Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Η αθέτηση της Λαϊκής εντολής και οι Δικαστές.!

Θα πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος, για να μην έχει ακόμα αντιληφθεί, πώς και γιατί η Ελλάδα έφθασε στη σημερινή οικονομική αθλιότητα. Εν τούτοις υπάρχουν ακόμα θαυμαστές του μεγάλου υπευθύνου αυτής, ανίκανοι να εννοήσουν όσα πάντες εννοούν. Εξαιρούνται, βεβαίως, εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά ο πολιτικός φανατισμός τους ή τα ωφελήματα που έχουν αποκομίσει τους εμποδίζουν να αναγνωρίσουν ή να ομολογήσουν την αλήθεια.

Η κ. Μέρκελ λυπάται τους ατυχείς Έλληνες συνταξιούχους. Και ψέγει εκείνους οι οποίοι... έστειλαν στο εξωτερικό τις οικονομίες τους και τα χρηματικά αποθέματά τους. Αν και τούτο έγινε συνεπεία των βλακωδών δηλώσεων κυβερνητικού αρμοδίου, περί του ότι θα φορολογηθούν οι καταθέσεις, θα θεωρηθούν τεκμήριο και θα υπαχθούν στο νόμο του πόθεν έσχες! Πάντως η Τρόϊκα, που εφαρμόζει τις επιθυμίες της Γερμανίδας καγκελαρίου, πιέζει την Κυβέρνηση να εξοικονομήσει τα ποσά που αξιώνει, έστω και δια απανθρώπων περικοπών, μισθών και συντάξεων.

Οι κυβερνώντες, λησμονήσαντες την προεκλογική υπόσχεσή τους, ότι δεν θα γίνουν άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων, ενώ διόρισαν σε θέση της Τραπέζης Ελλάδος στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με μηνιαίο μισθό πολλών χιλιάδων ευρώ, περικόπτουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις.

Το έργο της Κυβερνήσεως περιορίζεται στην είσπραξη των αυξήσεων της αμέσου και εμμέσου φορολογίας και τη μείωση μισθών και συντάξεων. Αυτά δηλαδή, που θα μπορούσε να κάνει και ο πλέον αδαής πολίτης. Καμία προσπάθεια μειώσεως της υφέσεως δεν εμφανίζεται στον ορίζοντα. Και καμία ελπίδα αναπτύξεως δεν είναι δυνατόν λογικώς να υπάρξει.

Ωστόσο κάποιοι κονδυλοφόροι, που χθες τα έβλεπαν όλα «μαύρα και άραχνα», αιφνιδίως ομιλούν τώρα για ευοίωνα δείγματα βελτιώσεως της οικονομίας. Εκτός εάν προβλέπουν ότι ο περιορισμός των δαπανών υγείας και η αύξηση της συμμετοχής των συνταξιούχων στο τίμημα των φαρμάκων θα συμβάλλουν και στην αντίστοιχη αύξηση των θανάτων και επομένως στη μείωση των συντάξεων. Άλλωστε, ο λαλίστατος πρώην υπουργός Υγείας της κυβερνήσεως Παπανδρέου δεν είχε κρύψει την δυσφορία του εκ του ότι οι συνταξιούχοι Έλληνες είναι μακρόβιοι, ούτε και την πρόβλεψή του ότι θα γίνει μακελειό αν θιγεί ο αρχιτέκτων της υπαγωγής μας στο Δ.Ν.Τ., Γιώργος Παπανδρέου.

Οι αρχηγοί των άλλων μεσογειακών χωρών, που έχουν επίσης μεγάλα οικονομικά προβλήματα, αρνούνται ή διστάζουν να υπαχθούν στο Δ.Ν.Τ. Ο δικός μας όμως Γιωργάκης, έσπευσε να ζητήσει την υπαγωγή μας στο Ταμείο τούτο πριν ακόμα γίνει πρωθυπουργός, διαπραγματευόμενος κρυφίως με τον Στρος Καν τους όρους, ενώ διαβεβαίωνε τον Ελληνικό Λαό ότι υπάρχουν χρήματα και η Ελλάς θα λύσει μόνη το οικονομικό της πρόβλημα!
Και μόνο το γεγονός τούτο, συνδυαζόμενο με την παράλειψή του να δανεισθεί αμέσως από τις αγορές τα αναγκαία χρήματα με το τότε χαμηλό επιτόκιο και την συστηματική εν συνεχεία κατασυκοφάντηση της οικονομίας της Ελλάδος και του Ελληνικού Λαού, δια των μετά τις εκλογές δηλώσεών του στο εξωτερικό, θα έπρεπε να μην του επιτρέψουν το θράσος να είναι ακόμη στο Κοινοβούλιο και να διασκεδάζει εν μέσω δυστυχούντων Ελλήνων.

Αυτά, βέβαια, έχουν γραφεί και έχουν επισημανθεί κατ΄ επανάληψη. Ωστόσο πρέπει να επαναλαμβάνονται κατά κάποιο τρόπο, εφόσον ακόμη υπάρχουν αφελείς Έλληνες, που τα αγνοούν ή τα λησμονούν.

Όλοι οι Έλληνες ενθυμούνται τον «ξιπασμό» του Γιωργάκη να αποκαλεί - με παγκόσμια τηλεθέαση - τη Γερμανίδα Καγκελάριο «Άντζελα», ως να ήταν συνήθης φίλη του, γεγονός που κάθε άλλο παρά ευχάριστο ήταν για την κ. Μέρκελ. Αντίθετα βέβαια, ο κ. Σαμαράς με τη διακριτική και ευγενή συμπεριφορά του, υπό τις αυτές περιστάσεις, ήταν φανερό ότι κέρδισε την εκτίμηση της Γερμανίδος Καγκελαρίου.

Στην κακή πορεία των οικονομικών της Ελλάδος συνέβαλε και το γεγονός, ότι αυτοί που μας κυβέρνησαν τα τελευταία 15 χρόνια δεν είχαν ασκήσει ουδέν επάγγελμα και εστερούντο εμπειριών ζωής. Έτσι, ήταν εύκολο να υποπέσουν σε λογικά σφάλματα επηρεαζόμενοι από το περιβάλλον της «παρεούλας» τους, με το οποίον μόνον μπορούσαν να συνεργασθούν, καθώς και τους γνωστούς τυχοδιώκτες παντός καιρού, που προσεγγίζουν τους εκάστοτε κυβερνώντες.

Οι σκεπτόμενοι Έλληνες διερωτώνται, πώς συμβαίνει να χρωστούν σημαντικά ποσά, όχι μόνον μικρά κράτη, όπως είναι η Ελλάδα, αλλά και τα περισσότερο ισχυρά, συμπεριλαμβανομένων των Η.Π.Α. της Ιαπωνίας, της Ινδίας, της Γερμανίας, της Αγγλίας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Και ποίοι είναι αυτοί, που αποτελούν τις λεγόμενες αγορές και έχουν τη δυνατότητα να δανείζουν όλα τα κράτη της γης.

Δεν είναι εύκολο να αποτρέψει κανείς το εύλογο συμπέρασμα, ότι πίσω από τις αγορές είναι οι βαθύπλουτοι της γης, οι οποίοι έχουν σωρεύσει τον πλούτο της και προσπαθούν δια της παγκοσμιοποιήσεως των αρχών του ακράτου καπιταλισμού, να αποκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα οικονομικά οφέλη. Είναι γνωστό, ότι η διάθεση των περισσοτέρων ανθρώπων για πλούτο δεν έχει τέλος, όπως και ότι οι πλουτήσαντες δυσκόλως παραμένουν σώφρονες!

Οι κυβερνώντες δεν σέβονται ούτε το άρθρο 88 § 2 του Συντάγματος, κατά το οποίο «οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών είναι ανάλογες με το λειτούργημά τους». Ενώ οι μισθοί των βουλευτών είναι υπερδιπλάσιοι των αποδοχών των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων και έξι φορές μεγαλύτεροι των αποδοχών του Πρωτοδίκη, ανερχομένων σε 1.800 ευρώ μηνιαίως, θέλουν να περικόψουν και περαιτέρω τους μισθούς και συντάξεις των Δικαστών. Οι συντάξεις των προέδρων ανωτάτων Δικαστηρίων είναι κατώτερες τεχνικών υπαλλήλων της ΔΕΗ χωρίς πτυχίο.

Για να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη για τις άνω περικοπές, χρησιμοποιούν εκ πεποιθήσεως εχθρούς των δικαστών.
Αυτοί, ως διάκονοι της ενημερώσεως, εισπράττουν πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ μηνιαίως, όπως τα ΜΜΕ λέγουν. Κατηγορούν τους Δικαστές, ότι ήγειραν κατά το παρελθόν αγωγές για διαφορές αποδοχών από το Ειδικό Δικαστήριο (μισθοδικείο), στη σύνθεση του οποίου δεν πλειοψηφούν οι δικαστές, αλλά οι καθηγητές πανεπιστημίου και οι δικηγόροι.

Αποσιωπούν μάλιστα, ότι οι αγωγές αυτές δεν θα είχαν εγερθεί, αν η Κυβέρνηση δεν έδιδε ως αμοιβές υπερβολικά ποσά σε προϊσταμένους δημοσίων οργανισμών και προέδρους ΔΕΚΟ. Ομοίως αποσιωπούν ότι κατά το Σύνταγμα οι δικαστές είναι άμεσα όργανα και εκφραστές της δικαστικής εξουσίας, ισονόμου και ισοκύρου με τις δύο άλλες, των οποίων τα όργανα τυγχάνουν καταφανώς ευνοϊκοτέρας μεταχειρίσεως.

Οι Έλληνες πολιτικοί δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τους δικαστές ως άμεσα όργανα της Δικαστικής Εξουσίας, αλλά προσπαθούν να τους υποβαθμίσουν σε υπαλλήλους, εκτελεστές των επιθυμιών τους, γι΄ αυτό και τους συγκρίνουν με τους πιλότους ακόμα δε και με τους νοσοκόμους! Έχει και άλλοτε τονισθεί στην στήλη αυτή, ότι το κύρος των δικαστών εξαρτάται από τους ιδίους.

Αν οι κριτές των μνημονίων εφήρμοζαν το Σύνταγμα και απεφάσιζαν ότι τα μνημόνια δεν είναι ισχυρά, εφόσον δεν έτυχαν της ψήφου 181 βουλευτών, όπως ορίζει το Σύνταγμα, η θέση του Ελληνικού Λαού θα ήτο σήμερα διαφορετική. Αλλ΄ όταν ένας εξ εκείνων που έκρινε τα μνημόνια συνταγματικά, πριν δημοσιευθεί η σχετική απόφαση, κατέστη πρωθυπουργικός σύμβουλος και στη συνέχεια Υπουργός, ποίο ηθικό κύρος μπορούν να έχουν στο λαό οι αποφάσεις του οικείου Ανωτάτου Δικαστηρίου για τα μνημόνια αυτά;

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου