Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

"Τί θα απογίνουμε;"..

Όπου κι αν πας, όπου κι αν γυρίσεις, ακούς πιά ένα μόνιμο ερώτημα, μιά αγωνία: ''Τί θα απογίνουμε;''..

Η απόγνωση στην πρώτη γραμμή. Οι άνθρωποι πιά συνεννοούνται με τα μάτια..
Ξέρουν.
Δεν χρειάζεται να μιλήσεις..
Σε ρωτούν, τί κάνεις; πώς πας; και δεν περιμένουν απάντηση.
Κουνούν το κεφάλι: ''και μη χειρότερα..''
Και τα χειρότερα κάθε μέρα έρχονται. Κάθε μέρα. Και...

έρχονται..

Ένας λαός που συναντήθηκε πάνω απ' την θλίψη και την απελπισία.

Και τα σκουλήκια την δουλειά τους..
Να ροκανίζουν συνέχεια την χώρα, την κοινωνία, την ζωή των πολιτών.
Να μειώνονται τα έσοδα του κόσμου, και να αυξάνονται οι φόροι, να πεθαίνουν άνθρωποι από αδυναμία προμήθειας φαρμάκων, άλλοι να πεθαίνουν στ' ασθενοφόρα γιατί δεν τους δέχονται τα νοσοκομεία ως ανασφάλιστους (και πώς να έχεις ασφάλεια με τόσους μήνες στην ανεργία;), παιδιά να πηγαίνουν νηστικά στα σχολεία και εκεί να τρέμουν απ' το κρύο, γιατί το ανθρωποειδές του υπουργείου οικονομικών δεν θέλει τάχα να θερμαίνουν οι πλούσιοι τις πισίνες τους!
(Οι πλούσιοι, ω υπάνθρωπε, πλούσιοι είναι! Θα θερμάνουν τις πισίνες τους ακόμη κι αν πάει το πετρέλαιο εκατό ευρώ το λίτρο, ελεεινέ υποκριτή! Εγκληματία!).

Δεκατέσσερεις και μισό χιλιάδες εργαζόμενοι, περιμένουν την απόλυσή τους μέσα στο 2014!
ΤΟ SUCCESS STORY ΣΟΥ ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΙΜΑ, άθλιε εγγονέ της μεγάλης Πηνελόπης!
Όλοι σας εκεί πάνω βρωμάτε σαπίλα και υπόνομο!

Οι άνθρωποι συνεννοούνται πιά με τα μάτια.
Ο λαός συναντήθηκε πάνω απ' την θλίψη. (Ο λαός. Όχι τα κόμματα. Όχι οι ''αρχηγοί''!)

Να τρέμετε την στιγμή, που ο λαός μόνος του, χωρίς κόμματα και αρχηγούς, θα συναντηθεί κάτω από μια γαλανόλευκη σημαία, πάνω και υπεράνω της θλίψης και της απελπισίας του.

Σκορπίστε τώρα απόγνωση.
Και θα θερίσετε τον δικό σας όλεθρο!..


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου