Γιατί Εθνικισμός;

Σε δύσκολους καιρούς, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες ως προς το που να στραφούν, σε ποιο πεδίο να διοχετεύσουν την θέλησή τους για δράση, με σκοπό την βελτίωση των υπαρχουσών συνθηκών, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε ηθική και υλική εξαθλίωση. Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, πλην των αρρωστημένων,...
φανατικών κομμουνιστών/αριστεριστών διεθνιστών και των φιλελεύθερων κοσμοπολιτών, έχουν έμφυτο τον εθνισμό ή πατριωτισμό. Δηλαδή όλοι οι άνθρωποι, πλην των προαναφερθέντων εξαιρέσεων, έχουν εκ της φύσεώς τους την τάση του ανήκειν σε μία φυλή, σε ένα έθνος. Αυτή η φυσική τάση, είναι γνωστή ως εθνισμός ή πατριωτισμός. Είναι αρκετή, όμως, αυτή η ροπή προς το έθνος;

Η υποκρισία του πατριωτισμού

Μεγαλώνοντας, όλοι ήρθαμε αντιμέτωποι με ορισμένες τυποποιημένες εκφράσεις ή ρήσεις, του τύπου «όλοι είναι πατριώτες» ή «μην καπηλεύεστε τον πατριωτισμό». Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας και με βάση την σημερινή κατάντια, αποδεικνύεται ότι τα παραπάνω «τσιτάτα» είναι ψευδέστατα και έχουν ως αποκλειστικό στόχο να «ηρεμήσει» η μάζα.

Εκεί που βρίσκει κανείς την αλήθεια είναι ότι όντως όλοι είναι πατριώτες. Μόνο που ο πατριωτισμός έχει τόσες πολλές ερμηνείες, που τελικά και ως έννοια και ως ουσία ξεφτίζει. Πατριώτες δηλώνουν οι δήμιοι που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ και την σκλαβιά, ο πολύς γόνος Παπανδρέου και ο χαϊδεμένος των μίντια Βενιζέλος. Πατριώτες μπορούν να δηλώσουν ο Τσίπρας, η Παπαρήγα ή ο Κουβέλης. Πατριώτης είναι και μάλιστα «σκληρός» ο Σαμαράς της Πολιτικής Άνοιξης και της νέας ΝΔ. Και φυσικά δεν ξεχνάμε τους τηλεπατριώτες ή ζητωπατριώτες του ΛΑΟΣ, του γνωστότερους ως «εθνικοφιλελεύθερους». Ανάμεσα σε όλους αυτούς μπορούν άνετα να ξεπηδήσουν και νέοι πατριώτες, αντιμνημονιακοί ή φιλομνημονιακοί και άλλες «αντιστασιακές» ή μη δυνάμεις.

Αυτά ως προς την πολιτική ηγεσία. Γιατί υπάρχει και ένας λαός που τους ακολουθεί και μάλιστα για δεκαετίες, συνυπογράφοντας την πορεία προς την καταστροφή, έστω και ακούσια. Ο λαός αυτός είναι πατριωτικός ή όχι; Μέγα ερώτημα. Όπως ειπώθηκε και στην αρχή, πλην των άρρωστων εξαιρέσεων, όλοι διακατέχονται από αισθήματα πατριωτισμού. Μόνο που αυτός ο πατριωτισμός στους περισσότερους εκδηλώνεται σε δευτερευούσης σημασίας γνωρίσματα, που εν τέλει δεν βοηθούν την πατρίδα.

Ποιος από εμάς δεν έχει δει με τα μάτια του ανθρώπους οικογενειάρχες, «νοικοκυραίους» όπως λέγονται, να τηρούν ορισμένες εκ των παραδόσεων των προγόνων μας, κλείνοντας όμως τα μάτια σε κραυγαλέες και εθνικά επικίνδυνες πολιτικές πρακτικές; Πόσοι πατριώτες εξ ημών, από την μία χορεύουμε τον τσάμικο ή τον ζεϊμπέκικο και από την άλλη αφήνουμε την ξενομανία σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, αφήνουμε τα παιδιά μας έρμαια του αφελληνισμού/ανθελληνισμού;

Όλα αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν στην πράξη την εγγενή αδυναμία του πατριωτισμού. Ως μια έμφυτη διάθεση και μόνον δεν αρκεί. Άλλωστε, το τι είναι πατρίδα μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως. Πατρίδα για το ΚΚΕ, είναι η σοβιετία, άρα η επίκληση του πατριωτισμού από τους κομμουνιστές έχει ως απώτερο σκοπό να ωθήσει πατριώτες, λαϊκούς ανθρώπους προς τον όλεθρο του «σοβιετικού παραδείσου». Πατρίδα για την αναρχοαριστερά του ΣΎΡΙΖΑ, την light αριστερά του Κουβέλη ή την κεντροαριστερά του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ, είναι η πολυφυλετική, πολύχρωμη κοινωνία. Αυτήν υπερασπίζονται, οπότε μπορούν άνετα να δηλώσουν πατριώτες. Πατρίδα για την ΝΔ, του Σαμαρά και των υπολοίπων (όσων έφυγαν ή όσων θα φύγουν), είναι αυτή που επικρατεί η περίφημη ελληνικότητα «της ημετέρας παιδείας μετέχοντες», δηλαδή αυτή που δεν αποκλείει τους μετανάστες, οι οποίοι μπορούν με παιδεία να γίνουν Έλληνες! Για τους «ακροδεξιούς», «εθνικοφιλελεύθερους» πατριώτες του ΛΑΟΣ η πατρίδα είναι εκεί που δεν θίγεται η ντόπια και η ξένη πλουτοκρατία, η οποία υποδούλωσε οικονομικά τους Έλληνες, όχι χωρίς την δική μας ευθύνη είναι η αλήθεια. Είναι αυτοί που κάνουν και την μεγαλύτερη ζημιά στην πατρίδα μας, διότι ταυτίζονται με ότι επαχθέστερο έχει ως εικόνα ο λαός μας, δίνοντας την ευκαιρία στην ύπουλη αριστερά, να μιλάει ακόμα και για πατριωτισμό!

Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι ο δρόμος του εύκολου πατριωτισμού, είναι ένας δρόμος στρωμένος με απύθμενη υποκρισία!

Ο δρόμος του Εθνικισμού

Η απάντηση, λοιπόν, σε όλα όσα μας προβληματίζουν και πρέπει να αλλάξουν, αλλιώς ο δρόμος του ολέθρου θα είναι αναπόφευκτος, ποια είναι; Για όλους εμάς τους εθνικιστές είναι μόνον ο δρόμος του Εθνικισμού. Ένας δρόμος δύσκολος, σπαρμένος με λοιδορίες, συκοφαντίες και ύβρεις.

Ο Εθνικισμός δεν αποτελεί τον τρίτο δρόμο όπως πιστεύουν οι περισσότεροι. Διότι, οι υποτιθέμενοι δύο άλλοι δρόμοι, του διεθνιστικού σοσιαλισμού/κομμουνισμού και του κοσμοπολίτικου φιλελευθερισμού/καπιταλισμού, είναι ο ένας και αυτός δρόμος. Ο δρόμος του υλισμού. Αντίθετα, ο Εθνικισμός είναι ένα ολοκληρωμένο αξιακό, φιλοσοφικό, κοινωνικοπολιτικό βίωμα. Είναι το πέρασμα από τον έμφυτο εθνισμό και την ροπή προς την πατρίδα, προς τον αληθινό αγώνα πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, για το Έθνος. Είναι ο αγώνας για να τιμηθούν οι ένδοξοι νεκροί και οι αγέννητοι. Ο Εθνικισμός δεν είναι μόνο μια ιδεολογία του έθνους, αλλά και μια συνολική κοινωνική ιδεολογία.

Δυστυχώς οι περισσότεροι συμπατριώτες μας έχουν παραπλανηθεί για τον Εθνικισμό. Απόδειξη αυτού αποτελούν οι παλινωδίες και τα πισωγυρίσματα του λεγόμενου «εθνικιστικού χώρου». Τυπικό παράδειγμα τέτοιων παλινωδιών είναι η πορεία του ΛΑΟΣ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, ενώ αποτελεί και οδηγό για το τι πρέπει να προσέχει ο αφελής εθνικιστής ώστε να μην παρασυρθεί από τους επίδοξους «εθνικιστές σωτήρες». Άλλωστε αυτοί οι «σωτήρες» δηλώνουν ανερυθρίαστα «εθνικοφιλελεύθεροι», ανακατεύοντας το Έθνος με τον πολέμιο αυτού τον φιλελευθερισμό!

Να ξεκαθαριστεί μια και καλή, όσοι δηλώνουν «εθνικιστές» και παράλληλα στηρίζουν τις υπάρχουσες κοινωνικοπολιτικές δομές που οδηγούν στην κατάρρευση δεν είναι εθνικιστές. Ας αρκεστούν να ονομάζονται εθνικόφρονες, διότι τέτοιοι είναι. Και από τέτοιους το έθνος μας έχει υποστεί πολλά δεινά.

Συμπέρασμα

Είναι πλέον προφανές ότι η αντιμετώπιση του κόσμου, όπως επικράτησε μεταπολεμικά οδηγεί σε χάος και κατάρρευση, είτε αυτό συμβεί με κομμουνισμό είτε με καπιταλισμό. Επίσης είναι ξεκάθαρο, ότι οι πάσης φύσεως εθνικόφρονες έχουν απωλέσει κάθε νομιμοποίηση, διότι έχουν γυρίσει την πλάτη στον λαό μας, δίχως τον οποίο δεν θα υφίσταται το ελληνικό έθνος, ιδιαίτερα αν το συνδυάσει κανείς με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση και την υπογεννητικότητα. Αντιθέτως, ο Εθνικισμός που τόσο έχει συκοφαντηθεί, δίνει νόημα στους αγώνες όλων μας για ένα καλύτερο αύριο για το έθνος μας.

Αυτοί που έμειναν εδραίοι στις αντιλήψεις τους, αυτοί οι οποίοι δεν αλλοίωσαν λόγους και έργα, οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής είναι πάντα εδώ μέχρι την τελική νίκη!

ΔΩΡΙΕΥΣ