Ενάμιση πολύτιμος χρόνος με αλλεπάλληλες ήξεις αφήξεις που κρατούσαν ομήρους δεκάδες χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους, σε ένα σενάριο του τρόμου.
Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Δημήτρης Ρέππας, στο τελευταίο υπουργικό... συμβούλιο παραδέχθηκε ότι ήταν άνθρακας ο θησαυρός. Άλλο τα λόγια και άλλο οι πράξεις. Δεν μπορεί να αποδώσει το μέτρο.
Από τις 30.000 δημοσίους υπαλλήλους που επρόκειτο να ενταχθούν σε εργασιακή εφεδρεία και προσυνταξιοδοτικό καθεστώς μέχρι το τέλος του 2011, σύμφωνα με το πρόγραμμα το οποίο συμφωνήθηκε με την τρόϊκα, λιγότεροι από 10.000 πλήρωσαν το μάρμαρο.
Δεν υπήρξε ανταπόκριση στην έκκληση του υπουργείου Οικονομικών προς τα υπουργεία και τους φορείς να παραδώσουν τις λίστες των υπαλλήλων που θα έπρεπε να αποχωρήσουν (10%). Χαμός έγινε και από τις κομματικές πιέσεις προκειμένου να σωθούν τα “δικά μας” παιδιά. Κερασάκι στην τούρτα οι διοικητές των οργανισμών που αντί να προετοιμάσουν την έξοδο, ζητούσαν προσλήψεις.
Αυτός ο τραγέλαφος έφτασε και στο υπουργικό. Υπουργοί κατηγορούσαν τον Δημήτρη Ρέππα ότι δεν προχώρησε την εργασιακή εφεδρεία και την ίδια στιγμή ζητούσαν να εξαιρεθούν υπάλληλοι των υπουργείων τους. Για τέτοια νούμερα επιθεώρησης μιλάμε.
Όλα αυτά, βέβαια, θα ήταν ωραία για να γελάμε με τα χάλια μας, αν οι χιλιάδες των εργαζόμενων που ήταν να πάρουν το δρόμο της εργασιακής εφεδρείας σώζονταν πραγματικά. Να, όμως, που συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Οι απομακρύνσεις θα γίνουν τώρα με βίαιο τρόπο. Κατευθείαν με απολύσεις αφού μέχρι το 2015, σύμφωνα με την εντολή της τρόϊκας, θα πρέπει το δημόσιο να μειωθεί κατά 150.000. Για “απολύσεις μετά από αξιολογήσεις” μίλησε ο Δ.Ρέππας. Υποστήριξε, μάλιστα, ότι θα πρέπει να μη θεωρείται πλέον ταμπού η απόλυση στο δημόσιο.
Δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε, εάν είχαν γίνει στην ώρα τους όσα έπρεπε να γίνουν. Εκ των πρωταγωνιστών στο έργο – παρωδία της εργασιακής εφεδρείας ο υπερτιμημένος νυν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και πρώην Μεταφορών και Δικτύων, επί 26 μήνες δοκιμάζει στις πλάτες του ελληνικού λαού τις αντιστάσεις της σοσιαλιστικής του συνείδησης απέναντι στην ανάγκη εκτέλεσης ενός μνημονιακού κυβερνητικού έργου που δεν πιστεύει.
Αφού παίδεψε και το θέμα της εργασιακής εφεδρείας το πέταξε στα σκουπίδια. Με τη βοήθεια και άλλων υπουργών, βεβαίως.
Στα δύο χρόνια δεν έγινε ούτε η περιβόητη απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων. Δηλαδή, δεν μπόρεσαν καν να μετρηθούν μεταξύ τους. Κι αυτό αποτελεί άθλο του άλλου υπερτιμημένου υπουργού Γιάννη Ραγκούση που μόνο λόγια είναι, έργο ουσιαστικό ουδέν.
Στις καθυστερήσεις παίζει, δυστυχώς, και η σημερινή κυβέρνηση Παπαδήμου. Όλες οι παθογένειες που ήταν στο DNA του ΠΑΣΟΚ έχουν διαπεράσει και στην δική της λειτουργία. Η εργασιακή εφεδρεία είναι ένα μόνο παράδειγμα. Δεν έχουν καταλάβει ότι χορτάσαμε από υπερτιμημένους. Ζητείται επειγόντως κάποιος σοβαρός να αναλάβει δράση. Αλλιώς να πάμε σε εκλογές μια ώρα αρχύτερα να τελειώνουμε…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου