Κρίση; Ναι, αλλά Δημοκρατίας!

Ποτέ σχεδόν η Ελλάδα δεν είχε ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα. Και όσα κατά καιρούς παρουσιάστηκαν είχαν μητέρα τους την κρίση δημοκρατίας που ενδημούσε στη χώρα μας, – αφού όσοι την κυβέρνησαν ή υπήρξαν ξενοκίνητοι ή αποτελούσαν τη συνέχεια των κοτζαμπάσηδων.
Μια κρίση δημοκρατίας – τη χειρότερη στον ελεύθερο εθνικό βίο της – περνάει και σήμερα η Ελλάδα. Και ήταν φυσικό, ύστερα από τριάντα χρόνια εξουσίας αμερικανοκίνητων ή γερμανοκίνητων ηγετικών...
ομάδων, οι οποίες παρέλαβαν μια χώρα ζωντανή και τη βούτηξαν, συνειδητά, στα χρέη, στην ανομία, στη διαφθορά, στην αναξιοκρατία και στη γενική διάλυση ως κράτους και κοινωνίας.
Σήμερα πάνω από την Ελλάδα πλανιέται ένα φάντασμα:
Ο θάνατος του Τύπου. Ο οποίος θάνατος του Τύπου θα θανατώσει και την ύστατη φωνή ανεξαρτησίας που επιβιώνει ακόμη στα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης – στα Ραδιόφωνα, στα Κανάλια και στο Διαδίκτυο.
Ο θάνατος του Τύπου δεν ήρθε από τη μια στιγμή στην άλλη. Αρχισε από τη δεκαετία του ’80. Μαζί με την εισβολή των πολιτικών, εισέβαλαν στον Τύπο εκπρόσωποι του Εφοπλιστικού, του Κατασκευαστικού του Εξοπλιστικού και του παρασιτικού Κεφαλαίου, – παραμερίζοντας μέσα σε ελάχιστα χρόνια τους παραδοσιακούς Εκδότες.
Δεν στάθηκαν, όμως, εκεί. Αρπαξαν τις νέες τεχνολογίες και πέρασαν σύντομα στα Κανάλια και τα Ραδιόφωνα, –χωρίς άδεια, χωρίς νόμους και χωρίς κανόνες. Και επέβαλαν το δικό τους καθεστώς – καθεστώς προσαρμοσμένο στα επιχειρηματικά τους συμφέροντα, – απαξιώνοντας, μάλιστα, και τις δικές τους τις εφημερίδες.
Και είχαν πάντα έναν στόχο: Να εκδιώξουν από τον χώρο των ΜΜΕ κάθε ανεξάρτητο Μέσο και να φιμώσουν κάθε ανεξάρτητη φωνή. Τώρα, με τη βοήθεια και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (που επιμένει να μετατρέψει σε κρατικούς υπαλλήλους τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ!) και κορυφαία στελέχη του βυσσοδομούν εναντίον ανεξαρτήτων εφημερίδων, – το έχουν σχεδόν καταφέρει.
Ωθούν στο κλείσιμο τρία ή τέσσερα ημερήσια φύλλα που επιμένουν να παραμένουν ανεξάρτητα.
Είναι η παλιά αντίληψη του ΠΑΣΟΚ για τις εφημερίδες. Γι’ αυτό και προσπάθησε να εκδώσει δικές του – πότε με τον Πώποτα και πότε με τον Κοσκωτά. Και επειδή απέτυχε, τώρα προσπαθεί να κλείσει τις ενοχλητικές – κλείνοντας κάθε χρηματοδότηση.
Την εξουσία τη βολεύει να κλείσει τις ενοχλητικές εφημερίδες. Τη βολεύει να μείνουν όσες την υπηρετούν. Ετσι θα μείνουν οι συνήθεις: Οι κατοχικές. Προκειμένου να δημοσιεύουν τα Διατάγματα της Τρόικας και να παρασιωπούν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες. Γι’ αυτό, άλλωστε, επιμένει η Εξουσία να κάνει κρατικούς υπαλλήλους και τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ. Για να τους κόψει τη φωνή.
Και απεργούν, φυσικά, οι δημοσιογράφοι…
Υπενθυμίζουμε: Kατά τον πόλεμο ανάμεσα σε Αγγλία και Αργεντινή για τα Φώκλαντ, δημοσιογράφοι του BBC βρήκαν και έβγαλαν στον αέρα μητέρες νεκρών στρατιωτών της Αργεντινής. Προκειμένου να μάθει ο αγγλικός Λαός τι λέει και η άλλη πλευρά.
Αν γινόταν κάτι τέτοιο εδώ, – στη χώρα της δημοκρατίας, – οι δημοσιογράφοι θα παραπέμπονταν για εσχάτη προδοσία!

Χρήστος Θεοχαράτος