Καλάβρυτα: "Η παραχάραξη της Ιστορίας"

Πατήστε για μεγέθυνση 

Το σκοταδι δεν θα σκεπαση το Φως

Από τον Ιάσωνα

Στίς 20 Δεκεμβρίου 2005 στην εφημερίδα ΝΕΑ δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο «Προδότες στη σφαγή των Kαλαβρύτων. Tαγματασφαλίτες πρωταγωνίστησαν στο Ολοκαύτωμα». Γίνεται αναφορά σ’ ένα «απόρρητο» τηλεγράφημα, το οποίο όμως δεν παρουσιάζεται, ως αυτούσιο κείμενο ή έστω φωτοτυπία για να ελεγχθεί η γνησιότης αλλά και η πρόσφατη(!)... «μαρτυρία» στην εφημερίδα της 20/12/2005 ενός 93χρονου, που κατονομάζεται Γιάννης Λαμπρόπουλος. 

Κατά την «αποκαλυπτική» μαρτυρία του 93 χρονου, «οι Έλληνες που συμμετείχαν ήταν μέλη συγκεκριμένων ομάδων» τις οποίες όμως ο καλός δημοσιογράφος δεν κατονομάζει. Το άρθρο κοσμείται από μικρών διαστάσεων φωτογραφία με την εξής περιγραφή.

 «Το τηλεγράφημα του Φόρεϊν Όφις, το οποίο ενημερώνει την ελληνική κυβέρνηση στο Κάιρο για την καταστροφή των Καλαβρύτων, κάνει ξεκάθαρα λόγο για τη συμμετοχή Ελλήνων στις αγριότητες - 2. Ο ταγματάρχης Lege και ο λοχίας των S.D. Doenhert (Τένερ). Πίσω, γερμανοντυμένοι Έλληνες του τάγματος «Λεωνίδας» από τη Λακωνία (Πηγή IAK) - 3. Τα πυρπολημένα Καλάβρυτα (Πηγή IAK) - 4. Ο διεκπεραιωτής της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», διοικητής του I/749 Jager Regiment Hans Ebersberger (Πηγή IAK)»

Τον Μάρτιο του 2004 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοσις του βιβλίου του Χέρμαν Φράνκ Μάγερ «Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα» (εκδόσεις βιβλιοπωλείον ΕΣΤΙΑΣ). Αποτελεί ένα σημαντικότατο ιστορικό πόνημα για το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων της 13ης Δεκεμβρίου 1943. Τεκμηριωμένο με αδιάψευστα έγγραφα απο δημόσιες υπηρεσίες και αρχεία, δημοσιεύσεις και συνεντεύξεις απο αυτόπτες μάρτυρες. 

Ο καθηγητής νεοτέρας ιστορίας Χάιντς Α. Ρίχτερ το χαρακτηρίζει 

«ιστορικό αριστούργημα... πού ξεσκεπάζει μύθους, διορθώνει αριθμούς και χρονολογίες ανασυνθέτει ακριβέστατα τα πραγματικά γεγονότα..» 

Σε συνέντευξη πού παρεχώρησε ο Χέρμαν Φράνκ Μάγερν, στην Καθημερινή της 28/3/2004 ερωτάται : 

« Στο βιβλίο αυτό εξετάζετε αρκετά και το ρόλο των Ταγμάτων Ασφαλείας. Πώς κρίνετε εσείς, ως ξένος παρατηρητής, αυτήν την τόσο σκοτεινή πτυχή της νεότερης ελληνικής ιστορίας» και απαντά. «Τι θα πει ‘’ξένος παρατηρητής"; Πιθανώς να γνωρίζω περισσότερα γι’ αυτό το θέμα από πολλούς Έλληνες. Πρόκειται όντως για μια πολύ σκοτεινή ιστορία, και μία από τις πολλές αιτίες που οδήγησαν μετά στον εμφύλιο πόλεμο. Αλλά για το ρόλο των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Πελοπόννησο ευθύνονται και οι Βρετανοί. Με τη στάση τους οδήγησαν στη σύγκρουση δεξιών και αριστερών αντιστασιακών μονάδων – προς τέρψιν των Γερμανών. Στο «Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα» γράφω εκτενώς γι’ αυτά τα πράγματα. Κυρίως όμως, αυτό που ήθελα να ξεκαθαρίσω με αυτό μου το βιβλίο ήταν ότι τη σφαγή στα Καλάβρυτα τη διέπραξαν μονάδες της Βέρμαχτ, του κανονικού γερμανικού στρατού. ..»

Ενώ στο βιβλίο του (σελίς 465) είναι εξ’ίσου κατηγορηματικός, για τον εξανδραποδισμό των μαρτυρικών Καλαβρύτων: 

« ..Αναμφίβολα μπορεί να διαπιστωθεί ότι ουσιαστικά υπεύθυνοι ήταν ο Λε Σουίρ (στρατιωτικός διοικητής της 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, πολεμικός διοικητής Πελοποννήσου) και ο Εμπερσμπέργκερ (ταγματάρχης διοικητής του τάγματος). Ο τελευταίος βρισκόταν στο κέντρο της πόλης απ’ όπου έδωσε τη διαταγή να ριχτεί η φωτοβολίδα που σήμανε την έναρξη της εκτέλεσης. Όμως η εκτέλεση έγινε υπό τη διεύθυνση του λοχαγού Βίλλιμπαλντ Ακαμπχούμπερ από τη διμοιρία καταδίκων, στην οποία παρεμπιπτόντως δεν ανήκε ούτε ένας Έλληνας, αντιθέτως προς τους ισχυρισμούς που εκφράστηκαν κατά καιρούς από διαφόρους «ελληνικούς» κύκλους. Ο Ακαμπχούμπερ έδινε αναφορά απ’ ευθείας στόν Λε Σουίρ αλλά για τη συγκεκριμένη επιχείρηση είχε τεθεί υπό τις διαταγές του Εμπερσμπέργκερ». 

Αλλά και για την φωτογραφία «ντοκουμέντο» του άρθρου των «Νέων» επεξηγεί. «Καθώς δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό από την εκτέλεσι των ανδρών στα Καλάβρυτα και την καταστροφή της πόλης, δείχνεται πάντα μια φωτογραφία με Γερμανούς στρατιώτες που χαμογελούν ικανοποιημένοι μπροστά από καπνίζοντα ερείπια. Η φωτογραφία αυτή δημοσιεύθηκε σε αναρίθμητες μελέτες, πάντοτε με την παρατήρηση οτι πρόκειται για μέλη της 117ης μεραρχίας καταδρομών μπροστά στα φλεγόμενα Καλάβρυτα. 

Ο Δημήτριος Κανελλόπουλος παρουσίασε πρόσφατα στην εφημερίδα η Φωνή των Καλαβρύτων μια φωτογραφία από το λεγόμενο ιστορικό αρχείο Κανελλόπουλου - αυτό που στο άρθρο της εφημερίδος "ΝΕΑ" σημειώνεται ως ΙΑΚ- η οποία αποτελεί αποτέλεσμα φωτομοντάζ. Εμφανίζονται στρατιώτες οχι πλέον με καπνίζοντα ερείπια στο βάθος αλλά με τα κατεστραμμένα Καλάβρυτα. Χωρίς να γίνεται κάποια ιδιαιτέρα αναφορά στην εφημερίδα, τοποθετήθηκε μια φωτογραφία της κατεστραμμένης πόλης που τραβήχτηκε πολύ αργότερα, ως φόντο στη φωτογραφία με τους στρατιώτες. Εξάλλου ο ειδικός θα διαπιστώσει ότι οι στρατιώτες είναι ορεινοί καταδρομείς και όχι μέλη της 117ης μεραρχίας καταδρομών. Ορεινοί καταδρομείς δρούσαν στην Ήπειρο και όχι στην Πελοπόννησο. Εκτός αυτού οι στρατιώτες φορούσαν θερινές στολές. Στις 13 Δεκεμβρίου επικρατούσαν στα Καλάβρυτα χειμερινές θερμοκρασίες. Δίπλα στους στρατιώτες διακρίνεται ένας όλμος. Σύμφωνα με μαρτυρίες των επιζησάντων και την τελική αναφορά του Εμπερσμπέργκερ δεν χρησιμοποιήθησαν όλμοι στα Καλάβρυτα!

Ενώ σχετικώς προς το τάγμα «Λεωνίδας» που αναφέρει ο αρθρογράφος των ΝΕΩΝ με υπότιτλο «Πίσω, γερμανοντυμένοι Έλληνες του τάγματος «Λεωνίδας» από τη Λακωνία (Πηγή IAK)» ο Χέρμαν Φράνκ Μάγερ πληροφορεί: 

«Το τάγμα εθελοντών Λακωνίας οργανώθηκε και εξοπλίστηκε τον Φεβρουάριο του 1944 -δηλαδή δυο μήνες μετά από την καταστροφή των Καλαβρύτων-. Ο Λεωνίδας Βρεττάκος αδελφός τους αγρίως δολοφονηθέντος από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, Υπιλάρχου Τηλέμαχου Βρεττάκου άρχισε να δημιουργεί τις πρώτες μονάδες του τάγματος...Στις 13 Δεκεμβρίου έφθασαν οι πρώτοι 81 Έλληνες εθελοντές του Δήμου Αθηναίων για να ενταχθούν στο εθελοντικό σώμα της Σπάρτης». 

Το μόνο όμως που δεν εγράφη στο ανωτέρω άρθρο των ΝΕΩΝ είναι ότι στις 12 Δεκεμβρίου 1943, μιά μέρα πριν την σφαγή των ανυπεράσπιστων αθώων στα Καλάβρυτα και την πυρπόληση της πανέμορφης πόλης, οι Γερμανοί βρήκαν τα ακρωτηριασμένα πτώματα των 70 Γερμανών στρατιωτών στη χαράδρα "Μαγείρου" παρά το Μάζι. Ως επίσης οτι κατά κακήν συγκυρίαν την προηγουμένη στις 11 Δεκεμβρίου 1943 είχε γίνει νεκροψία στους εκτελεσθέντας τρείς ακόμη Γερμανούς τραυματίες οι οποίοι ευρέθησαν ακρωτηριασμένοι (άνευ γεννητικών οργάνων) κατά την γνωστή συνήθεια των «ηρωικών» μαχητών του ΕΛΑΣ. Ούτε βεβαίως ότι η διαταγή εκτελέσεως των αιχμαλώτων προς την ΙΙΙ μεραρχία του ΕΛΑΣ ανευρέθη και φέρει την υπογραφή του Δημητρίου Μίχου, αρχηγού των τοπικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ, που ητο γνωστός ως «Σταυραετός». 

Και το χειρότερον. Οτι όταν άρχισε η επίθεσις των Γερμανών προς τα Καλάβρυτα , που ήσαν το κέντρο της περιοχής, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ παρότι ευρίσκοντο στην περιοχή δεν ενεπλάκησαν σε μάχη με αυτούς , ώστε να τους αναγκάσουν να παραιτηθούν η τουλάχιστον να τους καθυστερήσουν και να δώσουν έτσι τον καιρό στο πληθυσμό να εκτιμήσει καλλίτερα τη κατάσταση και να απομακρυνθούν από τις εστίες τους.

Αφορμή για την ανωτέρω εξιστόρηση των πραγματικών γεγονότων, υπήρξε πρόσφατο δημοσίευμα της Καλαβρυτινής τοπικής εφημερίδος «η Φωνή των Καλαβρύτων», όπου γίνεται μνεία στο σχετικό άρθρο της εφημερίδος ΝΕΑ, για να δικαιολογηθεί-διαφημισθή ένα μυθιστόρημα του συγγραφέως κου Π. Μάρκαρη, ο οποίος ευφάνταστα υιοθετεί τις «σοβαρές» απόψεις του δημοσιογράφου των ΝΕΩΝ για να συγγράψη ένα αντίστοιχο επιεικώς κακόγουστο παραμύθι.