Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου, εκτός από τον νέο δικομματισμό, δηλαδή την πασοκονεοδημοκρατία εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, φέρνουν εξελίξεις και σε αυτό που πολλοί έστω και κατ' οικονομία, ονομάζουν ευρύτερο πατριωτικό χώρο. Στις εκλογές αυτές η Χρυσή Αυγή είχε μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία, συγκρατώντας το ποσοστό της, αν και είχε μια μείωση στον αριθμό των βουλευτών που θα την αντιπροσωπεύσουν στο επόμενο κοινοβούλιο.
Η επιτυχία αυτή, πέρα από τους διάφορους πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους που... δεν είναι επί του παρόντος να τους αναλύσουμε, οφείλεται όπως πολλοί ομολογούν και στο επεισόδια μεταξύ Κασσιδιάρη και Κανέλλη. Κυρίως όμως οφείλεται στην επίθεση που δέχτηκε αυτό το κόμμα από όλο τον πολιτικό χώρο, από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά και τα ΜΜΕ. Βρέθηκε η Χρυσή Αυγή με την επίθεση αυτή θέλοντας ή μη να εκφράζει το "μόνη της εναντίον όλων", καταδεικνύοντας έτσι πώς στην κοινωνία υπάρχει ένα σημαντικό ρεύμα το οποίο αποστρέφεται το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών δομών της Ελλάδας του σήμερα. Αυτό το εναντίον όλων η Χρυσή Αυγή θα κληθεί να το υπερασπιστεί και στο κοινοβούλιο κάτι το οποίο θα είναι περισσότερο δύσκολο από την εφαρμογή του στο πεζοδρόμιο. Οι εξελίξεις αναμένονται να το δείξουν αυτό.
Από την άλλη ο ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη δεν κατάφερε να εισέλθει στην Βουλή, βλέποντας παράλληλα το ποσοστό του να μειώνεται στο 1,6%. Αυτό οφείλεται επίσης σε μια σειρά από λόγους οι οποίοι επίσης δεν είναι επί του παρόντος. Η σπουδαιότερη όμως αιτία της αποτυχίας αυτής, έγκειται στο ότι ο ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να αποκτήσει ένα ιδιαίτερο και διακριτό πολιτικό και κοινωνικό λόγο ύπαρξης. Στο μεσοδιάστημα μεταξύ των εκλογών της 6ης Μαίου και της 17ης Ιουνίου, ο μόνος χώρος από τον οποίον θα μπορούσε να αντλήσει ψήφους ο ΛΑΟΣ ήταν αυτός των εν δυνάμει ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής. Αυτό όμως είτε δεν επιχειρήθηκε καθόλου είτε προσπάθησε να το κάνει με τελείως λανθασμένο τρόπο. Ούτε η μη χρήση ουσιαστικά του Κώστα Πλεύρη μπορούσε να του φέρει ψήφους από εκεί, ούτε η αντιναζιστική υστερία η οποία κατέλαβε τα μήντια του κόμματος τις τελευταίες δέκα ημέρες μπορούσε να συγκινήσει κανέναν.
Από την άλλη ο ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη δεν κατάφερε να εισέλθει στην Βουλή, βλέποντας παράλληλα το ποσοστό του να μειώνεται στο 1,6%. Αυτό οφείλεται επίσης σε μια σειρά από λόγους οι οποίοι επίσης δεν είναι επί του παρόντος. Η σπουδαιότερη όμως αιτία της αποτυχίας αυτής, έγκειται στο ότι ο ΛΑΟΣ δεν κατάφερε να αποκτήσει ένα ιδιαίτερο και διακριτό πολιτικό και κοινωνικό λόγο ύπαρξης. Στο μεσοδιάστημα μεταξύ των εκλογών της 6ης Μαίου και της 17ης Ιουνίου, ο μόνος χώρος από τον οποίον θα μπορούσε να αντλήσει ψήφους ο ΛΑΟΣ ήταν αυτός των εν δυνάμει ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής. Αυτό όμως είτε δεν επιχειρήθηκε καθόλου είτε προσπάθησε να το κάνει με τελείως λανθασμένο τρόπο. Ούτε η μη χρήση ουσιαστικά του Κώστα Πλεύρη μπορούσε να του φέρει ψήφους από εκεί, ούτε η αντιναζιστική υστερία η οποία κατέλαβε τα μήντια του κόμματος τις τελευταίες δέκα ημέρες μπορούσε να συγκινήσει κανέναν.
Από εδώ και πέρα σε αυτό το κόμμα αναμένονται εξελίξεις. Οι γκρίνιες ήδη έχουν αρχίσει και όλοι περιμένουν να δούνε τις προθέσεις του Γιώργου Καρατζαφέρη. Το ζητούμενο όμως είναι όχι απλά αν θα διατηρηθεί το κόμμα, αλλά το εάν θα επιχειρηθεί να αποκτήσει ένα καινούριο πρόσωπο και κυρίως να αποκτήσει αυτόν τον διακριτό πολιτικό λόγο που θα του επιτρέψει να υπάρχει στις νέες συνθήκες που πλέον διαμορφώθηκαν.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου