Οφείλουμε να σβήσουμε τα κομματικά "σύνορα"!

Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ,
Φιλόλογος – πρ. Δημοτ. Σύμβουλος Ιωαννίνων
Δεν πρέπει να απορεί κάποιος με την συμπεριφορά των πολιτικών μας τούτη την περίοδο, καθώς τους βλέπουμε να μιλάνε για εκλογές, για δημοσκοπήσεις και για συγκεκριμένο έργο της κυβέρνησης Παπαδήμου. Ούτε πρέπει να δυσφορούμε, όταν το ένα κόμμα ρίχνει την ευθύνη στο άλλο και υποστηρίζει ότι μόνο αυτό έχει την ικανότητα να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα. Και κάποιοι, μάλιστα, υποκρίνονται ότι έρχονται από ...άλλον πλανήτη, με ιερή αποστολή να μας σώσουν!
Και πότε φέρονται σαν παιδιά; Τώρα που από τη δικιά τους πολιτική και με δικιά τους ευθύνη ο τόπος σιγά-σιγά από το ’74 έφτασε στα όρια της χρεωκοπίας, της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Ευτυχώς το ακροατήριο όλο και λιγοστεύει και έχουν απομείνει μονάχα όσοι βολεύονται από τους κομματάρχες και όσοι φαντασιώνονται ως «παράγοντες» κυβερνητικοί.
Μπροστά, λοιπόν, στους λογαριασμούς και τα σχέδια των κομμάτων του σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος εμείς, οι πολλοί, τι να κάνουμε;
Κατ’ αρχήν, καλώς ή κακώς αναγκάστηκαν τα τρία κόμματα να δημιουργήσουν την κυβέρνηση Παπαδήμου και όχι Πετσάλνικου ή Παπαδημητρίου, χαρακτηρίζοντάς την «μεταβατική», «ειδικής αποστολής» κ.τ.λ. Αυτή η κυβέρνηση, θεωρώ, μπορεί να αποτελέσει την αρχή για ένα ξεκίνημα προς μια άλλη κατεύθυνση για το καλό της πατρίδας. Ο κ. Παπαδήμος διαθέτει και το κύρος και τις γνώσεις και την εμπειρία για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. 

Όμως, για να επιτύχει αυτή η κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλιστούν και οι εξής προϋποθέσεις:

1. Να συναποφασίσουν τα κόμματα ότι εκλογές δεν χρειάζεται ο τόπος. Το πότε να το κρίνει μόνη της η κυβέρνηση στη βάση των συμφερόντων του λαού και ανάλογα με την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων. Επομένως, η χρονική της διάρκεια θα είναι στην κρίση της, με την υποχρέωση της Βουλής να προσφέρει την ψήφο εμπιστοσύνης. Αυτό θέλει σήμερα η πλειοψηφία του κόσμου. Ό,τι λένε οι πολιτικοί για Σύνταγμα, για νομιμοποίηση και για εκτροπή είναι προφάσεις στον βωμό των κομματικών και προσωπικών επιδιώξεων.
2. Ο Παπαδήμος να προχωρήσει σε νέα σύνθεση της κυβέρνησης, ολιγομελής με τεχνοκράτες και με πολιτικούς των οποίων ο πρότερος βίος κρίνεται κρυστάλλινος. Ευτυχώς μέσα στο λαό μας υπάρχουν πρόσωπα ικανότατα και με πλήρη ηθική υπόσταση.
3. Τα κόμματα μαζί με τον κ. Παπαδήμο να ορίσουν τα μεγάλα ζητήματα του τόπου και με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα να προγραμματιστεί η επίλυσή τους. Τα προβλήματα είναι αμέτρητα και δεν επιτρέπουν τη λειτουργία της δημοκρατίας και τον εκσυγχρονισμό του κράτους. Επιγραμματικά θα μπορούσαν να ιεραρχήσουν τούτα: Περιορισμός και θητεία βουλευτών, κατάργηση όλων των προνομίων τους, κανόνες αυστηροί στη φορολογία και με κριτήριο τη δίκαιη επιβολή των βαρών, προστασία των αδυνάτων, κρατική διοίκηση αποτελεσματική με έλεγχο και αξιοκρατία, δικαστές πραγματικοί λειτουργοί με οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα Δημοσίων Υπαλλήλων, υγεία για όλους χωρίς σπατάλες σε κερδοσκόπους γιατρούς και εμπόρους, αλλαγή του Συντάγματος ώστε όλοι οι πολίτες να είναι ίσοι και τόσα άλλα.
4. H Kυβέρνηση Παπαδήμου να οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης πολιτικούς και πολίτες που καρπώθηκαν τον δημόσιο πλούτο. Έτσι θα ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών και θα καλλιεργηθεί η κουλτούρα σεβασμού των θεσμών και των νόμων.

Η μεγάλη χρονική διάρκεια αυτής της κυβέρνησης, εκτιμώ, θα αναγκάσει τα κόμματα να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, να γίνουν αληθινά και να σκεφτούν όπως οι περιστάσεις και οι ανάγκες απαιτούν. Έτσι ο κ. Σαμαράς θα απαλλαγεί από την εμμονή του να έρθει πρώτος. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ θα αναγκαστεί να προχωρήσει στην αυτοκριτική του και να αναλάβει τις ευθύνες του.
Μήπως και τα μικρότερα κόμματα ο χρόνος τα βοηθήσει να πάνε τα πράγματα με το όνομά τους και αντί να ερεθίζουν το συναίσθημα των πολιτών να απευθυνθούν και στη λογική τους.
Και το σημαντικότερο: με την διάρκεια αυτής της κυβέρνησης θα υπάρξει η δυνατότητα να ολοκληρωθούν οι κοινωνικές διεργασίες ώστε ήρεμα να εκφραστούν συλλογικά στο σημερινό περιβάλλον.
Σήμερα οφείλουμε να σβήσουμε τα κομματικά σύνορα, να ξεχάσουμε ιδεολογήματα, στερεότυπα και δόγματα ώστε να προχωρήσει μια πολιτική ενοποίηση κοινωνικών δυνάμεων στη βάση των νέων δεδομένων.
Διαφορετικά ως επιμηθείς θα θρηνούμε την τύχη μας, αν ακολουθήσουμε και πάλι τα συνθήματα των πολιτικών μας, των οποίων οι λογαριασμοί θα πληρωθούν με σκληρό νόμισμα στην ώρα τους.