Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Τα γουναράδικα, ο Ξηρός και η επίδειξη δύναμης της αριστεράς!

Το προηγούμενο 24ωρο το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής επικαιρότητας της χώρας είχε να κάνει με δύο πράγματα. Το πρώτο είναι το θέμα του δημοψηφίσματος για την ΔΕΗ. Ένα θέμα βέβαια το οποίο αδίκως συζητείται αφού είναι γνωστός εδώ και χρόνια ο φόβος του ελληνικού κράτους για οιοδήποτε “δημοψήφισμα”. Και εάν γίνει το πρώτο δημοψήφισμα είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι αρκετά πιο δύσκολο το να αποκλειστούν άλλου είδους δημοψηφίσματα.

Και φαντάζεστε δημοψήφισμα για τους μετανάστες στην Ελλάδα; Οπότε...
τζάμπα συζήτηση, για τις εντυπώσεις και τίποτε παραπάνω. Το δεύτερο θέμα και ιδιαιτέρως σημαντικό ήταν αυτό που προέκυψε για μία ακόμη φορά, περί της στάσης μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ με την “τρομοκρατία” ή “ένοπλη πάλη”. Η φράση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλου περί επιλογής της ένοπλης πάλης από τον Σάββα Ξηρό, άναψε για ακόμα μια φορά φωτιές στη Βουλή και προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση των βουλευτών της ΝΔ.

Συγκεκριμένα ο κ. Διαμαντόπουλος είπε «μάρτυρες πήγαν βουλευτίνα και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε έναν άνθρωπο που είχε 97% αναπηρία, με προβλήματα υγείας πολλά από τα οποία προκλήθηκαν μέσα στη φυλακή. Γιατί; Διότι εννοούμενος ως τρομοκράτης από το Σύνταγμα και από το νόμο διάλεξε την ένοπλη πάλη. Όμως εμείς είμαστε δίκαιοι, "πενηνταρίσιοι" σε όλους, κύριε Υψηλάντη».

Τα πρακτικά της Βουλής

ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σ' αυτό το νομοσχέδιο ειπώθηκαν πολλά. Όμως, ειπώθηκαν και πράγματα τα οποία ξεφεύγουν από κάποια όρια. Κάποιοι συνάδελφοι από το ΣΥΡΙΖΑ κυριολεκτικά έχουν ξεφύγει και πολλές φορές αναρωτιούνται γιατί τους κατηγορούμε γι' αυτά τα οποία λένε.

Εγώ, ειλικρινά, θέλω να ρωτήσω κάτι. Έχω τα Πρακτικά της ομιλίας του κ. Διαμαντόπουλου, γιατί δεν ήμουν στην Αίθουσα την ώρα που μίλησε. Λέει επί λέξει «Μάρτυρες πήγαν Βουλευτίνα και Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σ' έναν άνθρωπο που είχε 97% αναπηρία με προβλήματα υγείας, πολλά από τα οποία προκλήθηκαν μέσα στη φυλακή. Γιατί; Διότι ο εννοούμενος ως τρομοκράτης από το Σύνταγμα και από το νόμο διάλεξε την ένοπλη πάλη».
Ταυτόχρονα, την ίδια στιγμή στα θεωρεία της Ολομέλειας της Βουλής βρισκόντουσαν οι γονείς των φυλακισμένων μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης «Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς» προκειμένου να παρακολουθήσουν το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για το Ποινικό και Σωφρονιστικό Κώδικα.

Σύμφωνα με πληροφορίες οι γονείς βρέθηκαν στην Βουλή μετά από πρόσκληση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ καθώς το αντικείμενο της συζήτησης τους αφορά άμεσα. Να σημειωθεί ότι το νομοσχέδιο, προβλέπει την δημιουργία φυλακών υψίστης ασφάλειας στον Δομοκό στις οποίες θα οδηγηθούν και κρατούμενοι με τρομοκρατική δράση. Σε αυτά τα σωφρονιστικά ιδρύματα θα επιβάλλονται αυστηρότερες συνθήκες κράτησης καθώς οι κρατούμενοι δεν θα έχουν επισκεπτήρια, τηλεφωνικές επικοινωνίες και όλα τα υπόλοιπα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίσθηκε της αποφασής τους αυτής, λέγοντας επί της ουσίας ότι το νομοσχέδιο αφορούσε τα παιδιά τους και γι' αυτό βρίσκονταν εκεί.

Ο επιδεικτικός “ρεβανσισμός” της αριστεράς!

Και οι δύο αυτές όμως “συνιστώσες” του πολιτικού θέματος αυτού έχουν μία και μόνον εξήγηση. Αυτή είναι η ψυχολογία του επιδεικτικού ρεβανσισμού της αριστεράς, καθώς αυτή αισθάνεται σήμερα ιδιαίτερα ισχυρή. Ιδιαίτερα ένα κομμάτι της άκρας αριστεράς, αυτό που έχει πάρει την απόφαση να “συστρατευθεί” στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι είναι πολύ κοντά στην στιγμή της “άλωσης” της εξουσίας. Την οποία θα χρησιμοποιήσει όχι μόνον για να επιβάλλει τις ιδεοληψίες της σε κάθε είδους πρακτικό ζήτημα, αλλά κυρίως ως μία ευκαιρία για να πάρουν την “ρεβάνς”.
Τα όσα συνέβησαν τόσο από πλευράς Διαμαντόπουλου, όσο και με τις επιλεκτικές προσκλήσεις στους γονείς των συμμετεχόντων στους “Πυρήνες” δεν είναι καθόλου τυχαία και φυσικά καθόλου ασήμαντα.

Το να ασχοληθεί κανείς με τις “δικαιολογίες” του τύπου “είναι ενδιαφερόμενοι” είναι αστείο, καθώς είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που όσους αφορούν οι νόμοι καλούνται στην Βουλή. Ακόμη δε και στον συγκεκριμένο νόμο, θα μπορούσαν να προσκληθούν οι γονείς άλλων “σκληρών” κρατουμένων, οι οποίοι προφανώς θα μεταφερθούν στις ίδιες φυλακές.
Αλλά ας μην στρουθοκαμηλίζουμε. Η ουσία βρίσκεται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μία πολύ εύθραυστη ομάδα διαφόρων οργανώσεων και ομάδων η κάθε μία από τις οποίες έχει την δική της ατζέντα και τους δικούς τους τελικούς σκοπούς.

Ένα μέρος αυτών των ομάδων πιστεύει στην “ένοπλη πάλη” και επίσης πιστεύει ότι η “πολιτική συνιστώσα” του κινήματος δεν πρέπει να έχει άλλον ρόλο από το να υπερασπίζει την “ένοπλη πτέρυγα” και να εκλαϊκεύει τις θέσεις της. Και τέτοιου είδους γεγονότα σαν τα χθεσινά, δεν έχουν άλλον σκοπό παρά να συσπειρώνουν τους “επαναστάτες” γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ από την μία πλευρά, και κανέναν “χαζό νοικοκυραίο” - γιατί οι μαχητικοί νοικοκυραίοι έχουν ήδη βρεί αλλού πολιτική στέγη – γύρω από την ΝΔ

Απλά τα πράγματα

Και είναι επίσης γεγονός ότι οι “απέναντι” οι της Νέας Δημοκρατίας το γνωρίζουν. Το γνωρίζουν αλλά δεν ασχολούνται με αυτό, θέλοντας πάντοτε στην πράξη να δώσουν δημοκρατικο-φιλελεύθερα διαπιστευτήρια. Τα οποία πάντα υπογράφονται από την εγχώρια “δημοκρατική” και “λάιτ” αριστερά.

Μία ιστορία που πάει πίσω πολλά χρόνια και η οποία σίγουρα ευθύνεται για το γεγονός ότι η χώρα μας είναι η τελευταία χώρα στην Ευρώπη όπου υπάρχει πρόβλημα πολιτικής τρομοκρατίας. Η δε “ποιοτική σύσταση” αυτής της τρομοκρατίας, αποδεικνύει το ότι οι τρομοκράτες έχουν σχεδόν ομοιόμορφα ως αφετηρία τα κομμάτια της “ριζοσπαστικής αριστεράς” και η περαιτέρω “ριζοσπαστικοποιησή” τους έρχεται μετά ως αποτέλεσμα της συμμετοχής τους σε αυτή την αριστερά.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι στην πράξη υπάρχει ένας ολόκληρος χώρος κάπου ανάμεσα στην Κουμουνδούρου και την πλατεία των Εξαρχείων που λειτουργεί ως “εργαστήρι” τρομοκρατίας. Ένας χώρος που έχει εδώ και χρόνια χαρτογραφηθεί από τις αρμόδιες αρχές, αλλά που τυγχάνειτης επιλεκτικής προστασίας της “ριζοσπαστικής αριστεράς” του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και των συστημικών κομμάτων εξουσίας που βλέπουν σε αυτόν διαφόρων ειδών χρησιμότητες.

Όσο για όλα τα υπόλοιπα; Τις διαμάχες στην Βουλή; την δήθεν καταγγελία από πλευράς ΝΔ των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τους αντιεξουσιαστές και τους τρομοκράτες; Τρίχες κατσαρές. Οι σχέσεις αυτές είναι επίσης γνωστές, όχι μόνον σε υπηρεσίες, αλλά ακόμη και στους πλέον αδιάφορους παρατηρητές της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας. “Δίκτυα” δικηγόρων, δίκτυα συμπαράστασης, κοινές “αντιφασιστικές” προσπάθειες και όλα τα υπόλοιπα είναι γνωστά τοις πάσι.

Ο κάθε ένας που σκοτώνει για τα οράματα της “αριστεράς” αυτόματα κατατάσσεται υπό την προστασία ενός τεράστιου συστήματος. Για χάρη του γίνονται συζητήσεις σε (κρατικά) πανεπιστήμια, πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης σε (κρατικούς) χώρους και ούτω καθ' εξής.
Η δήθεν σύγκρουση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή για το θέμα αποτελεί περισσότερο ένα θεατρικό δρώμενο – καθώς μετά μαζί θα πίνουν ουισκάκια και καφεδάκια στο καφενείο της Βουλής- παρά μία πραγματική αντιπαράθεση.

Δημήτρης Παπαγεωργίου

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου