Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Αμοραλισμός και αριστερά και πάλι τα λένε...

«Ορρωδώ (υποχωρώ από φόβο, τρομάζω) να πω στον κόσμο που με ρωτάει πού θα βρούμε τα λεφτά, ότι η απάντησή μας δεν είναι πειστική. Δεν είναι».

Τα λόγια αυτά στο ΒΗΜΑ FM του Μανόλη Γλέζου, σαφώς και ενόχλησαν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και την ενόχλησαν πολύ. Όμως, το ότι ενοχλήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, δεν είναι κάτι που απασχολεί τους πολίτες, που ζουν τα τελευταία χρόνια μια δύσκολη καθημερινότητα. Αυτό που απασχολεί τους πολίτες είναι η... παραδοχή εκ μέρους ενός κορυφαίου της αριστεριστικής (εκεί καταντήσαμε) αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απαντήσεις για το μείζον θέμα της οικονομίας.

Άλλο ένα κόμμα τού «λεφτά υπάρχουν»; Έτσι φαίνεται. Ο Αλέξης Τσίπρας περιφέρεται στις εκπομπές κορυφαίων δημοσιογράφων και κάνει... δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις, τη στιγμή που γνωρίζει πολύ καλά πως η οικονομία είναι «στεγνή». Κατ’ εμέ, αυτό συνιστά ένδειξη ακραίας πολιτικής ανευθυνότητας και φυσικά, πολιτική αγυρτεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθεί την πεπατημένη του ανεκδιήγητου ΓΑΠ, του ανθρώπου που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για εκατομμύρια Έλληνες και σήμερα, παρακολουθεί ατάραχος την καταστροφή.

ΕΓΓΥΗΣΗ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΧΑΟΥΣ

Τι όμως «υπόσχεται» μια εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον το χάος και μια χειρότερη, πολύ χειρότερη εκδοχή, στην καλύτερη περίπτωση, της πεπατημένης. Κατ’ αρχήν, ας ξεκινήσουμε με μια βεβαιότητα: αυτοδυναμία, δεν υπάρχει περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ να αποσπάσει δια της κάλπης. Άρα, σε περίπτωση (πολύ αμφίβολο) πρωτιάς, θα πρέπει να αναζητήσει συμμάχους. Ποιοι είναι αυτοί; Μα φυσικά, πρώτοι και καλύτεροι και διαθέσιμοι, οι αριστερίζοντες πλέον Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου. Που δεν κρύβουν την μανούρα τους να μπουν σε μια κυβέρνηση, όπου τον πρώτο λόγο θα έχει η Κουμουνδούρου του εθνομηδενισμού. Από την άλλη, υποψήφιοι για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι και οι ημιθανείς της ΔΗΜΑΡ, εφόσον μπουν στη Βουλή. Από την άλλη, τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας, επιζητούν συνεργασία με τα άλλα κόμματα της άκρας αριστεράς, όπως είναι το ΚΚΕ, που όμως δεν θέλει να δει ζωγραφιστό τον ΣΥΡΙΖΑ και ο... ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Ναι, με αυτούς θέλουν συνεργασία οι αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ! Με λίγα λόγια, συνεργασία με ό,τι πιο ακραίο και μισαλλόδοξο...

ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ «ΨΑΡΕΥΟΥΝ»;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση εκλογής του, έχει μόνο μια επιλογή, όπως φαίνεται ότι κρίνουν κάποιοι πέριξ του Αλέξη Τσίπρα και το χειρότερο, δεν το κρύβουν κιόλας... Να διασπάσουν τη ΝΔ, κάνοντας ανοίγματα σε στελέχη της, που «θα μπορούσαν» να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας». Ναι, μην αιφνιδιάζεστε. Θα χρησιμοποιήσουν τον όρο «εθνικός» οι εθνομηδενιστές και εθνοπουθενάδες για να απευθυνθούν στο θυμικό των πατριωτών και των δεξιών. Αν και το πιο πιθανό, είναι ότι δεν θα χρειαστεί να τα δούμε αυτά.

Θα παρατηρήσατε άλλωστε ότι λόγω της αναζήτησης της ριζοσπαστικής ψήφου, από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν την πέφτουν και πολύ στη Χρυσή Αυγή, τους εν σοσιαλισμώ και εν ολοκληρωτισμώ αδελφούς τους. Η αριστερά, αν ξέρει να κάνει κάτι καλά, είναι να μεταλλάσσεται. Κάλυψη και παραλλαγή, που λέγαμε στον στρατό... Φυσικά, τα παραπάνω θα προκαλέσουν σφοδρή εσωκομματική σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, αυτά η ηγεσία του θα τα αντιμετωπίσει με τον γνωστό και καθόλα ολοκληρωτικό τρόπο: εκκαθαρίσεις. Ξέρουν στην αριστερά από αυτά: Στάλιν, Μπούλκες και βάλτε. Είναι ειδικοί στην αλληλοεξόντωση και στην σπίλωση των ανθρώπων τους. Θα λεκιάσουν όσους φωνάξουν και μετά θάνατον, θα τους αποκαταστήσουν. Όμως, αυτά όλα τα εξωφρενικά, αφορούν αυτούς.

ΠΟΥ ΠΑΤΕ ΩΡΕ «ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ»;

Ο εθνομηδενισμός βγήκε παγανιά... Ψάχνει για ριψάσπιδες. Τζάμπα κόπος. Τους Εφιάλτες, ας τους αναζητήσει στους κόλπους του. Αν νομίζει ότι θα υπάρξει έστω κι ένας «γαλάζιος» να συνεργαστεί με αυτούς που τον Δεκέμβριο του 2008 και επί κυβερνήσεως ΝΔ παρείχαν πολιτική στήριξη και κάλυψη στους αριστεριστές και αναρχικούς που έκαψαν την Αθήνα, πλανώνται πλάνη οικτρά. Τα όσα ισχύουν στις συνιστώσες, δεν ισχύουν στην αστική κεντροδεξιά & δεξιά. Ας μην κρίνουν λοιπόν στην αριστερά εξ ιδίων τα αλλότρια. Η μπόχα τους, αφορά στους ίδιους. Στους άλλους ιδεολογικοπολιτικούς χώρους, υπάρχουν ακόμα ιερά και όσια και δεν περισσεύει ο αμοραλισμός. Ας απευθυνθούν λοιπόν στα καταγώγια των Εξαρχείων και σε όσους στα πολιτικά τους γηρατειά, ετεροπροσδιορίστηκαν ιδεολογικά. Κοινώς, στους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Νίκος Χιδίρογλου

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου