) και πάλι υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα.
Ποιός θα φυλά τον φράχτη; Και ποιές θα είναι οι διαταγές αυτών που θα τον φυλάν; Εάν θα είναι εκεί μόνο και μόνο για να παρατηρούν τους αλλοδαπούς που θα τον σκαρφαλώνουν και μετά θα τους στέλνουν στην Αθήνα, τι διαφορά έχει με το σήμερα; Θα είναι διατεθειμένοι οι φύλακες να υπερασπιστούν με την κατάλληλη δόση “βίας” (μια λέξη που τρομάζει στα ΜΜΕ) τον φράχτη; Γιατί εάν δεν είναι, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα.
Πέραν αυτού όμως, ακόμη και η επιτυχής υπεράσπιση του φράχτη, δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτό προϋποθέτει ένα και μόνο πράγμα. Την εφαρμογή των νόμων για την άμεση απέλαση των λαθρομεταναστών. Και επιπρόσθετα την ακύρωση των απανωτών νομιμοποιήσεων και των προνομίων που αυτό το κράτος απλόχερα προσφέρει στους μετανάστες. Εάν δεν αλλάξουν αυτά, θα πηδήξουν από πάνω, θα σκάψουν από κάτω, οι απελπισμένοι με κάθε τρόπο θα περάσουν τον φράχτη, μέχρι και το συρματόπλεγμα θα φάνε αν χρειαστεί, εάν ξέρουν ότι μόλις μπούν, θα μπορέσουν να στήσουν μια σκηνή στα Προπύλαια και να πάρουν άσυλο σε 20 μέρες!

Δημήτρης Παπαγεωργίου