 |
| Πατήστε για μεγέθυνση |
Αυτό δείχνουν τα τελευταία στοιχεία. Αυτό δηλώνουν όσοι απαντούν υπομονετικά στα δεκάδες ερωτήματα των σχετικών ερευνών. Για την ιστορία, μετά τον Μαυρογιαλούρο δεύτερος έρχεται ο «Αί Σιχτίρ» και το «γκουπ» (ήχος βίαιης επαφής ακουστικού με τηλεφωνική συσκευή).
Να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα.
Πρώτον, οι δημοσκοπήσεις με ιντριγκάρουν λόγω δουλειάς. Τα περισσότερα κομματικά... στελέχη τις πιστεύουν περισσότερο κι από τις αστρολογικές προβλέψεις της Λίτσας Πατέρα. Τις διαβάζουν πιο προσεκτικά κι από Μνημόνιο. Λογικό είναι πάνω σ’ αυτές να «χτίζουν» και την πολιτική τους. Άρα, με βάση αυτές, μπορούν να γίνουν και αναλύσεις και προβλέψεις για τα πολιτικά μελλούμενα.
Δεύτερον, γνωρίζω πως κάποιες μετρήσεις εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς και παρουσιάζουν μόνο τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δε χρειάζονται και πολύ μαγείρεμα. Οι ερωτήσεις γίνονται, ώστε να αποσπούν τις «κατάλληλες» απαντήσεις. Δε μένω, όμως, σ’ αυτό. Ο έλεγχος των λογής λογής «καιροσκόπων» είναι δουλειά άλλων!
Σήμερα σας γράφω, παρακινούμενος από δύο πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Αυτές των εταιρειών VPRC για το περιοδικό «Επίκαιρα» και ALCO για τον τηλεοπτικό σταθμό STAR. Στην πρώτη έχουμε: ΝΔ με 30,5%, Δημοκρατική Αριστερά 13%, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ 12,5%, ΠΑΣΟΚ 12% και ΛΑΟΣ 6%.
Καλά διαβάσατε, το ΠΑΣΟΚ στην πέμπτη θέση και η Δημοκρατική Αριστερά στη δεύτερη.
Δεύτερον, γνωρίζω πως κάποιες μετρήσεις εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς και παρουσιάζουν μόνο τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δε χρειάζονται και πολύ μαγείρεμα. Οι ερωτήσεις γίνονται, ώστε να αποσπούν τις «κατάλληλες» απαντήσεις. Δε μένω, όμως, σ’ αυτό. Ο έλεγχος των λογής λογής «καιροσκόπων» είναι δουλειά άλλων!
Σήμερα σας γράφω, παρακινούμενος από δύο πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Αυτές των εταιρειών VPRC για το περιοδικό «Επίκαιρα» και ALCO για τον τηλεοπτικό σταθμό STAR. Στην πρώτη έχουμε: ΝΔ με 30,5%, Δημοκρατική Αριστερά 13%, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ 12,5%, ΠΑΣΟΚ 12% και ΛΑΟΣ 6%.
Καλά διαβάσατε, το ΠΑΣΟΚ στην πέμπτη θέση και η Δημοκρατική Αριστερά στη δεύτερη.
Στην επόμενη έρευνα έχουμε: ΝΔ με 21,7%, ΠΑΣΟΚ 11,1%, Δημοκρατική Αριστερά 8%, ΚΚΕ 7,7%, ΣΥΡΙΖΑ 6,1% και ΛΑΟΣ 5%.
Δε θα σταθώ στα τετριμμένα. Δε θα γράψω ούτε για το δικομματισμό, που καταρρέει, ούτε για τον Καρατζαφέρη που πληρώνει το πάθος του να αποτελέσει «ρυθμιστικό παράγοντα», όπως αυθαίρετα έχει χρίσει τον εαυτό του. Πάω αμέσως στη Δημοκρατική Αριστερά.
Η πορεία του Φώτη Κουβέλη στην πολιτική είναι γνωστή, όπως και οι θέσεις του. Είτε συμφωνείς με αυτές, είτε όχι, είναι ένας από τους ευπρεπέστερους πολιτικούς. Με λόγο, άποψη και σημαντική παρουσία.
Η Δημοκρατική Αριστερά βρίσκεται στα πρώτα της βήματα. Τώρα διαμορφώνει πρόγραμμα, τώρα πλαισιώνεται από στελέχη. Κι όμως στις τελευταίες μετρήσεις ανεβαίνει εντυπωσιακά γρήγορα. Προσπερνά, δε, με περισσή ευκολία όχι μόνο τους παραδοσιακούς παίκτες της Αριστεράς –ΚΚΕ και Σύριζα– αλλά και το Πασόκ.
Που οφείλεται η άνοδος; Προφανώς στην απέχθεια των πολιτών για τους λοιπούς, την αναζήτηση της ελπίδας. Πού θα οφείλεται (ενδεχόμενη) πτώση; Στην αδυναμία του κόμματος να παρουσιάσει αξιόπιστο πρόγραμμα, στην αφελέστατη εκτίμηση πως έδεσε στο κάρο του το 13% των ψηφοφόρων.
Ανάλογα δημοσκοπικά σπριντ έχουμε δει στο παρελθόν και από τον Αλέξη Τσίπρα, όταν πρωτο-ανέλαβε το Συνασπισμό και από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, όταν ίδρυσε το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών (ΚΕΠ). Η πτώση και στις δύο περιπτώσεις επήλθε εντός διμήνου και μάλιστα μετά μεγάλου κρότου.
«Η Ιστορία θα επαναληφθεί» θεωρούν πολλά στελέχη του Πασόκ, μελετώντας τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών, που δείχνουν πως οι μετακινήσεις των ψηφοφόρων του κόμματος είναι αυτές που δίνουν «βαθμολογική ανάσα» στη Δημ.Αρ.
«Καλύτερα να πάνε στον Κουβέλη, παρά να χαθούν σε πιο αριστερά μονοπάτια», είναι το σύνθημα στην Ιπποκράτους. «Η Δημοκρατική Αριστερά είναι το εξοχικό του Πασόκου. Τσαντίζεται, φεύγει για ένα διάστημα, πάει στον Κουβέλη, ξεκουράζεται, χαλαρώνει και μετά από κανά εξάμηνο επιστρέφει στη μόνιμη κατοικία του», λένε μεταξύ σοβαρού κι αστείου όσοι δε βλέπουν την καταβαράθρωση του Πασόκ!
Οι πιέσεις προς το κόμμα του Φώτη Κουβέλη είναι πολλές. Ήδη οι «παραδοσιακοί» αριστεροί, μιλούν για κατασκεύασμα του Πασοκ που ανακόπτει τη μαζική μετακίνηση ψηφοφόρων προς αυτούς. Ήδη μεμονωμένοι αναλυτές κάνουν λόγο για εργαλείο συμφερόντων, που χρησιμεύει στο «λιμάρισμα» των ποσοστών της Ιπποκράτους.
Η Δημοκρατική Αριστερά έχει πολύ δρόμο ακόμα για να αποδείξει ότι δεν είναι «πράσινος ελέφαντας». Έχει να καταθέσει και ιδρώτα και άποψη για να πείσει πρώτα τους ανθρώπους που τη στηρίζουν και έπειτα όλους εμάς, ότι αποτελεί μια νέα πρόταση. Ότι δεν είναι ένα ακόμη «καφενεδάκι» ή «εξοχικό κέντρο» βολικό για τους επαναστάτες του δίωρου, που αναζητούν λίγη παρηγοριά μέχρι να επιστρέψουν και πάλι στη βάση τους και τη «μουρμούρα» της συζύγου.
Και κάτι τελευταίο. Επειδή έχω δει πολλά χέρια να κόβονται μετά την κάλπη και πολλά θαύματα, που κάνουν τους κουλούς και πάλι αρτιμελείς πριν την επόμενη εκλογική διαδικασία, να πω σε όλους τους φίλους πως η φυγή πότε-πότε απ’ το μαντρί κάνει καλό. Πρώτα στην Κοινωνία και μετά στη Δημοκρατία!
Δε θα σταθώ στα τετριμμένα. Δε θα γράψω ούτε για το δικομματισμό, που καταρρέει, ούτε για τον Καρατζαφέρη που πληρώνει το πάθος του να αποτελέσει «ρυθμιστικό παράγοντα», όπως αυθαίρετα έχει χρίσει τον εαυτό του. Πάω αμέσως στη Δημοκρατική Αριστερά.
Η πορεία του Φώτη Κουβέλη στην πολιτική είναι γνωστή, όπως και οι θέσεις του. Είτε συμφωνείς με αυτές, είτε όχι, είναι ένας από τους ευπρεπέστερους πολιτικούς. Με λόγο, άποψη και σημαντική παρουσία.
Η Δημοκρατική Αριστερά βρίσκεται στα πρώτα της βήματα. Τώρα διαμορφώνει πρόγραμμα, τώρα πλαισιώνεται από στελέχη. Κι όμως στις τελευταίες μετρήσεις ανεβαίνει εντυπωσιακά γρήγορα. Προσπερνά, δε, με περισσή ευκολία όχι μόνο τους παραδοσιακούς παίκτες της Αριστεράς –ΚΚΕ και Σύριζα– αλλά και το Πασόκ.
Που οφείλεται η άνοδος; Προφανώς στην απέχθεια των πολιτών για τους λοιπούς, την αναζήτηση της ελπίδας. Πού θα οφείλεται (ενδεχόμενη) πτώση; Στην αδυναμία του κόμματος να παρουσιάσει αξιόπιστο πρόγραμμα, στην αφελέστατη εκτίμηση πως έδεσε στο κάρο του το 13% των ψηφοφόρων.
Ανάλογα δημοσκοπικά σπριντ έχουμε δει στο παρελθόν και από τον Αλέξη Τσίπρα, όταν πρωτο-ανέλαβε το Συνασπισμό και από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, όταν ίδρυσε το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών (ΚΕΠ). Η πτώση και στις δύο περιπτώσεις επήλθε εντός διμήνου και μάλιστα μετά μεγάλου κρότου.
«Η Ιστορία θα επαναληφθεί» θεωρούν πολλά στελέχη του Πασόκ, μελετώντας τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών, που δείχνουν πως οι μετακινήσεις των ψηφοφόρων του κόμματος είναι αυτές που δίνουν «βαθμολογική ανάσα» στη Δημ.Αρ.
«Καλύτερα να πάνε στον Κουβέλη, παρά να χαθούν σε πιο αριστερά μονοπάτια», είναι το σύνθημα στην Ιπποκράτους. «Η Δημοκρατική Αριστερά είναι το εξοχικό του Πασόκου. Τσαντίζεται, φεύγει για ένα διάστημα, πάει στον Κουβέλη, ξεκουράζεται, χαλαρώνει και μετά από κανά εξάμηνο επιστρέφει στη μόνιμη κατοικία του», λένε μεταξύ σοβαρού κι αστείου όσοι δε βλέπουν την καταβαράθρωση του Πασόκ!
Οι πιέσεις προς το κόμμα του Φώτη Κουβέλη είναι πολλές. Ήδη οι «παραδοσιακοί» αριστεροί, μιλούν για κατασκεύασμα του Πασοκ που ανακόπτει τη μαζική μετακίνηση ψηφοφόρων προς αυτούς. Ήδη μεμονωμένοι αναλυτές κάνουν λόγο για εργαλείο συμφερόντων, που χρησιμεύει στο «λιμάρισμα» των ποσοστών της Ιπποκράτους.
Η Δημοκρατική Αριστερά έχει πολύ δρόμο ακόμα για να αποδείξει ότι δεν είναι «πράσινος ελέφαντας». Έχει να καταθέσει και ιδρώτα και άποψη για να πείσει πρώτα τους ανθρώπους που τη στηρίζουν και έπειτα όλους εμάς, ότι αποτελεί μια νέα πρόταση. Ότι δεν είναι ένα ακόμη «καφενεδάκι» ή «εξοχικό κέντρο» βολικό για τους επαναστάτες του δίωρου, που αναζητούν λίγη παρηγοριά μέχρι να επιστρέψουν και πάλι στη βάση τους και τη «μουρμούρα» της συζύγου.
Και κάτι τελευταίο. Επειδή έχω δει πολλά χέρια να κόβονται μετά την κάλπη και πολλά θαύματα, που κάνουν τους κουλούς και πάλι αρτιμελείς πριν την επόμενη εκλογική διαδικασία, να πω σε όλους τους φίλους πως η φυγή πότε-πότε απ’ το μαντρί κάνει καλό. Πρώτα στην Κοινωνία και μετά στη Δημοκρατία!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου