Το ένα ζητεί την παραπομπή σε Προανακριτική Επιτροπή σύμπασας της ηγετικής ομάδας του άλλου – συνολικά δεκαπέντε κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και κορυφαίους υπουργούς στις κυβερνήσεις των δύο κομμάτων – μηδέ και του τέως πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη εξαιρουμένου!
Δηλαδή: Στην προσπάθειά τους να κερδίσουν επικοινωνιακούς πόντους στην πολιτική αγορά των εντυπωσιασμών και να διατηρήσουν πολύτιμες ισορροπίες στη χυδαία ζυγαριά των συμψηφισμών, τα κόμματα εξουσίας παρουσίασαν στο λαό τα πιο αποκρουστικά πρόσωπά τους.
Εδειξαν, ότι ούτε αισθάνονται ως πολιτικά κόμματα, ούτε συμπεριφέρονται ως πολιτικά κόμματα.
Στο κάτω - κάτω, τι είναι τα πολιτικά κόμματα; Είναι ελεύθερες ενώσεις πολιτών, τα μέλη των οποίων έχουν κοινούς στόχους και σχεδιασμούς για τη διαχείριση των εθνικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών προβλημάτων της χώρας.
Αν, όμως, το ένα παραπέμπει την ηγετική ομάδα του άλλου, ως υπαιτίως και ιδιοτελώς ζημιώσασα το κράτος, κατά παράβαση του όρκου της - σημαίνει ότι η ηγεσία του καθενός κόμματος δεν θεωρεί το άλλο ως κόμμα, αλλά ως συμμορία.
Αν, όμως, το κάθε κόμμα εξουσίας θεωρεί το άλλο όχι ως πολιτικό φορέα, αλλά ως ένωση περισσοτέρων πολιτών προς διάπραξη εγκλημάτων, τότε αλληλοκατηγορούνται ότι αποτελούν συμμορίες – σύμφωνα με την έννοια του άρθρου 187* του Ποινικού Κώδικα!
Είναι μια διάσταση, φυσικά, που την απορρίπτουμε μετά βδελυγμίας. Μας είναι από οδυνηρό μέχρι και εφιαλτικό να δεχθούμε, ότι ο δημοκρατικός μεταπολιτευτικός κόσμος που δημιούργησε η μετριοπάθεια του Κωνσταντίνου Καραμανλή, εξέπεσε σε συμμορίες, οι οποίες συναγωνίζονται ποια θα ζημιώσει περισσότερο τη χώρα και ποια θ’ αποκομίσει τα περισσότερα οφέλη.
Δεν αποκλείεται, βεβαίως, να έχουμε άδικο εμείς που εξακολουθούμε να σεβόμαστε τη δημοκρατία και να έχουν δίκιο τα κόμματα εξουσίας, που αλληλοκατηγορούνται για συμμορίες. Ενδεχομένως, κάτι γνωρίζουν περισσότερο από εμάς, και ενδεχομένως ξέρουν επακριβώς την ποιότητα των Αρχηγών τους και των κορυφαίων στελεχών τους, εκ των έσω. Δηλαδή, από την πιο αξιόπιστη οπτική γωνία.
Στο κάτω – κάτω, ίσως να είναι και καλύτερα έτσι.
Ισως να αποτελούν οι βαρύτατες αλληλοκατηγορίες την απαρχή για τη λύτρωση της χώρας και της κοινωνίας από ένα σύστημα και από στελέχη ανάξια να υπηρετήσουν τη δημοκρατία.
Αν, όμως, κύριοι, θεωρείτε εαυτούς και αλλήλους ως ύποπτους για την από κοινού διάπραξη εγκλημάτων - εαυτούς να αιτιάσθε όταν σας προπηλακίζουν και σας δέρνουν και σας υβρίζουν ή (αν αύριο) σας λιντσάρουν στους δρόμους.
Έχετε δώσει στους πολίτες το στίγμα σας.
Και το στίγμα σας δεν είναι πολιτικό. Είναι στίγμα πολιτικού υπεδάφους!
Χρήστος Θεοχαράτος
_________________________
* Άρθρο 187 (Σύσταση και συμμορία)
1. Όποιος συμφωνεί με άλλον να διαπράξουν ορισμένο κακούργημα ή ενώνεται με άλλον για την διάπραξη περισσότερων κακουργημάτων που δεν καθορίστηκαν ακόμη ειδικά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
2. Όποιος συμφωνεί ή ενώνεται με άλλον για να διαπράξουν ένα ή περισσότερα πλημμελήματα για τα οποία απειλείται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους τιμωρείται με φυλάκιση.
3. Ο υπαίτιος απαλλάσσεται από την ποινή των προηγούμενων παραγράφων αν με αναγγελία στην αρχή καταστήσει δυνατή την πρόληψη της διάπραξης των κακουργημάτων ή πλημμελημάτων.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου