Παπανδρέου: "όχι αναδιάρθρωση", Σημίτης: "αναδιάρθρωση τώρα", Σαμαράς: "όχι αναδιάρθρωση".

Πέστε μας εσείς λοιπόν ποιον να πιστέψουμε;

Εδώ βλέπουμε τον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ταυτίζονται στο θέμα αυτό, ενώ τον πρώην πρωθυπουργό να συνιστά αναδιάρθρωση και μάλιστα αναδιάρθρωση τώρα. Αν αναρωτιέστε για την άποψη του κ. Καραμανλή, είπαμε αυτός δεν μιλάει.  Ενώ δηλαδή παρατηρούμε τον πολιτικό κόσμο του ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται σε έναν αναβρασμό και σε μια ζύμωση, με κατάθεση προτάσεων για το θέμα αυτό, αντίθετα ο πολιτικός κόσμος της ΝΔ, έχει χώσει το κεφάλι του στην άμμο, περιμένοντας το ώριμο φρούτο, νομίζοντας ότι δεν τους βλέπουμε.

Ποιος έχει δίκιο;

Εμείς δεν ήμασταν ποτέ με τον κ. Σημίτη και δεν είμαστε γενικά με απλούς διαχειριστές του καθεστώτος, όπως ένας τέτοιος απλός διαχειριστής ήταν και ο κ. Σημίτης, αλλά στο σημείο αυτό συντασσόμαστε με την πρόταση Σημίτη. Είχαμε εξάλλου ταχθεί, ήδη από πέρυσι την Άνοιξη, κατά του μνημονίου και ζητούσαμε να πάμε σε άμεση χρεοκοπία τότε, αλλά δεν έγινε. Αποτέλεσμα να φορτωθούμε άλλα 110 δις ευρώ συν τους τόκους αυτού του ποσού και να έχουμε οδηγηθεί σήμερα σε αδιέξοδο. Τουλάχιστον να πάμε τώρα σε αναδιάρθρωση με «κούρεμα» του χρέους το λιγότερο 50%, ώστε το χρέος να πέσει ως ποσοστό κάτω από το ΑΕΠ. Αν μας δώσει τέτοια ευκαιρία η τρόϊκα, θα πρέπει να την αρπάξουμε. Δεν πρέπει να γίνουμε για μια ακόμα φορά εξάρτημα των τραπεζών.

Εννοείται ότι θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες δεν κάνει τώρα το κρατικοδίαιτο καθεστώς, αλλά εμπαίζει το λαό, επιβάλλοντας συνεχώς φόρους σε ένα οικονομικό πτώμα, προκειμένου να διασωθεί το ίδιο το καθεστώς. Αλλά έτσι κι αλλιώς,  αν πάμε σε αναδιάρθρωση με «κούρεμα», τότε, ελλείψει δανεικών, αναγκαστικά οι διαρθρωτικές αλλαγές θα γίνουν από μόνες τους, θέλουμε δεν θέλουμε.

Φυσικά θα καταρρεύσει το κρατικοδίαιτο καθεστώς, αλλά αυτό δεν μας απασχολεί καθόλου.

hassapis