Η πολιτική ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται!

Η κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου υπήρξε «Τέκνο της ανάγκης» και όχι τέκνο της λαϊκής βούλησης (ή της οργής). 

Υπήρξε, δηλαδή «κατασκευή» του συμβιβασμού τριών κομμάτων, γι' αυτό και η συμφωνία τους ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, έδινε στο νέο κυβερνητικό σχήμα:...

1. Προκαθορισμένο χρόνο στον βίο της – τις 19 Φεβρουαρίου 2012, – με μικρομεταθέσεις μπροστά – πίσω, ανάλογα με τις περιστάσεις που θα αντιμετώπιζε.
2. Προκαθορισμένο το έργο της – η 6η δόση, η νέα Δανειακή Σύμβαση και το «κούρεμα» στα ομόλογα των ιδιωτών. Και,
3. Εντολή για διεκπεραίωση των τρεχουσών κρατικών υποθέσεων, διότι το κράτος έχει συνέχεια και δεν είναι νοητό να παγώνουν επί τρίμηνο οι κρατικές εκκρεμότητες.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου, όμως, στη συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών της, είναι κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Στους 49 υπουργούς και υφυπουργούς οι 38 προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ – μηδέ και του πρωθυπουργού εξαιρουμένου. Και διότι το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και διότι η Ν.Δ. δεν επιθυμούσε μεγαλύτερη εμπλοκή.Και είναι απολύτως φυσικό η κυβέρνηση Παπαδήμου, – ως κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, πρωτίστως, – να κουβαλά μαζί της όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Κινήματος.
Να ασκούν, δηλαδή, οι υπουργοί της την ίδια πολιτική που ασκούσαν και επί πρωθυπουργίας Παπανδρέου, να επιδίδονται σε προσωπικές στρατηγικές, να υπηρετούν ιδιοτελείς βλέψεις, να δίδουν τεράστια σημασία στα επικοινωνιακά κόλπα, να αρέσκονται στα «συντροφικά μαχαιρώματα», να ενδιαφέρονται πρωτίστως για τους εαυτούς τους και το κόμμα τους και όχι για τη χώρα, να αλληλοϋπονομεύονται και, γενικά, να έχουν χαλαρώσει ή και εγκαταλείψει το κυβερνητικό έργο, σε βαθμό που κάποιοι από τους ίδιους να φωνάζουν δημοσίως:
– Η χώρα καταρρέει και η κυβέρνηση κτενίζεται…
Φυσικά, οι Τροϊκανοί ήλθαν, είδαν και απήλθαν.
Προτού απέλθουν, όμως, – όπως άλλωστε και τον Σεπτέμβριο! – φρόντισαν και διαπίστωσαν τη γενική παράλυση, το φιάσκο της εργασιακής εφεδρείας, τις νέες αστοχίες, την απροθυμία κυβερνητικών στελεχών να ενοχλήσουν κομματικούς στρατούς κ.λπ. κ.λπ.
Έφυγαν, αλλά θα επανέλθουν στα μέσα Ιανουαρίου. Και θα επανέλθουν σε πλήρη στύση!
Και σε ό,τι μεν αφορά τη στήλη, με πολλή προθυμία θα τους πέταγε στη θάλασσα, έστω και με τίμημα την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, διότι θα πιάναμε πάτο και σε δέκα χρόνια θα διαθέταμε μια αυτοδύναμη οικονομία.
Σε ό,τι αφορά, όμως, την κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν, τι θα πουν και πάλι στους Τροϊκανούς; Ότι αντέχει και νέους φόρους και νέες περικοπές ο ελληνικός Λαός; Ότι η πολιτική που εφαρμόζουν από κοινού με την Τρόικα είναι σωστή και θα τη συνεχίσουν; Ότι τα υποζύγια μπορούν να σηκώσουν και νέα βάρη;
Τα σημειώνουμε όλα αυτά προκειμένου να καταδείξουμε ότι η καταστροφική πολιτική, που συνεχίζεται, αργά ή γρήγορα θα ξεσηκώσει την ελληνική κοινωνία. Και τότε αλίμονο σε όλους – είτε ευθύνονται περισσότερο, είτε λιγότερο.
Δεν πάει άλλο…

Χρήστος Θεοχαράτος