Μία, δύο, τρεις... πολλές καθαρίστριες!

Πατήστε για μεγέθυνση 

1. Είμαστε όλοι καθαρίστριες…

Πόσες είναι? 30, 40, 50? Μέχρις εκεί!
Και δεν μιλάμε για τίποτα παλληκαρούδες.
Μεσόκοπες γυναίκες. Φτωχές, ταλαιπωρημένες. Του πεντακοσάρικου, μηνιαίως.
Αλλά με κάτι ψυχές, να!
Σαν κρυφά ουράνια τόξα, σε μια διαρκή καταιγίδα.

Κι αυτές οι 30, 40, 50 καθαρίστριες, έχουνε γίνει το σύμβολο της Αντίστασης, ώστε να μην μετατραπεί η Ελλάδα σε... Ινδοκίνα της Ευρώπης.
Από έναν λαό εννιά εκατομμυρίων υποψηφίων αυτόχειρων, βρεθήκανε να αντισταθούν μια χούφτα μεσόκοπες γυναίκες !

Ντροπή μας, μωρέ!
Ντροπή μας που επιτρέπουμε να τις πλακώνουνε στις φάπες, να τις εκμεταλλεύονται στα κανάλια, να τις πηγαίνουν κα να τις φέρνουν.
Που είμαστε ρε Έλληνες, άλλοι 400, άλλοι 4.000, άλλα 4.000.000 , να σταθούμε πλάι τους, να υπογράψουμε όλοι μαζί, συμφωνητικό με την Ιστορία?
Πως δεν θα μας εξαφανίσουνε…

Που είμαστε μωρέ εμείς οι χρυσαυγίτες, οι συριζαίοι, οι κουκουέδες, οι ανταρσύες?
Γιατί όλοι εμείς, δεν είμαστε παρά καθαρίστριες.
Κι αν δεν είμαστε τώρα, θα γίνουμε μεθαύριο.
Και θα γίνουνε και τα παιδιά μας…

Τα ουράνια τόξα ρε Έλληνες, είναι ακόμα εκεί.
Αλλά πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας, για να τα δούμε.
Αλλιώς, μέσα στο γκρίζο μας θα λιώσουμε. Σαν απωλεσθείσες βροχές, που δεν βρήκανε δρόμο, να νοτίσουν τη γη τους…

2. Εδώ σε θέλω χρυσαυγίτη μου [συριζαίε μου, κουκουέ μου, ανταρσύα μου]

Και δεν μιλάω εγώ για κόμματα.

Αφήστε τα κόμματα.
Δεν είναι εδώ δουλειά, για να ανακατευτούνε τα κόμματα.
Γιατί αν εμφανιστούνε πλάι στις καθαρίστριες οι χρυσαυγίτες, οι κουκουέδες, οι συριζαίοι, οι ανταρσύες, θα αρχίσουνε την άλλη μέρα τις προβοκάτσιες, στα βοθροκάναλα.
Πολιτικά υποκινούμενοι και νοσταλγοί της δραχμής και αποσταθεροποιητικοί παράγοντες και άλλα τέτοια τρομαχτικά.
Όχι!
Όχι, κόμματα…

Άσε που μόλις εμφανιστούνε επίσημα οι χρυσαυγίτες στο πλευρό των καθαριστριών, οι πρώτες που θα τους κράξουνε είναι οι ίδιες [γιατί δυστυχώς, οι διαιρεμένες επαγγελματικές τάξεις στην Ελλάδα, δεν έχουν αποκτήσει ακόμα εθνική συνείδηση…]

Δεν σας λέω λοιπόν να μπούνε μπροστά τα κόμματα.

Εμείς!
Οι απλοί Έλληνες.
Δική μας υπόθεση είναι το μέλλον μας…

Και να κοιταχτούμε ένας-ένας στα μάτια. Χωρίς χρωματιστά γυαλιά.
Εγώ είμαι χρυσαυγίτης.
Το λέω και το περηφανεύομαι.
Κι αυτός είναι συριζαίος κι εκείνη είναι ανταρσούλα κι ετούτος εδώ είναι κουκουέ.
Ε, λοιπόν?
Όλοι μας 360 ευρά σύνταξη θα πάρουμε [αν πάρουμε].
Και τα παιδάκια μας θα τα στέλνουμε πεσκέσι στη λύκαινα του Βερολίνου, να τα εκμεταλλεύεται.
Βουρ, λοιπόν!

400, 4.000, 4.000.000…
Μία, δύο, τρεις… πολλές καθαρίστριες.
Εκεί μπροστά. Μαζί τους. Στο υπουργείο οικονομικών. Όλοι μας. Και όλες μας…
Και πρώτοι από όλους, εμείς οι χρυσαυγίτες.
Όχι η Χρυσή Αυγή, ως πολιτικό κόμμα [άσε μην βαλουνε μέσα και τους υπόλοιπους…]
Εμείς, ρε…
Η ψυχή της Χρυσής Αυγής. Οι Έλληνες [που δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε με τους συριζαίους και τους κουκουέδες και τους ανταρσύες, εξόν από μία κοινή μοίρα]

Και να πάμε εμείς, με τις σημαίες μας τις Ελληνικές, κοντά στα αδέρφια μας, τους αστυνομικούς.
Να τους μιλήσουμε με τη βαριά και τίμια γλώσσα του στρατιώτη.
Που την καταλαβαίνουνε και την καταλαβαίνουμε.

Δεν βαράνε ρε, ανθρώπους του πεντακοσάρικου. Κοροϊδάρες!
Ξεχάστε τα ψίχουλα που σας δίνουνε κι ελάτε μαζί μας.
Έλληνες είστε κι εσείς.
Την ίδια ιστορία μοιραζόμαστε. Την ίδια γλώσσα. Τον ίδιο ουρανό και το ίδιο αύριο.

Και θα σου πω εγώ μετά, που θα πάει το καθεστώς.
Που θα ψάχνουν να κρυφτούν οι παπακωνσταντίνοι και οι σαμαράδες και οι κατσαπλιάδες των τοκογλύφων…

Ντροπή μας, μωρέ!
Ντροπή μας, που δεν το κάνουμε…
Ντροπή μας που αφήνουμε 30, 40, 50 γυναίκες να δίνουνε λόγο στην Ιστορία, ότι, να!
Οι Έλληνες δεν ξοφλήσαμε ακόμα!

Α, και πού είστε…
Δεν ρωτάω εγώ, αν αυτές οι γυναίκες έχουνε δίκιο ή άδικο. Ούτε την ψάχνω τη δουλειά αν θα έπρεπε να αλλάξει η δημοσιοϋπαλληλία στην Ελλάδα και αν το είχαμε παραξηλώσει στην αραχτή και στο δημόσιο βόλεμα.
Και δεν το ρωτάω, γιατί δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Αυτά θα τα βρούμε και θα τα λύσουμε, αφού διώξουμε τους προδότες, τους διαπλεκόμενους, τα λαμόγια και τους υπαλλήλους της διεθνούς γραβατοπειρατείας, που μας έχουνε κάτσει στο σβέρκο και μας εκμεταλλεύονται.
Όλους και όλες μας.
Και τους χρυσαυγίτες και τους κουκουέδες και τους ανταρσύες και τον πάσα ένα μας.

Στο κάτω-κάτω, ποιο δίκιο και ποιο άδικο?
Για γυναίκες των 500 ευρώ μιλάμε.
Κι ο άνθρωπος που παίρνει 500, μπροστά στον φαταούλα που παίρνει 500.000, έχει δίκιο εξ’ ορισμού.
Τελεία και παύλα.

Υπο-σημείωσις

Και για να εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε…
Εγώ τα λέω αυτά, έτσι?
Όχι η Χρυσή Αυγή, ούτε το Κουκουέ, ούτε ο σύριζα, ούτε ο Ανταρσύα, ούτε οι ΑΝ.ΕΛ [όσοι υπάρχουν ακόμα…]
Και πολύ περισσότερο, όχι αυτές οι κουφάλες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ, που κρύβονται επιμελώς…

Αλλά επειδή εγώ δεν μασάω τα λόγια μου και δεν γουστάρω να το παίζω πολιτικάντης, το δηλώνω ορθά-κοφτά ότι πιστεύω στην ψυχή του Χρυσαυγίτη.

[Και σέβομαι όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως πολιτικών προτιμήσεων]
Και θα το ήθελα [όχι επίσημα, για τους λόγους που προανέφερα] να ερχόντουσαν και άλλοι 10, 100, 1000 χρυσαυγίτες, να σταθούμε ανοιχτά και ντόμπρα, κοντά σ’ αυτές τις γυναίκες.
Τουλάχιστον να τις γλιτώσουμε από τις φάπες…
Κι ας μας βρίζουνε μετά στις τηλεοράσεις ότι παριστάνουμε τους μπράβους!

Δεν πειράζει. Και τον Κολοκοτρώνη κλέφτη τον λέγανε [ο Τατσόπουλος τον είπε και αδερφή!]
Αλλά για να υπάρχουμε σήμερα οι Έλληνες, έπρεπε να υπάρξουν πρώτα αυτοί οι «κλέφτες» [και οι καθαρίστριες…]

panusis