Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Οι αξιώσεις του κεφαλαίου ίσον διαταγές

Ερήμην των ευρωπαϊκών λαών, εν κρυπτώ και παραβύστω, και χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση, έλαβε χώρα και η νέα διήμερη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης - και κανένας Ευρωπαίος πολίτης δεν πρόκειται να μάθει ποτέ ποια ήταν η ακριβής ατζέντα των συζητήσεων, τι απέρριψαν και γιατί.
Διότι η δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη είναι άδεια πουκάμισα. Αλλά και διότι ένα πελώριο και αμείλικτο ερώτημα αξιώνει πειστική απάντηση:
Ποιοι κυβερνούν την Ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Ενωση και σύμπασα τη Νέα Τάξη πραγμάτων στον κόσμο;
Ας δούμε με ηρεμία και νηφαλιότητα το ζήτημα, συνεκτιμώντας τις δηλώσεις των... Ευρωπαίων αξιωματούχων, των Ευρωπαίων ηγετών, των Ευρωπαίων αναλυτών και των ευρωπαϊκών (και όχι μόνο) ΜΜΕ.
Γιατί οδηγήθηκαν άρον - άρον οι Ευρωπαίοι ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής και -παρά τις διαφωνίες τους και παρά τους ανταγωνισμούς τους- συνήλθαν να λάβουν μέτρα για την προστασία του ευρώ;
Διότι, αυτό αξίωναν οι Αγορές (δηλαδή οι κεφαλαιούχοι), οι οποίοι ανεβάζοντας κατακόρυφα τα επιτόκια δανεισμού χωρών της Ευρωζώνης ή και αρνούμενοι να δανείσουν, πίεζαν αφόρητα το κοινό νόμισμα και, εν συνεχεία, υποβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα χωρών και τραπεζών.
Οι κεφαλαιούχοι, με άλλα λόγια, πίεζαν συστηματικά και με όλα τα μέσα για μια Ευρωζώνη η οποία θα κοπεί στα μέτρα τους, ώστε η κρίση χρέους και η κρίση δανεισμού να φορτωθεί από τις κυβερνήσεις στις πλάτες των λαών τους και τα κεφάλαιά τους να εξακολουθήσουν να δημιουργούν κέρδη και υπερκέρδη.
Πώς, όμως, μπορεί να συμβεί αυτό, ώστε να ικανοποιηθούν οι κεφαλαιούχοι, μέσα σ’ ένα περιβάλλον βραδυκίνητο - όπως είναι η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ενωση; Και πώς να βρεθούν τα τρισεκατομμύρια που χρειάζονται αν Ιταλία και Ισπανία μπουν για τα καλά στο «μάτι του κυκλώνα»;
Το Βερολίνο και το Παρίσι υπάκουσαν στις αξιώσεις του κεφαλαίου. Κι έριξαν στο τραπέζι των συζητήσεων τις προτάσεις τους - σύμφωνα με τις οποίες ζητούν:
  • Τροποποίηση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών.
  • Αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.
  • Κυρώσεις εναντίον των απείθαρχων χωρών.
  • Παραπομπή τους στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Δηλαδή η πολιτική ηγεσία της Ευρωζώνης πρότεινε όσα ακριβώς αξιώνει και το Κεφάλαιο ή οι Αγορές. Διότι αυτές κυβερνούν την Ευρωζώνη και τον κόσμο.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου