Όχι παιχνίδια με την ελευθερία μας

«Έχουμε το δίκιο και την πλειοψηφία του λαού με το μέρος μας και θα είναι η πρώτη φορά που θα κερδίσει η Αριστερά και μάλιστα με μεγάλη διαφορά», είπε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην ΚΕ του κόμματός του. Έτσι νομίζει, έτσι είπε.

Με τη διαφορά ότι στο καθεστώς που οραματίζεται αυτός, στη «γκρίζα» δημοκρατία τύπου Βενεζουέλας, οι αντίπαλοί του δεν θα έχουν το δικαίωμα να μιλούν. Θα διώκονται με νομοθετήματα πολιτικής ορθότητας, θα απολύονται, θα... εξωθούνται στη μετανάστευση, θα πέφτουν θύματα επιθέσεων από αριστεριστικούς όχλους και «αντιφασιστικές μοτοπορείες», ενώ όλοι θα είναι έρμαια στη διάθεση των όχλων, μιας και ΜΑΤ δεν θα υπάρχουν. Το ξεκαθαρίζουν αυτό οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ στους συνδικαλιστές των αστυνομικών, οι οποίοι άξαφνα θα διαπιστώσουν πως υπό μια κυβέρνηση της αριστεράς, θα είναι αφοπλισμένοι, παρίες, διωκόμενοι και έρμαια στις διαθέσεις των κακοποιών.

Πόσες φορές η αριστερά στη χώρα μας έφτασε στα πρόθυρα της εξουσίας; Μία. Και θυμόμαστε όλοι τι έγινε, τι μεταχείριση επιφύλαξε στους αντιπάλους της. Βία γυναικών ακόμα και παιδιών, όπως αποδεικνύουν οι ταφόπλακες στον Μελιγαλά και οι επιγραφές στην ΙΜ του Αγίου Γεωργίου στη Φενεό, σφαγές, διώξεις, ενώ δεν ανέχτηκε ούτε τους διαφωνούντες στους κόλπους της (βλ. Μπούλκες). Όσες φορές έχω ρωτήσει κάποιον να μου πει σε ποιο μέρος του κόσμου κυβέρνησε η ριζοσπαστική αριστερά χωρίς να ασκήσει βία και να προβεί σε διώξεις και φυσική εξόντωση των αντιπάλων της, απάντηση δεν πήρα.
Ένα πολύ άσχημο παιχνίδι παίζεται εις βάρος της πατρίδας. Από δήθεν αντιμνημονιακούς που γουστάρουν τρελά το μνημόνιο και προσπαθούν να εκμεταλλευθούν πολιτικά τη δύσκολη για το λαό συγκυρία, λέγοντας με πλάγιο τρόπο πως «λεφτά υπάρχουν» και πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα δανείζεται από τις αγορές... «με κοινωνικά κριτήρια»! Ναι, με «κοινωνικά κριτήρια»! Ναι, κάποιος Στρατούλης το είπε αυτό, ένας Στρατούλης που περπατά στο δρόμο και του κρατάνε την ομπρέλα! Όπως κρατάνε και του Αλέξη Τσίπρα. Ευτυχώς που οι φωτογραφίες κυκλοφορούν, ώστε να δει ο κόσμος με ποιους πραγματικά έχει να κάνει. Η νέα σοβιετική αντίληψη μας σχεδόν κωμικής αριστεριστικής νομενκλατούρας είναι εδώ, πιο επικίνδυνη όμως από ποτέ.

Είπε και άλλα ο Αλέξης Τσίπρας, όμως: «η αρχή του τέλους για την πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη». Θα του απαντήσω το εξής: τυχόν εκλογή του, την οποία απεύχομαι, θα είναι η αρχή του τέλους για την ελευθερία μας, για την οποία έχει χυθεί πολύ αίμα. Και το έχω ξαναγράψει αυτό, το ξαναγράφω και θα το ξαναγράψω, ώστε να μπορώ αργότερα, αν κάτι δεν πάει καλά, να το επικαλεστώ. Θα λέω, πως «εγώ σας τα είπα». Επίσης, δεν θα σταματήσω να επισημαίνω και δη ενόψει των εκλογών για τους ΟΤΑ αλλά και για την Ευρώπη, πως το διακύβευμα είναι η ίδια η ελευθερία μας. Είδατε τι λένε στον ΣΥΡΙΖΑ για το ΝΑΤΟ: δεν κρύβουν πως επιθυμούν την έξοδο της χώρας από τη Συμμαχία, εξέλιξη που θα ήταν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ για την πατρίδα μας, θα την καθιστούσε παρία και θα έθετε σε ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΙΝΔΥΝΟ τα εθνικά μας συμφέροντα.

Ο δε συνδυασμός της διευρυμένης φτώχειας που θα προκύψει από την εφαρμογή ενός προγράμματος σαν αυτό που ονειρεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και της κατάρρευσης της δημόσιας τάξης που θα προέκυπτε στην περίπτωση μιας επικράτησης στην κάλπη της ριζοσπαστικής αριστεράς, θα γυρνούσε τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω. Αυτά είναι πράγματα που οφείλουμε να έχουμε όλοι στο μυαλό μας όταν μεταβούμε στην κάλπη. 

Και κάτι τελευταίο: στη Γαλλία κάποιοι πολίτες θέλησαν να τιμωρήσουν τον Νικολά Σαρκοζί. Το αποτέλεσμα: η Γαλλία στροβιλίζεται στην κρίση, δεν έχει φωνή και την ιστορία αυτή την πληρώνει η Ευρώπη, που βλέπει το Βερολίνο να κυριαρχεί, χωρίς να υπάρχει αντίβαρο. Τελικά, οι Γάλλοι πολίτες, αντί να τιμωρήσουν τον Σαρκοζί, τιμώρησαν τον εαυτό τους και είδαν μάλιστα τον ανεκδιήγητο Φρανσουά Ολάντ να δυναμιτίζει την κοινωνική ειρήνη, δια της υιοθέτησης και της νομοθετικής θεσμοθέτησης μιας ελευθεριακής κοινωνικής ατζέντας. Καλό θα ήταν κάποιοι να πάρουν επιτέλους το μάθημά τους από το τι έγινε στις εκλογές του 2009.

Νίκος Χιδίρογλου