Επίκαιρο το ερώτημα όσο ποτέ άλλοτε. Επαναδιατυπωμένο στους τωρινούς καιρούς έχει ως εξής: Ποιος νομοθετεί σ’ αυτό το τόπο;
Το ερώτημα ήρθε στην επικαιρότητα για ακόμη μια φορά, όταν χθες ο υπουργός... Εργασίας κ. Γιώργος Κουτρουμάνης ανακοίνωσε.. υπερηφάνως ότι αποσύρει την τροπολογία για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, προκειμένου, όπως είπε, να έρθει σε διαβουλεύσεις με τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Τρόικας!
Θέλοντας, μάλιστα, να υποβαθμίσει το θέμα η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας χαρακτήρισε το ζήτημα διαδικαστικό και εξέφρασε την αισιοδοξία της ότι λίαν συντόμως, "το αργότερο ως τις αρχές της Μεγάλης Εβδομάδας", θα επαναφέρει την αναθεωρημένη διάταξη προς ψήφιση στη Βουλή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι ανάλογο τα τελευταία δυο χρόνια. Είναι τις πάση γνωστό ότι όλα τα κρίσιμα νομοθετήματα, αν δεν τα συντάσσει η Τρόικα, στην καλύτερη περίπτωση λαμβάνει γνώση του περιεχομένου και κατά περίπτωση εγκρίνει, τροποποιεί ή ακυρώνει.
Το μόνο που έλειπε από τα προαναφερόμενα ρήματα είναι το.. "αποσύρει".
Χάρη στον υπουργό Εργασίας όμως κατέστη και αυτό πραγματικότητα, προκαλώντας θλίψη για την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Όσο κι αν κάποιοι δεν το ομολογούν, ένα είναι σίγουρο: αν έβλεπαν οι παλιοί κοινοβουλευτικοί άνδρες, που ευτυχώς για τους ίδιους αποδήμησαν εγκαίρως εις κύριον, την σημερινή εικόνα που παρουσιάζει η Ελληνική Βουλή, οι φωνές τους θα ακούγονταν ως τη Μαλακάσα!
Δεν συζητείται βεβαίως αν ήταν από καμιά μεριά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Αναστάσιος Πεπονής, ο Γεώργιος Ράλλης, ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο Αθανάσιος Τσαλδάρης και ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος. Τι θα συνέβαινε δεν βάζει ανθρώπου νους.
Το πιθανότερο ήταν να χειροδικούσαν, να τους πλάκωναν στα χαστούκια και στον εξάψαλμο, να τους έβγαζαν πυξ, λαξ, δοντάξ από τη Βουλή, απηυδισμένοι και αηδιασμένοι για όσα θλιβερά είναι ικανοί να κάνουν οι σημερινοί ηγέτες του έθνους, και όσα είναι ανίκανοι να πράξουν για την τιμή και την αξιοπρέπεια ενός ιστορικού, όπως και νά’χει, λαού.
Το βαρέλι της πολιτικής ανυποληψίας είναι που δεν έχει πάτο, αυτό αποδείχθηκε διάτρητο, σάπιο απ’ όλες τις μεριές. Κι αυτό, όση προπαγάνδα κι αν πέσει από τα συστημικά μαγαζιά της δημοσιογραφίας, τους χορτασμένους τζιτζιφιόγκους που παρελαύνουν από τα τηλεοπτικά πάνελ και τα παραδοσιακά.. υπερχρεωμένα νοικοκυριά του Τύπου, δεν αλλάζει και δεν αντέχεται.
Όπως αποδείχθηκε, ο ελληνικός λαός έχει πλούσια αποθέματα υπομονής μέχρι σημείου παρεξηγήσεως. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι έχει χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα.
Και παρακολουθεί, και βλέπει, και αξιολογήσει τους υπαίτιους της πολύπλευρης κρίσης που βιώνει ο τόπος.
Δεν χρειάζεται συμβουλάτορες για να αποφασίσει, ούτε υποβολείς. Αυτοί έχουν θέση μόνο στο θέατρο..
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου