Σ’ αυτό, λοιπόν, το πνεύμα γράφτηκε στο καθεστωτικό "Βήμα" και το άρθρο με τον τίτλο "Προβάλλοντας τον φασισμό" που σας παραθέτουμε. Ο καθεστωτικός δημοσιογράφος από τη μία προβάλλει τις «αντιφασιστικές» ταινίες κι από την άλλη αναρωτιέται αν αυτές ενισχύουν ακόμα περισσότερο την τάση του κόσμου προς την Χρυσή Αυγή. Ιδού το άρθρο και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
"Τον περασμένο Νοέμβριο στην αίθουσα Τιτάνια της οδού Θεμιστοκλέους πραγματοποιήθηκε αντιφασιστικό φεστιβάλ με αφορμή την 9η Νοεμβρίου, την διεθνή ημέρα κατά του φασισμού και του αντισημιτισμού. Το αφιέρωμα διοργάνωσε η κινηματογραφική εταιρία New Star η οποία διένειμε σε επανέκδοση ταινίες που ασχολούνται με τον φασισμό, μια εκ των οποίων είναι και ο «Αληθινός φασισμός» του Μιχαήλ Ρομ.
Η ίδια ταινία εντάσσεται στο πρόγραμμα προβολών με κοινό τίτλο «Βλέμμα στον φασισμό» που θα διοργανωθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας τους προσεχείς μήνες. Το αφιέρωμα αυτό που πραγματοποιείται σε συνεργασία (εκτός άλλων φορέων) του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, σκοπό έχει την συμβολή στην κατανόηση του φασιστικού φαινομένου και του ναζισμού, με την πεποίθηση ότι η κατανόηση του φαινομένου βοηθά στην αντιμετώπισή του.
Ωστόσο, μόλις πριν από λίγο καιρό, η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρία ανακοίνωσε τον προγραμματισμό μιας σειράς ταινιών με τίτλο «Φόβος και ρατσισμός» που θα προβάλλονται κάθε Σάββατο μεσημέρι και πάλι στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας και τις οποίες θα σχολιάζουν ψυχολόγοι. Ανάμεσά τους και ο σπανιότατος «Ιούδας» του Βέιτ Χάρλαν που γυρίστηκε το 1944 εντολές του υπουργού προπαγάνδας του εθνικοσοσιλαστικού κόμματος της Γερμανίας Γιόζεφ Γκέμπελς.
Όση θλίψη και αν προκαλεί στην πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού η άνοδος της Χρυσής Αυγής, η αλήθεια είναι ότι κάποιους που βρίσκονται στην ακριβώς απέναντι όχθη τους εξυπηρετεί. Γιατί σαν πολλά τα απανωτά αφιερώματα κατά του φασισμού, ή είναι ιδέα μου;
Μήπως δημιουργείται η εντύπωση ενός πολιτισμικού ανταγωνισμού όπου τελικά ο φασισμός λειτουργεί ως «τυράκι» για να τσιμπήσει ο κόσμος;
Και μήπως όλη αυτή η αντιφασιστική έκρηξη κινδυνεύει να γίνει μπούμερανγκ εξαιτίας της ίδιας της παρεμβατικής δύναμης του κινηματογράφου; Ο αντιφασιστικός πολιτισμός από την μια ευαισθητοποιεί κάποιον κόσμο αλλά από την άλλη, άθελά του προφανώς, κάνει διαφήμιση στον φασισμό και αναπαραγάγει μια τάση που δυστυχώς έχει ήδη δημιουργηθεί και οδεύει προς την τεράτωση".
"Τον περασμένο Νοέμβριο στην αίθουσα Τιτάνια της οδού Θεμιστοκλέους πραγματοποιήθηκε αντιφασιστικό φεστιβάλ με αφορμή την 9η Νοεμβρίου, την διεθνή ημέρα κατά του φασισμού και του αντισημιτισμού. Το αφιέρωμα διοργάνωσε η κινηματογραφική εταιρία New Star η οποία διένειμε σε επανέκδοση ταινίες που ασχολούνται με τον φασισμό, μια εκ των οποίων είναι και ο «Αληθινός φασισμός» του Μιχαήλ Ρομ.
Η ίδια ταινία εντάσσεται στο πρόγραμμα προβολών με κοινό τίτλο «Βλέμμα στον φασισμό» που θα διοργανωθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας τους προσεχείς μήνες. Το αφιέρωμα αυτό που πραγματοποιείται σε συνεργασία (εκτός άλλων φορέων) του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ, σκοπό έχει την συμβολή στην κατανόηση του φασιστικού φαινομένου και του ναζισμού, με την πεποίθηση ότι η κατανόηση του φαινομένου βοηθά στην αντιμετώπισή του.
Ωστόσο, μόλις πριν από λίγο καιρό, η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρία ανακοίνωσε τον προγραμματισμό μιας σειράς ταινιών με τίτλο «Φόβος και ρατσισμός» που θα προβάλλονται κάθε Σάββατο μεσημέρι και πάλι στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας και τις οποίες θα σχολιάζουν ψυχολόγοι. Ανάμεσά τους και ο σπανιότατος «Ιούδας» του Βέιτ Χάρλαν που γυρίστηκε το 1944 εντολές του υπουργού προπαγάνδας του εθνικοσοσιλαστικού κόμματος της Γερμανίας Γιόζεφ Γκέμπελς.
Όση θλίψη και αν προκαλεί στην πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού η άνοδος της Χρυσής Αυγής, η αλήθεια είναι ότι κάποιους που βρίσκονται στην ακριβώς απέναντι όχθη τους εξυπηρετεί. Γιατί σαν πολλά τα απανωτά αφιερώματα κατά του φασισμού, ή είναι ιδέα μου;
Μήπως δημιουργείται η εντύπωση ενός πολιτισμικού ανταγωνισμού όπου τελικά ο φασισμός λειτουργεί ως «τυράκι» για να τσιμπήσει ο κόσμος;
Και μήπως όλη αυτή η αντιφασιστική έκρηξη κινδυνεύει να γίνει μπούμερανγκ εξαιτίας της ίδιας της παρεμβατικής δύναμης του κινηματογράφου; Ο αντιφασιστικός πολιτισμός από την μια ευαισθητοποιεί κάποιον κόσμο αλλά από την άλλη, άθελά του προφανώς, κάνει διαφήμιση στον φασισμό και αναπαραγάγει μια τάση που δυστυχώς έχει ήδη δημιουργηθεί και οδεύει προς την τεράτωση".
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου