Τα έθιμα του Σατανά.!

Δυο νέοι άνθρωποι και οικογενειάρχες έχασαν τη ζωή τους, ένα αγοράκι εφτά χρόνων έχασε το μάτι του και χαροπαλεύει να γλιτώσει τη ζωή του και πέντε ακόμη –μικροί και μεγάλοι – τραυματίστηκαν το βράδυ της Ανάστασης.
Οχι από τροχαία, δυστυχώς!
Για τον θλιβερό αυτόν απολογισμό ευθύνονται οι ταραχοποιοί της Ανάστασης, εκείνοι οι οποίοι, επικαλούμενοι τα πατροπαράδοτα έθιμα και τη διατήρησή τους, προετοιμάζουν από μέρες πίσω ένα αδίστακτο γιουρούσι μόλις ακουστεί το "Χριστός Ανέστη".
Βαρελότα καπνίζουν, χοροπηδούν και βροντάνε στους δρόμους, αυτοσχέδια βεγγαλικά με καρβουνόσκονη και θειάφι τσιρίζουν παντού και ντουμανιάζουν την ατμόσφαιρα, χαλκούνια ξεφυσούν και μολύνουν τον αέρα, "μπαλωθιές" ακούγονται ακόμη και στα προαύλια των εκκλησιών, ρουκέτες εξαπολύονται και όποιον πάρει ο Χάρος και σε δυο ή τρία λεπτά η αναπνοή δυσκολεύει και οι πιστοί τρέχουν να γλιτώσουν από τους Δερβίσηδες της Ανάστασης…
Κι όλα αυτά, βεβαίως, διαχρονικά!
Ελάχιστα άλλαξαν, δηλαδή, οι συμπεριφορές εκείνες, κατά τον 19ο αιώνα, των "ενόπλων συγκρούσεων" με πραγματικά πυρά, κάθε φορά:

• Που, κατά την περιφορά των Επιταφίων, οι σμπίροι της μιας Ενορίας προκαλούσαν την άλλη ότι έχουν καλύτερο Επιτάφιο, άναβε η μάχη και τελείωνε με νεκρούς και τραυματίες – επί τρεις και πλέον γενεές…
• Που, κατά την Ανάσταση – πέρα από τα βαρελότα, τα χαλκούνια, τις ρουκέτες κ.λπ. – μερικοί είχαν ετοιμάσει και μπάλες δυναμίτιδας (του ενός και των δύο κιλών), τις άναβαν και ο κρότος δεν άφηνε τζάμι για τζάμι σε ολόκληρο το χωριό…
• Που, κατά τη Δεύτερη Ανάσταση (το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα) ήταν τόσο το πανδαιμόνιο των Γενιτσάρων του πασχαλινού εθίμου, ώστε ιερείς και αρχιερείς, έντρομοι από τους καπνούς και τον αχό της μάχης, πετούσαν τα άμφια και έτρεχαν να σωθούν…

Αν, όμως, πρόκειται, προς χάριν του Αναστάσιμου Εθίμου, να συνεχιστεί στο διηνεκές αυτή η εγκληματική ανοχή και ανευθυνότητα, τότε ερρέτω και το Έθιμο και η πίστη σ’ αυτό.
Ολα αυτά τα σύνεργα του Σατανά (και όχι του Χριστού) είτε κάποιοι τα εισάγουν και εν συνεχεία τα προωθούν στην αγορά ή κάποιοι τα κατασκευάζουν και τα διανέμουν σε καταστήματα ή πλασιέ προς πώληση. 

Εχουν, άρα, όλοι οι εμπλεκόμενοι και όνομα και διεύθυνση:

• Ελάχιστοι εισαγωγείς (ποιοι και πού)
• Ελάχιστοι κατασκευαστές (ποιοι και πού) και
• Ελάχιστοι έμποροι (ποιοι και πού)…

Και δεν χρειάζονται νέοι νόμοι. Νόμοι υπάρχουν. Οι οποίοι απαγορεύουν την εισαγωγή, την κατασκευή, την εμπορία ή την κατοχή των πάσης φύσεως εκρηκτικών και βεγγαλικών. Υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται –όπως, άλλωστε, συμβαίνει με τους περισσότερους νόμους.
Η Αστυνομία, όμως, γνωρίζει και τους εισαγωγείς και τους κατασκευαστές και τους εμπόρους εκρηκτικών και βεγγαλικών. Ας κάνει, λοιπόν, εγκαίρως, το δικό της γιουρούσι, προκειμένου να τους αρπάζει προτού δράσουν! 

Χρήστος Θεοχαράτος