Ώστε, λοιπόν, – κατά το Λαϊκό Άσμα, – «με εισιτήριο διαρκές / για τις φυλακές» ολόκληρη η οικογένεια Τσοχατζόπουλου! Λες και το ΠΑΣΟΚ βάλθηκε, με την προεκλογική εξόντωση της φαμίλιας ενός τέως κορυφαίου στελέχους του, να ξεπλύνει όλα τα ανομήματά του και να διορθώσει το Ποινικό Μητρώο όλων των γνωστών και αγνώστων γκεσεμιών του...
Η ιδιάζουσα αυτή σκληρότητα απέναντι σ’ ένα διαγραμμένο, εξορκισμένο και εγκαταλελειμμένο πρωτοπαλίκαρο του Κινήματος εξανάγκασε τον υπόδικο τέως υπουργό να προβεί σε απειλητικές... δηλώσεις, υπαινισσόμενος ότι, όταν έρθει η ώρα, θα πει όσα πρέπει εκεί που πρέπει, – γεγονός που συζητείται τέσσερα και πλέον εικοσιτετράωρα σε όλα τα πολιτικά στέκια, – παρά την πίεση των εκλογών.
Σε όλες δε τις σχετικές συζητήσεις εκφράζονται φόβοι ότι με τις δηλώσεις του αυτές ο τέως υπουργός θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του, διότι είναι αρκετοί (και ισχυροί) εκείνοι που θα μπουν στον πειρασμό να του κλείσουν για πάντα το στόμα, ώστε να κλείσει και η δίωξη εναντίον του (και, άρα, πάσης φύσεως διαρροές και αποκαλύψεις), αφού ο θάνατος σταματά τη δίωξη...
Είναι τόσο αφελής ο κ. Τσοχατζόπουλος ώστε να μη γνωρίζει τον κίνδυνο που διατρέχει με τις απειλές του και με τα μισόλογά του;
Όχι, βέβαια. Η όλη δραστηριότητά του δεν υπογράμμιζε αφέλεια, αλλά καπατσοσύνη. Τον στρίμωξαν, όμως, σε τέτοιο σημείο, ώστε να θυμίζει, με τις σπασμωδικές κινήσεις του, τη λαϊκή παροιμία ότι «ο μισοπνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται». Γνωρίζει, δηλαδή, τους κινδύνους, αλλά δεν μπορεί παρά να υπαινιχθεί ότι έχει και συνενόχους – υψηλά ιστάμενους – τους οποίους και θα αποκαλύψει.
Γιατί τα σημειώνει η στήλη όλα αυτά;
Διότι, ακόμη και αν κρυολογήσει και πάθει πνευμονία ο κ. Τσοχατζόπουλος, ακόμη και αν στραβοκαταπιεί και πνιγεί, ακόμη και αν αποφασίσει να αυτοχειριασθεί με τη ζώνη ή κάποιο πανί, ακόμη κι αν γλιστρήσει και χτυπήσει θανάσιμα, κανείς δεν πρόκειται να πιστέψει ιατροδικαστική έκθεση, ακόμη και αν έρθουν ξένοι ιατροδικαστές.
Όλοι θα μιλούν για «καθάρισμα»!
Και για πρώτη φορά στην ιστορία της Νεότερης Ελλάδας θα ξεσηκωθεί σύμπασα η κοινωνία, αξιώνοντας φως σε όλες τις διακλαδώσεις της συμμορίας, διότι όλοι οι πολίτες κατανοούν ότι η άθλια κατάσταση που βιώνει σήμερα η χώρα χτίστηκε στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 και απαιτεί κολασμό εδώ και τώρα, προκειμένου να υπάρξουν και βήματα προς τα εμπρός.
Γνωρίζει, άλλωστε, η ελληνική κοινωνία ότι πολλά από τα σημαντικότερα εγκλήματα στη χώρα μας σχεδιάστηκαν και διαπράχθηκαν στις φυλακές και τα περισσότερα παρουσιάστηκαν ως... αυτοκτονίες.
Άρα, οι Δικαστικές και Σωφρονιστικές Αρχές οφείλουν να λάβουν και πρόσθετα μέτρα ασφαλείας όλων των κρατουμένων μελών της οικογένειας Τσοχατζόπουλου, διότι, πια, μια σπίθα χρειάζεται για να ξεσπάσει η πυρκαγιά και να κατακάψει τα πάντα!
Η ιδιάζουσα αυτή σκληρότητα απέναντι σ’ ένα διαγραμμένο, εξορκισμένο και εγκαταλελειμμένο πρωτοπαλίκαρο του Κινήματος εξανάγκασε τον υπόδικο τέως υπουργό να προβεί σε απειλητικές... δηλώσεις, υπαινισσόμενος ότι, όταν έρθει η ώρα, θα πει όσα πρέπει εκεί που πρέπει, – γεγονός που συζητείται τέσσερα και πλέον εικοσιτετράωρα σε όλα τα πολιτικά στέκια, – παρά την πίεση των εκλογών.
Σε όλες δε τις σχετικές συζητήσεις εκφράζονται φόβοι ότι με τις δηλώσεις του αυτές ο τέως υπουργός θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του, διότι είναι αρκετοί (και ισχυροί) εκείνοι που θα μπουν στον πειρασμό να του κλείσουν για πάντα το στόμα, ώστε να κλείσει και η δίωξη εναντίον του (και, άρα, πάσης φύσεως διαρροές και αποκαλύψεις), αφού ο θάνατος σταματά τη δίωξη...
Είναι τόσο αφελής ο κ. Τσοχατζόπουλος ώστε να μη γνωρίζει τον κίνδυνο που διατρέχει με τις απειλές του και με τα μισόλογά του;
Όχι, βέβαια. Η όλη δραστηριότητά του δεν υπογράμμιζε αφέλεια, αλλά καπατσοσύνη. Τον στρίμωξαν, όμως, σε τέτοιο σημείο, ώστε να θυμίζει, με τις σπασμωδικές κινήσεις του, τη λαϊκή παροιμία ότι «ο μισοπνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται». Γνωρίζει, δηλαδή, τους κινδύνους, αλλά δεν μπορεί παρά να υπαινιχθεί ότι έχει και συνενόχους – υψηλά ιστάμενους – τους οποίους και θα αποκαλύψει.
Γιατί τα σημειώνει η στήλη όλα αυτά;
Διότι, ακόμη και αν κρυολογήσει και πάθει πνευμονία ο κ. Τσοχατζόπουλος, ακόμη και αν στραβοκαταπιεί και πνιγεί, ακόμη και αν αποφασίσει να αυτοχειριασθεί με τη ζώνη ή κάποιο πανί, ακόμη κι αν γλιστρήσει και χτυπήσει θανάσιμα, κανείς δεν πρόκειται να πιστέψει ιατροδικαστική έκθεση, ακόμη και αν έρθουν ξένοι ιατροδικαστές.
Όλοι θα μιλούν για «καθάρισμα»!
Και για πρώτη φορά στην ιστορία της Νεότερης Ελλάδας θα ξεσηκωθεί σύμπασα η κοινωνία, αξιώνοντας φως σε όλες τις διακλαδώσεις της συμμορίας, διότι όλοι οι πολίτες κατανοούν ότι η άθλια κατάσταση που βιώνει σήμερα η χώρα χτίστηκε στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 και απαιτεί κολασμό εδώ και τώρα, προκειμένου να υπάρξουν και βήματα προς τα εμπρός.
Γνωρίζει, άλλωστε, η ελληνική κοινωνία ότι πολλά από τα σημαντικότερα εγκλήματα στη χώρα μας σχεδιάστηκαν και διαπράχθηκαν στις φυλακές και τα περισσότερα παρουσιάστηκαν ως... αυτοκτονίες.
Άρα, οι Δικαστικές και Σωφρονιστικές Αρχές οφείλουν να λάβουν και πρόσθετα μέτρα ασφαλείας όλων των κρατουμένων μελών της οικογένειας Τσοχατζόπουλου, διότι, πια, μια σπίθα χρειάζεται για να ξεσπάσει η πυρκαγιά και να κατακάψει τα πάντα!
Χρήστος Θεοχαράτος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου