Παλιότερα έλεγαν ότι ο δρόμος προς την κόλαση περνάει από μια λεωφόρο σπαρμένη με καλές προθέσεις. Σήμερα τα πράγματα χειροτέρεψαν. Διότι, ο δρόμος προς την κόλαση ή προς τους πένθιμους "ασφοδελούς λειμώνες" είναι, πια, μια σκολιά ατραπός, η οποία:
- Για μεν το δημόσιο τομέα περνάει από τις θανάσιμες παγίδες των μετατάξεων, της εργασιακής εφεδρείας και των απολύσεων...
- Για δε τον ιδιωτικό τομέα περνάει από τις εξευτελιστικές πύλες της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, του απεριόριστου ωραρίου και της μη έγκαιρης καταβολής των γλίσχρων δεδουλευμένων (των 590 ευρώ μηνιαίως).
- Οτι, «δολοφόνησαν τη δημοκρατία στην Ελλάδα – δηλαδή στη γενέτειρά της...».
- Οτι, «διόρισαν» (οι Ευρωπαίοι) στην Ελλάδα τρεις δικτάτορες (εννοεί την τρόικα), οι οποίοι αποφασίζουν τι θα κάνουν οι Ελληνες και τι όχι...».
- Οτι «ωθούν την ελληνική κοινωνία σε εξέγερση και επανάσταση...» κ.λπ. κ.λπ.
- Πόση δημοκρατία έχει μια χώρα, η οποία στερείται του δικαιώματος της αυτοδιαχείρισης του οίκου της και όταν ο λαός της στερείται του ιερού δικαιώματος της εργασίας;
- Οταν οι τροϊκανοί, τους οποίους ουδέποτε ο ελληνικός λαός επέλεξε με την ψήφο του, αποφασίζουν, κυριαρχικά, για την τύχη του ερήμην της βούλησής του, είναι ή δεν είναι δικτάτορες διορισμένοι από τους Ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους; Και, ακόμη:
- Οταν ρίχνουν στις πλάτες του ελληνικού λαού -τροϊκανοί και κυβέρνηση Παπανδρέου- μέσα σε τρία χρόνια τις συνέπειες τριάντα χρόνων κακοδιοίκησης, κακοδιαχείρισης, σπατάλης, διαφθοράς, υπερχρέωσης της χώρας από τους ημεδαπούς ανάξιους «εταίρους» της Ε.Ε., ασυδοσίας και λεηλασίας – γιατί, τάχα, δεν ωθούν την ελληνική κοινωνία σε εξέγερση και επανάσταση;
Ευχόμαστε να μην είναι αληθές. Διότι αν είναι, οι ίδιοι δίνουν στην κοινωνία το σύνθημα «γαία πυρί μιχθήτω...»!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου