Ωδή στο ...ΚΚΕ.!

ΕΥΤΥΧΩΣ, να λέτε, που υπάρχει το ΚΚΕ. Ευτυχώς για όλους μας. Πρώτα απ' όλους για τα μέλη, τους φίλους και τους οπαδούς του. Γιατί μεταξύ τους υπάρχει κάτι πολύ σπάνιο σ' αυτή την εποχή που ο ένας, μες στον πανικό του, κοιτάει πώς θα βγάλει το μάτι του άλλου.
Συντροφικότητα. Που σημαίνει αλληλεγγύη, αλληλοϋποστήριξη και... δωρεάν ψυχολογική συμπαράσταση. Κάτι που συμβαίνει μόνο στις ενωμένες, στις αγαπημένες οικογένειες και σε ορισμένες εκκλησιαστικές κοινότητες και ενορίες.
ΕΥΤΥΧΩΣ, να λέτε, που υπάρχει το ΚΚΕ. Για μας τους εργαζόμενους, είτε συμφωνούμε μαζί του είτε διαφωνούμε στα περισσότερα, η αλήθεια είναι πως αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή το ΚΚΕ είναι η πιο οργανωμένη και συντεταγμένη δύναμη που -σωστά ή λάθος- υπερασπίζεται τα εναπομείναντα δικαιώματα του κόσμου της μισθωτής εργασίας και της δημιουργίας, δηλαδή της πλειοψηφίας.
ΕΥΤΥΧΩΣ, να λέτε, που υπάρχει το ΚΚΕ. Το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα εν ζωή, του μάταιου τούτου κόσμου. Το μοναδικό που επιβίωσε και κατόρθωσε να διατηρήσει τις όποιες δυνάμεις του 20 τόσα χρόνια μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης και του τείχους στο Βερολίνο. Ευτυχώς που υφίσταται ακόμη το μοναδικό ελληνικό παράδοξο. «Να έχει κλείσει το εργοστάσιο και να μην πέφτουν οι δουλειές της αντιπροσωπείας», που λέει κι ο Λάκης... «Και μάλιστα, ενώ έχουν τελειώσει τα ανταλλακτικά», να συμπληρώσω εγώ.
ΤΟ «φαινόμενο ΚΚΕ» οφείλεται κυρίως στην ισχυρή οικογενειακή παράδοση. Στους δεσμούς αίματος που συνδέουν μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Μετά την ήττα στον εμφύλιο πόλεμο εκατοντάδες χιλιάδες αντιμετωπίστηκαν χειρότερα απ' τους λεπρούς. Σαν μιάσματα. Δεν εξορίστηκαν απλώς σε κάποια Σπιναλόγκα. Ολοι έχουν έναν παππού, ένα θείο, που φυλακίστηκε, βασανίστηκε, εκτελέστηκε. Στη μνήμη του και μόνο αξίζει γι' αυτούς μια ψήφος, μια συνδρομή στο ΚΚΕ.
«ΑΚΟΜΗ τούτη η Ανοιξη, τούτο το καλοκαίρι, ραγιάδες-ραγιάδες, μέχρι να έρθει ο Μόσχοβος»... Ηταν και η ιστορική, φαντασιακή και θρησκευτικού τύπου σχέση των Ρωμιών με τη Ρωσία που έδωσε κάποτε στο ΚΚΕ την ευκαιρία να ευδοκιμήσει εδώ. Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος έσπειραν, εν αγνοία τους, το έδαφος και γι' άλλα... Κι αυτό συνέβαλε στο να διαμορφωθεί μια θρησκευτική-σεχταριστική πίστη στο κόμμα.
ΥΠΑΡΧΕΙ κι ένας μεγάλος ιστορικός λόγος που συντηρεί το «παγκοσμίως παράδοξο φαινόμενο ΚΚΕ». Οτι τα στελέχη του δραπέτευσαν από τις φυλακές για να πολεμήσουν στην Κορυτσά και στο Τεπελένι τους φασίστες του Μουσολίνι. Οτι η ηγεσία του ηγήθηκε του ένδοξου εθνικοαπελευθερωτικού έπους, οργανώνοντας το μεγαλύτερο αντάρτικο στην Ευρώπη ενάντια στους ναζί, όταν η πλειοψηφία των «εθνικοφρόνων» συνεργάστηκε μαζί τους. Στη συνείδηση της πλειοψηφίας το ΚΚΕ έχει εγγραφεί σαν εξ ορισμού φιλολαϊκό και πατριωτικό κόμμα.
ΕΥΤΥΧΩΣ, να λέτε, που υπάρχει ακόμα το ΚΚΕ. Για το πολίτευμα και την όποια δημοκρατία μάς απέμεινε... Γιατί είναι η μεγαλύτερη συντεταγμένη και οργανωμένη δύναμη. Η οποία μπορεί ν' αμφισβητεί πολιτικά την αστική δημοκρατία, αλλά είναι η μόνη που θα μπορούσε να αντιταχθεί, τόσο για λόγους αρχής όσο και τακτικής, στο πιθανότατο πλιάτσικο, στους βανδαλισμούς, στον νόμο του Λιντς που δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά.
ΔΕΝ ανήκω στο ΚΚΕ. Ιδεολογικά και πολιτικά διαφωνώ μαζί του πλήρως. Οριζοντίως και καθέτως. Αν κυβερνούσε σ' άλλες εποχές, ενδεχομένως η αφεντιά μου να παραθέριζε σε κάποιο Γκουλάγκ...
Ωστόσο αναγνωρίζω ότι διαθέτει τεράστια εμπειρία, ικανότητα και αρετή διάκρισης για να βρεθεί απέναντι σε απελπισμένες ασύντακτες, ασύμμετρες ή προβοκατόρικες αντιδράσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε πισωγύρισμα, αυτοκαταστροφή, αλληλοσπαραγμό και αιματοχυσία.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ