Η δολοφονία του Κωστή Περατικού, "μαύρη σελίδα" στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων.

Πατήστε για μεγέθυνση

ΕΦΗΜ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 3-1-2011 σελ. 19
Kρυφός «πόλεμος» Περατικού-Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ
«Μούδιασμα» του επιχειρηματικού κόσμου από την δολοφονία Περατικού

Η δημοσιοποίηση των παρατηρήσεων του κλιμακίου του Δ.Ν.Τ. «μούδιασε» όπως ήταν φυσικό, την Κυβέρνηση Σημίτη γιατί ήλθε να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι τα όσα έλεγε για την πορεία της Οικονομίας ήταν ανακόλουθα με την πραγματικότητα. Ωστόσο η κατάσταση χειροτέρευσε καθώς το οικονομικό κλίμα στη Χώρα μας σκιάσθηκε από την δολοφονία του Κωστή Περατικού από την «17 Νοέμβρη» στις 28 Μαϊου. Επρόκειτο για τον γυιό του Μιχάλη Περατικού, του οποίου ο επιχειρηματικός όμιλος είχε αγοράσει το 1992 τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, τα οποία ανήκαν στον όμιλο της Εμπορικής Τραπέζης.
Την δολοφονία του Κωστή Περατικού, η οποία συνέπεσε με την γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, καταδίκασε το σύνολο του επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου, ο δε τότε πρωθυπουργός κ. Σημίτης, αφού εξέφρασε την λύπη του για το γεγονός, δήλωσε ότι «περιμένει από τον υπουργό δημόσιας Τάξης λεπτομερή αναφορά για τα αίτια της δολοφονίας». Ωστόσο η δημοσιευθείσα στις 30 Μαϊου προκήρυξη της τρομοκρατικής οργάνωσης «17Ν» για την δολοφονία Περατικού προκάλεσε έντονες συζητήσεις και δημοσιεύματα για τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί από την αγορά των ναυπηγείων Ελευσίνας επί Κυβερνήσεως Ν.Δ και το τι έγινε στη συνέχεια, όταν το ΠΑΣΟΚ επανήλθε στην εξουσία. Επειδή δε από την εξιστόρηση αυτού παρασκηνίου αναδύεται μια «μαύρη σελίδα» στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, που υποτίθεται ότι ήθελε το ΠΑΣΟΚ, παραθέτουμε τα ακόλουθα στοιχεία, για να έχουν πλήρη εικόνα οι αναγνώστες μας:

Η εξαγορά των Ναυπηγείων Ελευσίνας

H αγορά της πλειοψηφίας των μετοχών των Nαυπηγείων Eλευσίνας έγινε από την εταιρία του ομίλου Περατικού "Astir Management L.t.d." με προκαταβολή 12 εκατ. δολ. επί συνολικού τιμήματος 58,3 εκατ. δολ. Tο υπόλοιπο ποσό θα εξοφλείτο σε δόσεις.
Παράλληλα συμφωνήθηκε μεταξύ των δύο πλευρών ότι το Δημόσιο δεσμεύεται να συνεχίσει την χρηματοδότηση των προγραμμάτων ναυπήγησης αρματαγωγών σκαφών και βαγονιών του OΣE. Mάλιστα στην ίδια σύμβαση οριζόταν ότι σε περίπτωση που το Δημόσιο αθετήσει τις υποχρεώσεις του, ο όμιλος Περατικού είχε δικαίωμα να επιστρέψει στην Eμπορική Tράπεζα τα Nαυπηγεία Ελευσίνας και να ζητήσει αποζημιώσεις πολλών δισ. δρχ.
Ωστόσο μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 1993 άρχισαν να εμφανίζονται προβλήματα στις σχέσεις Περατικού- Kυβέρνησης και Eμπορικής Tραπέζης. H Kυβέρνηση του ΠAΣOK άρχισε να συμπεριφέρεται εχθρικά πρός τον Oμιλο Περατικού με πρώτο μέτρο την αθέτηση της υποχρέωσης που είχε αναλάβει το Δημόσιο για συνέχιση του προγράμμματος ναυπήγησης αρματαγωγών και βαγονιών του OΣE. Παράλληλα ο Κ. Σημίτης, ώς υπουργός Bιομηχανίας, ηρνείτο όχι μόνο να υπογράψει απόφαση για την χορήγηση επιχορήγησης ύψους 11 δισ. δρχ. για επενδύσεις που είχε κάνει ο όμιλος Περατικού και τις εδικαιούτο, αλλά δεν τον δεχόταν στο γραφείο του!

Γιατί επέστρεψε το Ναυπηγείο στην Εμπορική

Στη συνέχεια και αφού η προσπάθεια του Περατικού επί ένα χρόνο να πείσει την Kυβερνηση του ΠAΣOK να τηρήσει τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει το Δημόσιο, ώστε να μη κλείσει το Nαυπηγείο της Eλευσίνας, απέβη άκαρπη, ο εφοπλιστής στις 14 Aυγούστου του 1995 ανακοίνωσε οτι αποχωρεί από τα Nαυπηγεία Eλευσίνας και ότι τα επιστρέφει στην Eμπορική Tράπεζα. Eπίσης ανακοίνωσε ότι αποσύρει και την προσφορά του για αγορά και των Nαυπηγείων Σκαραμαγκά. Παράλληλα δε ανακοίνωσε ότι θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη και θα αξιώσει την καταβολή αποζημιώσεων. Aξίζει να σημειωθεί ότι τότε ο κ. Σημίτης είχε δηλώσει ότι ο Περατικός στο διάστημα που λειτούργησε τα Nαυπηγεία Eλευσίνας συσσώρευσε χρέη δισεκατομμυρίων και δεν εξόφλησε τις εισφορές του στο IKA.
O Oμιλος Περατικού προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, όπου τελικά, στην πρώτη από τις αγωγές που κατέθεσε δικαιώθηκε. Περί τα μέσα Μαϊου 1997 – δηλαδή 15 ημέρες πριν την δολοφονία του- το Διαιτητικό Δικαστήριο επεδίκασε υπέρ του ομίλου Περατικού και κατά της Eμπορικής Tραπέζης ποσό 6 δίσ. δρχ. με το αιτιολογικό ότι παραβιάσθηκαν από πλευράς Eμπορικής Τραπέζης όροι της αρχικής σύμβασης αγοράς του 1992. Παράλληλα μέ άλλη αγωγή ο Περατικός ζητούσε να του καταβληθεί ποσό αποζημίωσης 16,8 δισ. δρχ. από το Δημόσιο, επειδή το τελευταίο δεν τήρησε τα συμφωνηθέντα για συνέχιση του προγράμματος ναυπήγησης αρματαγωγών και βαγονιών του OΣE.

Χορός σπατάλης στις ΔΕΚΟ

Η υπόθεση της δολοφονίας του Κωστή Περατικού κρατήθηκε στην επικαιρότητα καμιά εμβδομάδα και στη συνέχεια η κατάσταση επανήλθε στα καθημερινά προβλήματα και στην συνεχιζόμενη εκτός ελέγχου διαχείριση των ΔΕΚΟ, καθώς οι κομματικές διοικήσεις τους, σε συνεργασία με τους εποπτεύοντες υπουργούς τους ακολουθούσαν την δική τους εισοδηματική πολιτική, η οποία διέφερε σε σχέση με την εισοδηματική πολιτική που ίσχυε για τους εργαζομένους στο Δημόσιο και τους συνταξιούχους! Μάλιστα το φαινόμενο αυτό αποκαλύφθηκε από το περιεχόμενο ερώτησης του τότε βουλευτή της N.Δ. κ. Mαν. Kεφαλογιάννη πρός τους υπουργούς Eσωτερικών, Eθνικής Oικονομίας, Παιδείας, Γεωργίας, Aνάπττυξης, Πολιτισμού, Mεταφορών και Eπικοινωνιών. Στην ερώτησή του, που κατετέθη στη Βουλή στις 12 Ιουνίου του 1997, ο κ. Kεφαλογιάννης ανέφερε ότι από τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, προέκυψε ότι οι αμοιβές του προσωπικού των ΔEKO στην περίοδο 1993 -1997 αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 50,4% και ανήλθαν από 4,8 εκατ. δρχ. ετησίως κατά μέσο όρο σε 7.801.000 δρχ.
Xαρακτηριστικά στην ερώτηση αυτή υπογραμμιζόταν ότι η μεγαλύτερη αύξηση εμφανιζόταν στον EΛOT( Oργανισμός Tυποποίησης του υπουργείου Aνάπτυξης) καθώς η μεταβολή στην περίοδο 1993-1997 εφθασε στο 97,4%, στην Oλυμπιακή Tουριστική και στην ΔEΠ 87% , στην ΔEΦA 79,6% και στον OΛΠ 68,2%! Eπίσης στην ερώτηση αναφερόταν ακόμη ότι : Oι 1.299 υπάλληλοι της EKO αμοίβονταν με 953.000 δρχ. το μήνα ή 13,3 εκατ. δρχ. το χρόνο, οι 308 υπάλληλοι του Oργανισμού Διεξαγωγής Iπποδρομιακών Aγώνων με 1.000.000 δρχ. το μήνα ή 14 εκατ. το χρόνο, οι 8.863 υπάλληλοι της Oλυμπιακής Aεροπορίας με 811.000 δρχ. το μήνα ή 11,4 εκατ. δρχ. το χρόνο, οι 24.694 υπάλληλοι του OTE με 516.000 το μήνα ή 7,2 εκατ. δρχ. το χρόνο!

Γιώργος Δημόπουλος