Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας
Πέντε από τους πιο σημαντικούς και επιτυχημένους επιχειρηματίες η δραστηριότητα των οποίων εκτείνεται στα τελευταία 25 χρόνια και η επιρροή τους υπήρξε σημαντική σε πολλούς τομείς της οικονομικής – και όχι μόνο- ζωής του τόπου, βρίσκονται , σύμφωνα με στοιχεία και πληροφορίες, τους τελευταίους μήνες, σε …ύφεση, ενδεχομένως και σε πορεία απόσυρσης για πολλούς και διάφορους λόγους. Και οι 4 «πέρασαν» άλλοι για λίγο κι άλλοι για πολύ από το χώρο του ποδοσφαίρου, είτε γιατί «τους άρεσε», είτε γιατί πίστεψαν ότι μέσω Ολυμπιακού, Παναθηναικού και Άρη θα μπορούσαν να αποκτήσουν και «λαική στήριξη». Μόνο ο ένας τα κατάφερε.
Δυο «παλιοί», ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Δημήτρης Κοντομηνάς, και τρεις «νέοι», ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης , ο Νικόλας Πατέρας και ο Ανδρέας Βγενόπουλος, επιχειρηματίες που προκάλεσαν πολλαπλές αναταράξεις στο χώρο της «πολλαπλής επιχειρηματικότητας», έβαλαν τη σφραγίδα τους σε διάφορους τομείς και η γενικότερη κοινωνική τους συμπεριφορά και παρεμβατικότητα οδήγησαν , πριν από 1,5 – 2 χρόνια, μέχρι και στη διατύπωση της θεωρίας ότι «προετοιμάζεται Κόμμα Επιχειρηματιών».
Τι γίνεται τώρα και τι σημαίνει αυτό;
Για τον 72χρονο Κόκκαλη, επικρατεί η άποψη ότι « απλώς …μεγάλωσε» ενώ πρόσωπα του περιβάλλοντός του θεωρούν ότι πρόσφερε πολλά στον Ολυμπιακό και τώρα «ήρθε ο καιρός να απολαύσει τη ζωή του». Δεν έχουν άδικο.
Για το συνομήλικό του Δημήτρη Κοντομηνά που είχε ένα σύντομο αλλά όχι και τόσο «ευτυχές» πέρασμα από τον Άρη Θεσσαλονίκης και την τηλεόραση του Alpha , επικρατεί επίσης η ίδια άποψη με επιπλέον γεγονός ότι «δεν έχει γιό που να συνεχίσει την επιχειρηματική του πορεία» ενώ η σημερινή του δραστηριότητα - πέραν της Interamerican- εξαντλείται στο χώρο του ποδοσφαιρικού στοιχήματος.
Ωστόσο το επιχείρημα της ηλικίας δεν δείχνει να ευσταθεί τόσο πολύ, δεδομένου ότι ο κατά 6 χρόνια μεγαλύτερός τους Βαρδής Βαρδινογιάννης συνεχίζει κανονικά, με ενισχυτική την ύπαρξη του γιού του Γιάννη τον οποίο φρόντισε από νωρίς να «εμπλέξει» στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες.
Αν όμως το ζήτημα της ηλικίας δεν αποκλείεται να έχει παίξει κάποιο ρόλο στις περιπτώσεις Κόκκαλη και Κοντομηνά, Βγενόπουλος, Πατέρας και Λαυρεντιάδης ανήκουν σε άλλες γενιές με τον τελευταίο να είναι μάλιστα αρκετά νεότερος και να έχει ενεργά αναμιχθεί λιγότερο απ΄ όλους με το ποδόσφαιρο ( Ολυμπιακός – Καραισκάκη)
Το γεγονός παραμένει ότι τον τελευταίο 1,5 χρόνο, τα πέντε αυτά βροντερά ονόματα που «πάτησαν» γερά στην επιχειρηματική «οικογένεια» και έφτασαν, γρήγορα οι μεν, προοδευτικά οι δε αλλά το ίδιο εντυπωσιακά και με την ίδια αποφασιστικότητα και επιτυχία στην κορυφή, έδειξαν να υποχωρούν. Προοδευτικά, λόγω ηλικίας και εκπλήρωσης στόχων; Προσχεδιασμένα λόγω τακτικής απόφασης ή αλλαγής κατεύθυνσης ; Ραγδαία λόγω οικονομικών προβλημάτων; Γρήγορα αλλά μελετημένα λόγω επίγνωσης των παγκόσμιων αλλαγών; Αναγκαστικά λόγω «ξεφουσκώματος»; «Πονηρά» και για λόγους τακτικής;
Είναι πολύ δύσκολο να ακτινογραφήσει κανείς την πραγματική έκταση των διαφοροποιήσεων και η πληροφόρηση εμφανίζεται δύσκολη και οι «πηγές» διστακτικές. Η διαπίστωση όμως παραμένει: Εκτός της οικογένειας Βαρδινογιάννη, τα ονόματα των Σωκράτη Κόκκαλη, Δημήτρη Κοντομηνά και Λαυρέντη Λαυρεντιάδη δείχνουν να οδηγούνται σε πλήρη ή μερική απόσυρση ενώ για τον Ανδρέα Βγενόπουλο, υπάρχουν σημαντικά ερωτηματικά ακόμα αφού από μεν τον Παναθηναικό απομακρύνθηκε οικεία βουλήσει ενώ στον Όμιλο MIG υπάρχει ακόμα αλλά …δεν υπογράφει.
Ένας ακόμη, σχετικά νέος μεγαλοεπιχειρηματίας που «μπήκε» φουριόζος στον ποδοσφαιρικό χώρο αλλά έφυγε ύστερα από μια πραγματικά τραυματική εμπειρία και για τον ίδιο και για την τσέπη του, ο Νικόλας Πατέρας, απουσιάζει ΕΝΤΕΛΩΣ τον τελευταίο καιρό από την επικαιρότητα.
Το βέβαιο είναι ότι χωρίς Κόκκαλη, Κοντομηνά, Λαυρεντιάδη, Βγενόπουλο και Πατέρα, η ελληνική επιχειρηματικότητα δεν θα είναι πλέον η ίδια αφού και οι 5, είτε μέσα από αποφασιστικές κινήσεις, επεκτατισμό και επιχειρηματική υπερδραστηριοποίηση, είτε μέσω ανάμιξής τους με το χώρο του ποδοσφαιρικού πρωταθλητισμού και των Media ( ας μην ξεχνάμε την άμεση ανάμιξη μερικών απ΄ αυτούς σε τηλεοπτικά κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς και εφημερίδες) κατάφεραν να «ξεφύγουν» από την επιχειρηματική …μονοτονία των δισεκατομμυριούχων και να γίνουν ουσιαστικοί πρωταγωνιστές στη δημοσιότητα, την πολιτική και την κοινωνία.
Αυτό είναι η αλήθεια. Με την «απόσυρση» των «5 Μεγάλων», η σημερινή ελληνική πραγματικότητα είναι πλέον πολύ διαφορετική.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου