της δαπανήθηκαν 600.000 δολάρια.
Η ταινία αποτελεί ένα, ακόμα, χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής δυναμικού ανοίγματος της Τουρκίας σ’ όλα τα επίπεδα. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου είναι ο αρχιτέκτονας της στρατηγικής που έχει ως στόχο να καταστήσει τη χώρα του σημείο αναφοράς και ηγετική δύναμη στην ευρύτερη περιοχή. Ο στόχος αυτός, φυσικά, δεν προωθείται μόνο με καθαρόαιμα πολιτικά μέσα. Έχουν επιστρατευτεί και μέσα πολιτιστικής επιρροής.
Την αρχή έκαναν οι τουρκικές τηλεοπτικές σειρές. Η σειρά «Χίλιες και μία νύχτα» άνοιξε την αγορά. Σήμερα στη Μέση Ανατολή το 60% των προβαλλόμενων σειρών είναι τουρκικές, ξεπερνώντας κατά πολύ τις αμερικανικές. Ακολούθησαν χώρες όπως η Βουλγαρία, το Καζακτάν και το Αζερμπαϊτσάν. Τα τελευταία χρόνια έχει υποκύψει και η Ελλάδα. Σήμερα ένα επεισόδιο μίας τέτοιας σειράς πουλιέται μέχρι και 20.000 δολάρια. Το τουρκικό κράτος επιδοτεί γενναιόδωρα τις εξαγωγές τηλεοπτικών προιόντων. Η ταινία «Άλωση», φιλοδοξεί, όμως, να κατακτήσει τις πολυπόθητες δυτικές αγορές.
Έχει ήδη αρχίσει να προβάλλεται στην Τουρκία, ενώ θα βγει στις αίθουσες σε ΗΠΑ και Βρετανία τον Φεβρουάριο του 2012. Είναι φτιαγμένη στο μοντέλο των χολιγουντιανών περιπετειών, έτσι ώστε να έχει την επιθυμητή απήχηση στο δυτικό κοινό. Το τρέιλερ αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο, προκαλώντας σάλο. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα έφτασε τα δύο εκατομμύρια χτυπήματα. Έχει, επίσης, ανάψει τα αίματα καθώς άτομα διασταυρώνουν τα ξίφη τους ως προς την ιστορική ορθότητά.
Η ταινία είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στο νεοοθωμανικό δόγμα του Νταβούτογλου για πολιτική και πολιτιστική επιρροή. Ο Φαρούκ Ακσόι, σκηνοθέτης της ταινίας, παραλείπει να δείξει σημαντικές πτυχές της ιστορίας, όπως τις λεηλασίες και τις μαζικές σφαγές. Εμφανίζει τους Τούρκους ως κυρίαρχους του κόσμου και τους Βυζαντινούς δουλοπρεπείς. Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή του Σουλτάνου έως και τη στιγμή της εισβολής, στις 29 Μαΐου του 1453.
Στον πυρήνα της ταινίας βρίσκεται ο έρωτας του Ουλούμπατλί Χασάν-Ιμπραήμ Τσελικιόλ, του Οθωμανού στρατιώτη που σύμφωνα με τον θρύλο ανέβηκε πρώτος στα τείχη της Πόλης με την Ερά, κόρη του Ουρβανού. Δεν υππάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούν την τηλεοπτική και κινηματογραφική τους παραγωγή για προβολή μιας εξωραϊσμένης εικόνας της τουρκικής ιστορίας στο εξωτερικό.
Οι τηλεοπτικές σειρές έμοιαζαν αθώες και ακόμα και το ελληνικό κοινό τους χάρισε πολύ υψηλά νούμερα τηλεθέασης. Οι σειρές ακολουθούσαν πιστά το δόγμα της βραζιλιάνικης και φωσκολικής σαπουνόπερας, παραφουσκωμένες με ερωτικά δράματα και μικροαστική χλιδή. Ο χρόνος μόνο θα δείξει αν το ελληνικό κοινό αντιμετωπίσει και την ταινία με την ίδια παθητικότητα. Σίγουρα, πάντως, δεν θα υπάρξει απάντηση από την πλευρά της Ελλάδος. Ο λόγος είναι ότι η χώρα βρίσκεται εδώ και χρόνια εγκλωβισμένη μεταξύ μιας χαζοχαρούμενης ρητορικής περί άνευ όρων φιλίας, και μίας ακραίας ρητορικής, που χάνει το δίκιο της.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου