Και να που ήρθαν οι γιορτές..
Να, που τα παραμύθια βγαίνουν αληθινά: Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, εμφανίστηκε στην χώρα μας..
Και χάθηκε.
Όπως εκείνο του παραμυθιού.
Του πιό μαύρου, του πιό συνταρακτικού παραμυθιού των Χριστουγέννων.
Του παραμυθιού που ρίχνει μιά κλωτσιά στις ''γιορτές'', που... γκρεμίζει τις ψευδαισθήσεις, που ταρακουνάει τα συναισθήματα..
Κι όταν το παραμύθι γίνεται αληθινό, δεν υπάρχει πιά λόγος για γιορτή. Ούτε για ελπίδα..
Φέτος, τα Χριστούγεννα στην de facto πτωχευμένη χώρα μας, στην χρεοκοπημένη κοινωνία μας δεν θα είναι τα ίδια..
Δεν θα' χουν την ζεστασιά των λαμπιονιών, αλλά την παγωνιά του χειμώνα και των καρδιών μας.
Αμέτρητα τα δράματα που θα ξετυλιχθούν δίπλα μας, μπροστά μας, γύρω μας, χωρίς καν να τα βλέπουμε..
Κι αφού έτσι κι αλλιώς καμία προσπάθεια μεταρρύθμισης και ανακούφισης δεν γίνεται από την''επίσημη'' πολιτεία, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον μόνοι μας να μεταρρυθμίσουμε φέτος τα Χριστούγεννα και το νόημά τους.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας με προσοχή. Ας βρούμε και ας δούμε τους φτωχούς και τους νεόπτωχους που μας τριγυρίζουν αθέατοι.
Πολλοί κρύβονται. Από ντροπή. Από φιλότιμο.. Ας τους ξετρυπώσουμε.
Και όσοι από μας έχουμε ακόμα φαΐ για το τραπέζι μας, ας στερηθούμε ένα πιάτο..
Όσοι έχουμε λίγα λεφτά για δώρα, ας πάρουμε ένα λιγότερο..
Ας δώσουμε λίγο λιγότερο χαρτζιλίκι στα παιδιά μας. Αυτά τουλάχιστον έχουν ακόμα ένα ζεστό μέρος για να κοιμηθούν. Άλλα, που χθες είχαν κι αυτά, σήμερα δεν έχουν..
Ας ανακουφίσουμε τον πόνο, την αδικία, την απόγνωση όπου την βρούμε, όσο μπορούμε.
Ας προσφέρουμε μιά βραδιά ζεστασιάς, παρέας και τροφής σ' έναν φίλο, σ' έναν γνωστό, φέτος που ακόμα κάποιοι μπορούμε.
Έτσι κι αλλιώς δεν ξέρουμε (μάλλον, ξέρουμε πολύ καλά) τί προορίζουν και για μας, τα ανάλγητα κτήνη που κυβερνούν..
Δεν ξέρουμε πώς και πού θα είμαστε τις επόμενες ''γιορτές''.
Να κάνουμε το παραμύθι να μην ξαναβγεί αληθινό..
Να βγούμε από τον όλεθρο ζωντανοί, πιό δυνατοί.. ..και ΕΝΩΜΕΝΟΙ !..
Ας κοιτάξουμε γύρω μας με προσοχή. Ας βρούμε και ας δούμε τους φτωχούς και τους νεόπτωχους που μας τριγυρίζουν αθέατοι.
Πολλοί κρύβονται. Από ντροπή. Από φιλότιμο.. Ας τους ξετρυπώσουμε.
Και όσοι από μας έχουμε ακόμα φαΐ για το τραπέζι μας, ας στερηθούμε ένα πιάτο..
Όσοι έχουμε λίγα λεφτά για δώρα, ας πάρουμε ένα λιγότερο..
Ας δώσουμε λίγο λιγότερο χαρτζιλίκι στα παιδιά μας. Αυτά τουλάχιστον έχουν ακόμα ένα ζεστό μέρος για να κοιμηθούν. Άλλα, που χθες είχαν κι αυτά, σήμερα δεν έχουν..
Ας ανακουφίσουμε τον πόνο, την αδικία, την απόγνωση όπου την βρούμε, όσο μπορούμε.
Ας προσφέρουμε μιά βραδιά ζεστασιάς, παρέας και τροφής σ' έναν φίλο, σ' έναν γνωστό, φέτος που ακόμα κάποιοι μπορούμε.
Έτσι κι αλλιώς δεν ξέρουμε (μάλλον, ξέρουμε πολύ καλά) τί προορίζουν και για μας, τα ανάλγητα κτήνη που κυβερνούν..
Δεν ξέρουμε πώς και πού θα είμαστε τις επόμενες ''γιορτές''.
Να κάνουμε το παραμύθι να μην ξαναβγεί αληθινό..
Να βγούμε από τον όλεθρο ζωντανοί, πιό δυνατοί.. ..και ΕΝΩΜΕΝΟΙ !..
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου