Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Δραχμή και τρίτος γύρος.!

Του Γιώργου Κράλογλου

Η μαύρη αγορά συναλλάγματος "σοβιετικού προτύπου" που θα φέρει "θέσεις εργασίας", η μαύρη αγορά καυσίμων που θα αυξήσει τον "τζίρο" της αγοράς, και η διακίνηση πάσης φύσεως λαθραίων που επίσης θα προσφέρει απασχόληση και τζίρο, αρκούν για να δικαιολογήσουν την άποψη στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν πρόκειται να πάθουμε τίποτε αν γυρίσουμε στην δραχμή.

Μπορεί προς το παρόν την άποψη αυτή να την προβάλλουν μόνο κορυφαία στελέχη... του ΣΥΡΙΖΑ (ώστε να τα τουμπάρει ο κ. Αλέξης Τσίπρας) αλλά αν ο τρίτος γύρος της αριστεράς στεφθεί από την επιτυχία της συγκρότησης της πρώτης αριστερής κυβέρνησης της Ελλάδας, τα μισόλογα θα ξεχαστούν.

Στο τέλος του τρίτου γύρου και με το "έπαθλο" της εξουσίας στα χέρια τους οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχουν λόγο να τα στρογγυλεύουν και να τα ωραιοποιούν.

"Τι θα χάσουμε και αν γυρίσουμε στην δραχμή;" θα ακούμε σε κάθε τόπο και με κάθε τρόπο εμείς οι (τότε) νοσταλγοί του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν έχουμε βεβαίως τρόπο να διατυπώνουμε και να εκφράζουμε τις νοσταλγίες μας.

Τι θα πάθουμε άλλωστε όταν με την δραχμή επιστρέψουμε και πάλι στα γκισέ των Τραπεζών για να πάρουμε το συνάλλαγμα των 250 ευρώ να ταξιδέψουμε έξω από την Ελλάδα. Στο κάτω-κάτω δεν θα έχουμε και περισσότερα λεφτά να ξοδέψουμε.

Τι θα πάθουμε ακόμη όταν στα Τελωνεία θα ψάχνουν τις τσάντες μας μπας και κρύβουμε ποτά ή τσιγάρα. Τα είχαμε ζήσει και πριν να μπούμε στο ευρώ.

Βεβαίως κατά τον ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα θα ανακάμψει και πάλι έστω και χωρίς εφοπλιστές και χωρίς εργοστασιάρχες. Έτσι και αλλιώς, όλοι αυτοί είναι εχθροί του λαού.

Τι έπαθαν άλλωστε οι σοβιετικοί όταν έκαναν επίσημο επάγγελμα την μαύρη αγορά συναλλάγματος. Ζούσαν και αυτοί και το γλένταγαν και οι τουρίστες.

Τι έπαθαν στη Βουλγαρία, στην Ουγγαρία, στη Ρουμανία, στην τότε Τσεχοσλοβακία, στη Γιουγκοσλαβία, στα Σκόπια, στην Πολωνία όταν η μαύρη αγορά συναλλάγματος ανακυκλωνόταν με τις αγορές τζιν παντελονιών, καλλυντικών, ποτών και τσιγάρων. Μένανε στον τόπο τους και δεν το έσκαγαν όπως σήμερα... Η πορνεία ήταν ανύπαρκτη...

Αλλά και αν αλλάξει κάτι από αυτά που ξέρουμε δεν πειράζει. Θα μας καλύπτει η "μέγιστη ικανοποίηση" ότι επιτέλους έχουμε αριστερή κυβέρνηση. Ότι η αριστερή Ελλάδα δεν έχει πλέον να φοβηθεί εμφυλίους.

Έτσι θα εξασφαλιστεί και η επιθυμητή ηρεμία στην κλειστή οικονομία της, με το κράτος πρωταγωνιστή, τους ιδιώτες μόνο στις λαϊκές αγορές και τους κρατικούς υπαλλήλους της που τότε θα έχουν προσκυνήσει, θέλουν δεν θέλουν, το κόμμα.

Και ας ξεκαθαρίσουμε, στο σημείο αυτό, τις σκόπιμες (πιστεύω) παρανοήσεις σε ό.τι άφορά τον αριθμό του 1.250.000 κρατικών υπαλλήλων που επικαλούμαι επιμόνως στα σημειώματά μου.

Ο αριθμός των περίπου 700.000 ατόμων που αναφέρθηκε στην Βουλή αφορά μόνο αυτούς που δουλεύουν στην κεντρική διοίκηση. Δεν αφορά τους κρατικούς υπαλλήλους των κρατικών μονοπωλίων.

Γιατί είναι (λέει) υπάλληλοι ιδιωτικών επιχειρήσεων αφού αυτές οι ΔΕΚΟ είτε είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο είτε είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Και όταν μιλούν για ιδιωτικές επιχειρήσεις εννοούν: την ΔΕΗ, τον ΟΣΕ, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, την ΔΕΠΑ, με κάποιον τρόπο τα ΕΛΠΕ, την ΛΑΡΚΟ τις κρατικές βιομηχανίες αμύνης, τους Δήμους, τα κρατικά νοσοκομεία, τον ΟΛΠ, τον ΟΛΘ, την ΑΤΕ, τα ΕΛΤΑ τις άπειρες μικρές ΔΕΚΟ και Οργανισμούς και Ιδρύματα που συντηρούνται με ευρωπαϊκούς πόρους.

Αφού λοιπόν η ΔΕΗ, ο ΟΣΕ, η ΕΥΔΑΠ, τα ΕΛΤΑ, η ΑΤΕ είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις... γιατί το κόμμα διορίζει την νομενκλατούρα στις θέσεις των Διοικήσεων;

Τώρα εάν απέναντι σε αυτούς τους προνομιούχους εργαζόμενους του κρατικού τομέα θα φαντάζουν σε 1-2 χρόνια (μετά το τέλος του τρίτου γύρου) οι 2.000.000 άνεργοι που ακόμη θα περιμένουν να ανακάμψει η Ελλάδα... είναι ψιλά γράμματα για τους αριστερούς οπαδούς της δραχμής που "ξεχνούν" ότι η επιστροφή μας στη δραχμή δεν θα γίνει από εκεί που είχαμε αφήσει την οικονομία.

Ότι θα είναι το νόμισμα μιας πτωχευμένης χώρας, με μια οικονομία χωρίς προοπτική που λόγω της χρεοκοπίας της όλες οι συναλλαγές σε συνάλλαγμα θα πρέπει να γίνονται μόνο με μετρητά.

Αλλά για τους οπαδούς της δραχμής δεν χάθηκε ο κόσμος αν η οικονομία μείνει στην μιζέρια της προσπαθώντας να ταΐσει μόνο τους κρατικούς υπαλλήλους της τρώγοντας ακόμη και το συνάλλαγμα των Ελλήνων μεταναστών.

Των μεταναστών θυμάτων του εμφυλίου του τρίτου γύρου και της δραχμής.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου