Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Γενέθλια Δολοφόνων....

Από τον Ιάσωνα 

94 χρόνια Ανομολόγητης Ανεπανάληπτης Αντεθνικής Δράσεως και Δογματικής Μονολιθικότητος που συνέβαλαν αδιαλείπτως στην εξαθλίωσι της Ελλάδος και σε αναπότρεπτες Εθνικές καταστροφές…

Το ΒΗΜΑ, 09/12/2001. Συνέντευξις του Χ. Φλωράκη.

«.. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε λήξει και οι επιχειρήσεις συνεχίζονταν. Εμείς θα... είχαμε τη δυνατότητα να οργανωθούμε κανονικά και θα κοβόταν η Ελλάδα αλά Κορέα, μισή μισή... Υπήρχε η δική μας προσδοκία. O Κόκκινος Στρατός. Αυτόν περιμέναμε να κάνει προς τα κάτω, αλλά μπήκε μονάχα σαράντα έως πενήντα χιλιόμετρα στην περιοχή της Θράκης, ξαναγύρισε στη Βουλγαρία και πήγε προς τη Γιουγκοσλαβία. Περιμέναμε εμείς ο έρημοι να 'ρθει προς τα κάτω. Δεν ήρθε..»

******
Συνοπτικό «απάνθισμα»

1. Το « Ληξιαρχείο» του ΚΚΕ

3ο Έκτακτο Συνέδριο τού ΣΕΚΕ (Κ) (26/11/1924-3/12/1924, ΚΚΕ Επίσημα κείμενα σ. 517)
«..Άμεσα καθήκοντα τού ΚΚΕ επάνω στό εθνικό ζήτημα είναι ο αμείλικτος αγώνας εναντίον τής καταπιεστικής πολιτικής τής ελληνικής μπουρζουαζίας στή Μακεδονία καί τη Θράκη, .. ΤΟ ΚΚΕ στόν αγώνα αυτό θα υποστηρίξη με όλας του τάς δυνάμεις το εθνικό επανασταστικό κίνημα των καταπιεζόμενων λαών της Μακεδονίας και Θράκης για τη δημιουργία ανεξάρτητων δημοκρατιών..Επίσης την αποικιστική πολιτική της ελληνικής μπουρζουαζίας στη Μακεδονία και Θράκη ( εννοεί την εγκατάστασι Ελλήνων προσφύγων από την Μικρά Ασία και τον Εύξεινο Πόντο) το ΚΚΕ οφείλει να τήν καταπολεμήση με τον πιο αμείλικτο τρόπο .»

Ριζοσπάστης 10/12/1924
Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη: Η ντόπια κεφαλαιοκρατία… καταπιέζει τις εθνικές μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη… Η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά τη μακεδόνικη και θρακική χώρα στην υποταγή της. .. Η ντόπια μπουρζουαζία είναι εθνικός δυνάστης και καταπιεστής του μακεδονικού και θρακικού λαού και συγχρόνως ο κοινωνικός δυνάστης της εργατικής τάξεως και των φτωχών αγροτικών και προσφυγικών μαζών..Να γιατί αγωνιζόμαστε εναντίον των εξοπλισμών, εναντίον των πολέμων που προετοιμάζει η κεφαλαιοκρατία, εναντίον της εθνικής καταπιέσεως και του βιαίου εκπατρισμού. Να γιατί αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης και για ενιαία και ανεξάρτητη κρατική τους ύπαρξη…Ζήτω η εργατοαγροτική επανάσταση της Βουλγαρίας! Ζήτω η ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη! »

Ριζοσπάστης 29/01/1925
«..Μακεδόνες, εργάτες και αγρότες...Από τους εναποµείναντες, πιστούς στο µακεδονικό λαό επαναστάτες, εξαρτάται να ενώσουν εκ νέου γρήγορα τις δυνάµεις τους, να ανασυστήσουν εκ νέου την Εσωτερική Μακεδονική Οργάνωση στη βάση της επαναστατικής ενότητας και της πλήρους ανεξαρτησίας από τη βουλγαρική και βαλκανική αστική τάξη και να οδηγήσουν τιςµακεδονικές εργαζόµενες µάζες µαζί µε τους εργάτες και αγρότες των Βαλκανίων στη αποφασιστική µάχη για την ελευθερία και ανεξαρτησία της Μακεδονίας.Η Βαλκανική Κοµµουνιστική Οµοσπονδία, καθώς και τα κοµµουνιστικά κόµµατα της Βουλγαρίας, Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδας και οι πλατιές εργατικές µάζες των Βαλκανίων στέκονται αποφασιστικά στο πλευρό του αγωνιζόµενου µακεδονικού λαού, ενάντια στην καταπίεσή του…Με τον αγώνα ενάντια στην αστική τάξη των χωρών τους και ενάντια στον Ευρωπαϊκό ιµπεριαλισµό, µε τον αγώνα για τη δηµιουργία της Βαλκανικής Οµοσπονδίας των εργατοαγροτικών δηµοκρατιών, τα κοµµουνιστικά κόµµατα των βαλκανικών κρατών εξασφαλίζουν ταυτόχρονα και την επιτυχία του αγώνα για κατάκτηση ενιαίας και ελεύθερης μακεδονίας…»

Ριζοσπάστης, 12/07/1935
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ.Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Τη “λευτεριά” μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ.Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε»

4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (28 – 29/7/1948)
«..Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό που κατέκτησε διά της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες απο άλλες εθνότητες. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι τών βασικών αρχών του μπολσεβικισμού , για τη Μακεδονία και τη Θράκη το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό κράτος , του δικαιώματος για μιά ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη τού πληθυσμού των περιφερειών αυτών για τήν εθνική τους απελευθέρωση...» (Επίσημα κείμενα ΚΚΕ τόμος 3ος, σελίς 326)

5η Ολομέλεια τής ΚΕ του ΚΚΕ (Πρέσπες 30-31/01/1949)
«..Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα 'δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ καί τής λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρεί την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα με το αίμα του για να την αποχτήσει.Οι Μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα επικεφαλής στην πάλη του λαού των.. Γι' αυτό η ενότητα στην πάλη των δύο λαών πρέπει να φυλάγεται σαν κόρη οφθαλμού και να ενισχύεται και να δυναμώνει σταθερά και καθημερινά". ("Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ", τόμος 6ος, σελ. 337-338).

6η Ολομέλεια τής ΚΕ του ΚΚΕ (Ουγγαρία Μάρτιος 1956)
«.. Το κόμμα πρέπει να φυλάξει και να δυναμώσει παραπέρα τους δεσμούς ανάμεσα στον ελληνικό και σλαβομακεδονικό λαό, που σφυρηλατήθηκαν μέσα στον κοινό σκληρό αγώνα. Η πάλη ενάντια στην καταπίεση των Σλαβομακεδόνων, η πάλη για την ισοτιμία τους, η αναγνώριση του δικαιώματος να ζούνε λεύτεροι και αφέντες στην πατρική τους γη, δένει τους Μακεδόνες με τους Έλληνες και εμποδίζει τα κατακτητικά σχέδια του Τίτο εναντίον της ελληνικής Μακεδονίας» ("Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ", τόμος 7ος, σελ. 18)

2.Τα Ηγετικά Στελέχη του ΚΚΕ αποκαλύπτουν 

Ο Λεωνίδας Κύρκος (στις 3/12/2006 διευκρινίζει για το ΚΚΕ και τον ΔΣΕ)
«...Και είδα ότι όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν περιτρίμματα. Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο -τον είδα από κοντά και κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν- θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζώτα, θα είχαμε υπουργό της Παιδείας π.χ. τον Στρίγγο, θα είχαμε υπουργό των Εσωτερικών τον άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο που ήρθε από την Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία, γραμματέας της νεολαίας κ.τ.λ. Άνθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο, σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες.» 

Τακης Λαζαριδης: (καταδικασμένος σε θάνατο στη δίκη Μπελογιάννη τον Φεβρουάριο του 1952, ο οποίος τελικώς έτυχε χάριτος επειδή ο πατέρας του είχε εκτελεστή από τους Γερμανούς και η μητέρα του είχε καταδικαστή σε ισόβια από Βουλγαρικό στρατοδικείο.Τα κομματικά έντυπα της εποχής είχαν επαινέσει τον Τάκη Λαζαρίδη γιατί «..υπερασπίστηκε με επαναστατική συνέπεια και αδιαλλαξία την τιμή και την υπόληψη του κόμματος

« ..Όλοι μας μέλη και στελέχη του ΚΚΕ έχουμε μερίδιο ευθύνη . Γιατί σtη δράση τους οι ηγέτες του ΚΚΕ είχαν τη δική μας υποστήριξη και ανοχή χωρίς την οποίαν δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα.Μας εξέφραζαν και μας εκπροσωπούσαν.Είμαστε συνυπεύθυνοι για όλα.Για τα φοβερά εγκλήματα του Στάλιν. Για τις δίκες της Μόσχας και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.Για τις εκτελέσεις μυριάδων ανθρώπων.Για το φοβερό ζυγό που επιβλήθηκε στο μεγάλο ρωσσικό λαό.Κai για τον βαρύτερο ακόμη ζυγό που επιβλήθηκε σε τόσες χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης...Κι είμαστε ειδικότερα συνυπεύθυνοι για τα δεινά που έπληξαν την πατρίδα μας και τόσο σημαντικά καθυστέρησαν την οικονομική και κοινωνική της πρόοδο. Για τον Δεκέμβρη και τον Εμφύλιο.Για το αδικοχαμένο αίμα των συντρόφων μας αλλά και των αντιπάλων μας. Για την Ελένη Γκατζογιάννη και τις άλλες μαρτυρικές μανάδες της Ηπείρου.Και για τις αδιάκοπες όσο ηλίθιες προσπάθειες μας να μετατρέψουμε την πατρίδα μας σε σοβιετικό προκτετοράτο..»

( Στο βιβλίο μοναδικής ειλικρινείας και γενναιότητος του Τάκη Λαζαρίδη, «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι».)

Λεωνίδας Τζεφρώνης: ( γραμματεύς της ΕΠΟΝ Σπουδάζουσας του ΚΚΕ , μέλος του ΔΣΕ, γνωστός και από την μυθιστορηματική του απόδρασι από τις φυλακές των Βούρλων την 17η Ιουλίου 1955 -, .

«...Έγραψα κάποτε σ’ ένα άρθρο μου στην Αυγή ότι ευτυχώς που δεν νικήσαμε τον Δεκέμβριο και ευτυχώς που ηττηθήκαμε και στον Εμφύλιο. Γιατί αν νικούσαμε και δημιουργούσαμε εδώ στην Ελλάδα τη λεγόμενη λαϊκή δημοκρατία σήμερα θα είμαστε χειρότερα απ’ ότι είναι οι Ρουμάνοι, οι Βούλγαροι, και οι Αλβανοί..» (αφηγείται στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου ‘’Μαρτυρίες για τον εμφύλιο και την Ελληνική αριστερά’)

Στέλιος Γιατρουδάκης: (αντάρτης του ΔΣΕ στη «διμοιρία καταστροφών» εν συνεχεία , «πολιτικός επίτροπος Αθήνας», εκπαιδευθείς στη «Σχολή Πολιτικών Επιτρόπων» του ΚΚΕ στο Βίτσι)

«..Τι θα κάναμε αν κερδίζαμε? …δεν είναι καθόλου δύσκολο να απαντηθεί. Μπορούμε να πούμε , χωρίς ενδοιασμούς , ότι θα φτιάχναμε ένα καθεστώς παρόμοιο μ’ εκείνα που δημιουργήθησαν σε όλες τις νεοσύστατες λαϊκές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης μετά τον τερματισμό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν μάλιστα οι ηγεσίες του ΚΚΕ ήταν πάντοτε εξαρτημένες από το κράτος και το κόμμα ‘’οδηγό’’ ». (στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου ‘’Μαρτυρίες για τον εμφύλιο και την Ελληνική αριστερά’ σελις 540)

Πάνος Δημητρίου: ( πρόσφυγας στη Τασκένδη, υπεύθυνος του ιδεολογικού τομέως του ΚΚΕ, καταμαρτυρεί (σελίς 473,474)

«..Το ΚΚΕ είχε περιέλθει σε μια κατάστασι πλήρους εξάρτησης. Τίποτα δεν γινόταν εάν δεν υπήρχε η έγκριση των Σοβιετικών....Από τότε χάθηκε κάθε αυτοτέλεια. Κι αυτό φάνηκε πολύ καθαρότερα με την ολομέλεια που αποφάσισε για το Μακεδονικό πρόβλημα, με την απόφαση για πλήρη αυτοδιάθεση μέχρι αποχώρησης της Μακεδονίας.» ( στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου ‘’Μαρτυρίες για τον εμφύλιο και την Ελληνική αριστερά’ σελις 473,474))
Άγις Στίνας: (αρχειομαρξιστής, τροτσκιστης παλαιού μέλους του ΚΚΕ, δραπετη των φυλακών της Ακροναυπλιας τον Οκτωβριο του 1942, στο βιβλίο«ΕΑΜ-ΕΛΑΣ –ΟΠΛΑ» (εκδόσεις «Διεθνής Βιβλιοθήκη» του Αγι Στίνα

«...Αλλά οι ‘‘πολεμικές επιχειρήσεις’’ για το ‘‘διώξιμο του κατακτητή’’ εκτελούνται από μικρές ομάδες και περιορίζονται σε δολοφονίες μεμονωμένων στρατιωτών ή αξιωματικών, σε παγίδες και ενέδρες εναντίον περιπόλων ή μικρών στρατιωτικών μονάδων και σε μερικά σαμποτάζ σε αφύλακτες σιδηροδρομικές γραμμές. Είναι γνωστό ότι οι αρχές κατοχής απαντούσαν σε κάθε μια από αυτές τις «επιχειρήσεις» με άγρια αντίποινα. Θύματα ήταν ο άμαχος πληθυσμός και οι κρατούμενοι στις φυλακές και στα στρατόπεδα και όχι εκείνοι που τα προκαλούσαν. Ο απολογισμός ήταν τρομακτικός σε βάρος του πληθυσμού, σε θύματα, καταστροφές χωριών κ.λπ. Για έναν γερμανό στρατιώτη, οι Γερμανοί σκότωναν 10 Έλληνες, για έναν αξιωματικό 100 και για συνταγματάρχες και στρατηγούς πάνω από 1000. Ίσως το ΕΑΜ, στον υπολογισμό των θυμάτων να λογάριαζε μόνον εκείνους που προκάλεσαν τα αντίποινα και όχι εκείνους που τα υποστήκαν, τον άμαχο πληθυσμό και τους ομήρους. Βέβαια, τα δικά τους θύματα ήταν πολύ λίγα ή ανύπαρκτα. Ύστερα από κάθε ‘‘πολεμική επιχείρηση’’ αυτοί έφευγαν στα βουνά και τον ηρωισμό τους τον πλήρωναν άλλοι. Και ακόμα είχαν κι ένα άλλο κέρδος. Όσοι αγρότες κατόρθωναν να διαφύγουν από τα μπλοκαρισμένα από τους Γερμανούς χωριά, κατέφευγαν στα βουνά και θέλανε δεν θέλανε εντάσσονταν στον ΕΛΑΣ. Στις πρώτες ‘‘πολεμικές επιχειρήσεις’’, ας πούμε ότι δεν περίμεναν τόσο άγρια αντίποινα. Αλλά την δεύτερη, την τρίτη, την δεκάτη, την εκατοστή; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήξεραν τί θα ακολουθούσε ύστερα από την επίθεση τους εναντίον στρατιωτών των αρχών κατοχής.... τα άγρια αντίποινα των αρχών κατοχής, μαζικές σφαγές αθώων, μαζικές εκτελέσεις ομήρων, μαζικές συλλήψεις, μαζικές αποστολές στη Γερμανία, απ' όπου πολλοί λίγοι γύριζαν ζωντανοί, εμπρησμοί χωριών, κ.λπ....»

Καί στή «Σύνοψη των Γεγονότων» συμπληρώνει:

«..Θα το ξαναγράψουμε και θα το ξαναπούμε. Σε έναν πόλεμο που κρατάει τρία χρόνια, κανείς από την πολιτική, στρατιωτική, πνευματική ηγεσία αυτού τον πολέμου, ούτε πιάστηκε ούτε εκτελέσθηκε ούτε σκοτώθηκε στη μάχη, ούτε τραυματίστηκε ούτε πέρασε από τα κρατητήρια της Μέρλιν. Όλοι είναι σώοι και υγιείς, ούτε μία γρατσουνιά στο πρόσωπο τους. Και είναι αυτοί που με πύρινα άρθρα, με απομνημονεύματα και αναμνήσεις προβάλλουν το έργο τους για εθνική εποποιία, Νέο '21 κ.λπ., και διεκδικούν δάφνες, παράσημα, και συντάξεις...Σήμερα όλοι όσοι δεν θέλουν να κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, τους άλλους και την ιστορία, ξέρουν ότι η «εθνική αντίσταση» σε τίποτε δεν συνετέλεσε ούτε στην απελευθέρωση της χώρας ούτε στην τελική νίκη των συμμάχων ούτε και μπόρεσε να επηρεάσει το ηθικό και την πολεμική ικανότητα του στρατού κατοχής..»

3. Οι Πρωταγωνιστές της εποχής εκείνης για τα εγκλήματα του ΚΚΕ.

Γεώργιος Παπανδρέου


« Ο Ελληνικός λαός , αγωνιών διερωτάται, πως και πότε θα σωθή από τα εγκλήματα και την κατατυράννησιν των δυναμικών οργανώσεων του ΕΑΜ, σπονδυλική στήλη των οποίων, ηγετική δύναμις είναι το Κομμουνιστικόν Κόμμα , το οποίον ενώ αποτελεί ελαχίστην μειοψηφίαν του Ελληνικού λαού, ασκεί δια των οργανώσεών του τρομοκρατίαν. Διότι πρέπει να γνωσθή ότι το ΕΑΜ επέρασεν από τρείς φάσεις . Κατ' αρχάς υπήρξε μεγάλη εθνική, ηθική, λαική δύναμις.Βαθμιαίως όμως έγινε η αποκάλυψις των πολιτικών του σκοπών.Ο λαός αντελαμβάνετο ότι η σημαία του εθνικού αγώνος εχρησιμοποιείτο υπό της κομμουνιστικής ηγεσίας του ΕΑΜ δια την προετοιμασίαν της μετακατοχικής επικρατήσεως δια την βιαίαν κατάληψιν της εξουσίας εκ μέρους του κομμουνιστικού κόμματος. Και τότε άρχισε η Δευτέρα φάσις, αι αμφιβολίαι και αι επικρίσεις του λαού, δια την κατάπνιξιν των οποίων, η κομμουνιστική ηγεσία του ΕΑΜ , κατέφυγεν εις την βίαν, την καταδυνάστευσιν και την δίωξιν του λαού. Και τότε το ΕΑΜ εισήλθε εις την τρίτην φάσιν, , η οποία πλέον έχει διαμορφωθεί οριστικώς . Επαυσε να είναι εθνική, λαική δύναμις, έγινε λαομίσητον. Και αποτελεί πλέον την ένοπλον οργάνωσιν της ελαχίστης μειοψηφίας η οποία ασκεί απηνή, αιματηρά τρομοκρατίαν εναντίον της μεγάλης πλειονοψηφίας

Γεώργιος Παπανδρέου τον Αύγουστος 1949 χαιρετίζει τον αγώνα του Εθνικού στρατού κατά των ανταρτών :

«..Και έπειτα από δυο ημέρας ήλθε το χαρμόσυνο μήνυμα.. Ενικήσαμεν. Ο συρφετός των προδοτών , ο οποίος είχε συγκεντρωθεί εις τιν Γράμμο και το Βίτσι, αριθμείται πλέον εις νεκρούς , εις αιχμαλώτους και Φυγάδες .Δόξα και τιμή εις τας Ενόπλους δυνάμεις της χώρας. Από τα βάθη της ψυχής του το Έθνος απευθύνει υπερήφανον και ευγνώμονα χαιρετισμό προς τας ενόπλους δυνάμεις αι οποία με ηρωισμόν και αυτοθυσία εξασφαλίζουν τη ανεξαρτησία και την αιωνιότητα της Ελλάδος. Το έθνος ολόκληρον υποκλίνεται ευλαβώς ενώπιον της ιεράς μνήμης των Αθάνατων Νεκρών μας. Εις την συνείδησιν των επερχόμενων γενεών αιώνια θα είναι η μνήμη των.» (Λόγος δημοσιευθείς στην Εφημερίδα ''Νεολόγος» Πατρών

« …. Η διαφωνία μας (δια το αίτημα της νομιμοποιήσεως του ΚΚΕ) είναι απόλυτος. Δια λόγους ηθικούς , δια λόγους ψυχολογικούς είναι αδύνατος η αναγνώρισις του κομμουνιστικού κόμματος. Είναι τόση η έκτασις της προδοσίας, είναι τόση ή έκτασις του εγκλήματος, είναι τόσαι αι καταστροφαί της Ελλαδος, αι οποίαι υπερέβησαν τας θυσίας του επικού αγώνος εναντίον δυο Αυτοκρατοριών, ώστε ουδέποτε το Εθνος και ο λαός μας θα ανεγνώριζον την επάνοδον των προδοτών και των εγκληματιών εις τους κόλπους του πολιτικού βίου της Χώρας…»’Πολιτικα Θεματα’’ τομος τριτος, Εκδοτικός οίκος Δημητράκου Α.Ε. σελίς 197

« ... Αλλα το ΚΚΕ δεν ειναι ουτε πολιτικον κομμα.Τα πολιτικα κομματα στηριζονται εις την πειθω δια την κατακτησιν της πλειοψηφιας και της Αρχης και ευρισκομενα εις την αντιπολιτευσιν εγκαρτερουν, ασκουν ελεγχον και αμενουντην ανακτησιν του δημοσιου φρονηματος διανα φθασουν εις την Κυβερνησιν.Το κομμουνιστικο κομμα ειναι ενοπλος συνομωσια…’Τα αστικα κομματα ειναι εκλογικοι μηχανισμοί. Τα κομμουνιστικα κομματα ειναι επαναστατικος στρατος…

Αλλα το ΚΚΕ δεν είναι ούτε ‘εθνικόν’ ούτε ‘πολιτικόν’ κόμμα. Και πολύ ολίγώτερον δεν είναι κόμμα δημοκρατικόν! Καί όμως υπαρχει ‘ δημοκρατικόν συνέδριον’ όπου οι κύριοι καθηγηταί μας, γνωστοί εκπρόσωποι της παρακμής , έρμαια του Κομμουνισμού, ανακηρύσσουν το ΚΚΕ, ‘πρωτοπορίαν της Δημοκρατίας’... όλοι πρόσωπα θλιβερά... προσωπεία και όργανα του ΚΚΕ, εξαγοραζόμενα με την υπόσχεσιν ανέτων αξιωμάτων , όλοι εμπιστεύονται την Δημοκρατίαν εις το ΚΚΕ. Αλλα Δημοκρατία σημαίνει : Το δικαίωμα της πλειοψηφίας να κυβερνά και το δικαίωμα της μειοψηφίας να να ελέγχη.Ενώ κομμουνισμός σημαίνει: Δικαίωμα της μειοψηφίας να τυραννή και να σφάζη.Και μοίρα της πλειοψηφίας να σύρεται στα βάραθρα του Φενεού....Ο Ελληνικός λαός δεν κάμνει επιλογήν τυράννων.Αρνείται την τυραννίαν Και θεωρούμε το κομμουνιστικό κόμμα στυγνόν και αιμοσταγήν φασισμόν της αριστεράς...Οσοι επονομάζονται δημοκρατικοί και συμπράττουν με το κομμουνιστικό κόμμα χλευάζουν την δημοκρατίαν και προκαλούν τον λαόν μας..» (Πολιτικά θέματα, Τόμος Δεύτερος Εκδοτικός οίκος Δημητράκου Α.Ε. σελίς 112,113)

Κωνσταντίνος Τσάτσος. (στην αυτοβιογραφία του)

Α) «.. Στην Ελλάδα ο κομμουνισμός περά από την εσωτερική κοινωνική πολιτική, είχε τη δίκη του εξωτερική πολιτική. Όπως έβαζε τη ιδέα του ανθρώπου κάτω από την ιδέα της κοινωνικής τάξης , έτσι έβαζε την ιδέα του Έθνους κάτω από την ιδέα του κομμουνιστικού κινήματος. Και εν ονόματι αυτού του τελευταίου πρόθυμα έκανε παραχωρήσεις Ελληνικών εδαφών στους ιδεολογικά ομόλογους βόρειους , οι όποιοι ήταν πρώτα εθνικιστές και υστέρα κομμουνιστές , ενώ φανατικοί αφελείς δικοί μας , οραματιζόμενοι μια ομοσπονδία βαλκανικών λαών, όλων κομμουνιστών, δεν ενδιαφέρονταν για τα εδαφικά σύνορα της Ελλάδος . Τέτοιοι ήταν εκείνοι που διεύθυναν το ΕΑΜ , οπού πολλοί αθώοι και αφελείς είχαν ανεπανόρθωτα εμπλακεί. Προς τα εκεί αυτοί βαδίζαννε. Και θα κατόρθωναν πιθανώς το 1944 να επιτύχουν το σκοπό τους , αν δεν έκαναν λάθη τακτικής. Αν δεν έσφαζαν περά από το ανεκτό όριο, ώστε να προκαλέσουν την αντίδρασι των και των πιο αδρανών και των πιο φοβισμένων. Αν δε έβγαζαν τόσο γρήγορα το προσωπείο του πατριώτη και αν αντί να υπακούσουν στον Τίτο, υπάκουαν στον Στάλιν, που για γενικότερους λόγους είχε παραχωρήσει την Ελλάδα στην ζώνη επιρροής της Μεγάλης Βρετάνιας

.Β) «…Θέλω όμως να διαστείλω το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις. Κατά τι διαφέρει αυτή η ομάδα από όλες τις άλλες? Πρώτα, κατά το ότι παράλληλα με τον αγώνα κατά των γερμανών, έκαμε αγώνα εναντίον όλων των Ελλήνων που δεν ήσαν κομμουνιστές, εναντίον των Ελλήνων που μπορούσαν να τους γίνουν εμπόδιο στην επιβολή ενός κομμουνιστικού καθεστώτος. Και όσο προχωρούσαμε προς την απελευθέρωση, αύξανε η δράση τους για την επιβολή του κομμουνιστικού καθεστώτος. Σκοπός τους ήταν όχι η εκδίωξη των γερμανών, αλλά η μετά την απελευθέρωση επικράτησή τους…..Η δευτέρα διαφορά είναι ότι το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ στον αγώνα για την επιβολή του δικού του καθεστώτος και κατά την διάρκεια της κατοχής και μετά , μεταχειρίσθηκε ως μέσον την εξόντωση εκείνων των διαφωνούντων που μπορούσαν να σταθούν εμπόδιο στους σκοπούς των. Και εφρόντιζαν με την συνομωτική τους τέχνη όλους αυτούς να τους στιγματίσουν ως προδότες του αγώνος, ενώ αυτοί αντιδρούσαν όχι στον εθνικό, αλλά μόνο στο δικό τους καθεστωτικό αγώνα. Ακόμη και την άμυνα εναντίον των σφαγέων την παρουσίαζαν ως εθνική προδοσία.

Έσφαξαν τον Ψαρρό και τους αξιωματικούς του τους αφόπλισαν. Επιτέθηκαν τρείς φορές εναντίον του Ζέρβα ώσπου να τον διαλύσουν. Εξόντωσαν όλες τις μικρότερες αντιστασιακές οργανώσεις που δεν προέρχονταν από το Κ.Κ
Ολοφάνερη γίνεται αυτή η πολιτική όταν σκεφθούμε την ανταρσία του στρατού και του στόλου στην Μέση Ανατολή, που επιβεβαίωνε την παρουσία της Ελλάδος στον αγώνα. Ποιά δικαιολογία μπορεί να βρεθεί σε αυτό το πολιτικό έγκλημα?
Και έρχεται σήμερα ένας νόμος και αναγνωρίζει το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ως εθνική αντίσταση που τελειώνει στις 19 Οκτωβρίου 1944, ενώ το ίδιο το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από την ημερομηνία αυτή έως τον Ιούλιο του 1949, με την ίδια ηγεσία, με την ίδια οργάνωση, με τις ίδιες μεθόδους, με τα ίδια στελέχη συνεχίζει τον καθεστωτικό αγώνα που άρχισε το 1942. Με ποιό δικαίωμα ερχόμαστε να αμνηστεύσουμε τα πρώτα χρόνια του εγκλήματος αλλά και στην συνέχεια τα υπόλοιπα όταν δεν υπήρχε πιά εχθρός στην Ελλάδα αλλά μόνο Έλληνες που εξακολουθούσαν να σφάζονται από τους ίδιους ανθρώπους με τις ίδιες μεθόδους? Αναγνωρίζοντας το πρό της 19 ης Οκτωβρίου 1944 ΕΑΜ ως Εθνική Αντίσταση, αναγνωρίζουμε ως εθνική αντίσταση και εκείνους που οργάνωσαν την σφαγή των Δεκεμβριανών…» 

4. Σημερα..

Α. Παπαρηγα

1. . «Αυτό το θηρίο που έχουμε απέναντι, που αν το πούμε με μια λέξη είναι το αστικό πολιτικό σύστημα, είναι το καπιταλιστικό σύστημα, τα μονοπώλια, ο ιμπεριαλισμός, αυτό το θηρίο για να μπορέσει ο λαός να το πολεμήσει πρέπει να στοχεύσει από την αρχή στην καρδιά. Αν βάλει άλλους στόχους δε θα τα καταφέρει. Θα το τραυματίσει, θα το πληγώσει, αλλά το θηρίο θα αναζωογονηθεί, θα σε καταπιεί...». « Ριζοσπαστης 7/3/2008» Από την επίσκεψη της Γενικιάς Γραμματέα ςτης ΚΕ του ΚΚΕ στα ΤΕΙ Αθήνας

3..«Καλούμε σε συνειδητή απειθαρχία.. Αν αυτός είναι ο νόμος και όπως λέτε, πρέπει να εφαρμοστεί, εμείς σας λέμε ότι δεν πρόκειται να πειθαρχήσουμε» Ομιλία στην Βουλή 29/5/2008 κατά τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησής της προς τον πρωθυπουργό για την πολιτική της κυβέρνησης στην ανώτατη εκπαίδευση


4. «Θα διαμορφωθεί ένα νέο επαναστατικό Σύνταγμα, νέα νομοθεσία που αντιστοιχεί στις νέες κοινωνικές σχέσεις και αντίστοιχα θα διαμορφώνεται το Εργατικό, το Οικογενειακό Δίκαιο και θα είναι νομικά κατοχυρωμένες όλες οι νέες κοινωνικές σχέσεις. Συγκροτείται καινούργιο δικαστικό σύστημα το οποίο στηρίζεται σε επαναστατικούς λαϊκούς θεσμούς απονομής της δικαιοσύνης. Αρκετές ιδέες μπορούμε να πάρουμε από τη δικαιοσύνη όπως λειτούργησε στην ελεύθερη Ελλάδα, στην Κατοχή, στα χρόνια του Δημοκρατικού Στρατού. Το δικαστικό σώμα συγκροτείται από αιρετούς και ανακλητούς λαϊκούς δικαστές, καθώς και από μόνιμο δικαστικό προσωπικό που θα είναι υπόλογοι στους θεσμούς της εργατικής εξουσίας...
... Οταν θα γίνει σοσιαλισμός στην Ελλάδα, όλοι οι βιομήχανοι θα μας παραδώσουν τις βιομηχανίες τους και θα πούνε πάρτε τα; Θα είναι σκληρή η σύγκρουση. Και θα είναι και με τους συμμάχους τους, ανώτερα μεσαία στρώματα κλπ. Δεν κατάλαβα δηλαδή. Βεβαίως θα υπάρξει και η βία, δεν το κρύβουμε.» ( 6/11/2008, Ξενοδοχείο Αστήρ Πάτρας, παρουσίασις θέσεων ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο
Οι σημερινές επιδιώξεις του ΚΚΕ (όπως καταγράφονται στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ και ανακοινωθησαν κατά την διεξαγωγή του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ που έλαβε χώραν από 9-12 Φεβρουαρίου 2005) 
Κεφάλαιο με τίτλο "Η Οικοδόμηση του Σοσιαλισμού"
"...Αφετηρία για το πέρασμα της ελληνικής κοινωνίας στο σοσιαλισμό, κατώτερη βαθμίδα του κομμουνισμού είναι: η επαναστατική κατάκτηση της εξουσίας απο την εργατική τάξη σε συνεργασία με τους συμμάχους της..Ανεξάρτητα απο την μορφή που θα πάρει το σοσιαλιστικό κράτος απο την άποψη της ταξικής ουσίας, θα είναι επαναστατική εξουσία της εργατικής τάξης, η δικτατορία του προλεταριάτου..." και εν συνεχεία, "...Η μορφή που θα πάρει το επαναστατικό εργατικό κράτος θα λυθεί μέσα στην επαναστατικη πάλη στους σκληρούς ταξικούς αγώνες , σε συνθήκες που ξεσπάει και αναπτύσσεται η επαναστατική διαδικασία..."
Πολιτική Απόφαση του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.
« Το ΚΚΕ σταθερά προσπαθεί να πείθει ότι δεν αρκεί να φύγουν τα αστικά κόμματα και οι σύμμαχοί τους από το τιμόνι της διακυβέρνησης. Πρέπει να ανατραπεί το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του. Να δημιουργηθεί μια νέα λαϊκή εξουσία, που δεν είναι άλλη από τη σοσιαλιστική.
Σε συνθήκες κορύφωσης της ταξικής πάλης, επαναστατικής ανόδου του λαϊκού κινήματος, όταν η επαναστατική διαδικασία έχει ξεκινήσει, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση, ως όργανο λαϊκής εξουσίας, που έχει την έγκριση και τη συγκατάθεση του αγωνιζόμενου λαού, χωρίς γενικές εκλογές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες...

****
Αληθώς. Στοιχειώδης επίγνωσις της ανεπανόρθωτης Εθνικής καταστροφής. Της εκτάσεως του εγκλήματος που προκάλεσε διαχρονικώς στην Ελλάδα το ΚΚΕ. Θα είχαν θέσει εκτός πολιτικού βίου στην σύγχρονη Ελλάδα και το όνομα και το αιμοσταγές σφυροδρέπανο. Ούτως ή άλλως, ιστορικώς λίγα χρόνια πριν, παρακολουθήσαμε το λυκόφως και την αυτοκατάρρευσι διεθνώς του κομμουνισμού.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου