Να το ξεκαθαρίσουμε για να μην ξεχνιόμαστε: ο ΣΥΡΙΖΑ "τζογάρει" εδώ και καιρό το μέλλον της χώρας.
Να το κάνω πιο λιανά; Οι άνθρωποι αυτοί, μπροστά στο πάθος για εξουσία δεν βάζουν τίποτα.
Ούτε τους κόπους των πολιτών που στωικά και με σιωπηρή συναίνεση υπομένουν μέτρα, λάθη και παραλείψεις, ούτε τα εθνικά προβλήματα που αναζωπυρώνονται στο Αιγαίο…
Μόνο και μόνο για μια ιστορική ρεβάνς, τα εγγόνια του Βαφειάδη και του στρατηγού Σαράφη, τα παιδιά των εξεγερμένων της γενιάς του Πολυτεχνείου που μετά βολεύτηκαν στο δημόσιο, στα κόμματα, στα κρατικά έργα και στη δήθεν ελεύθερη αγορά, επιθυμούν να φωνάξουν για ένα βράδυ «πρώτη φορά Αριστερά». Να βγει ο Αλέξης στο μπαλκόνι, να χαιρετίσει τα πλήθη α λα Δούρου και μετά…
Και μετά η άβυσσος.
Και μετά η Κύπρος α λα Γκρέκα.
Γιατί ήδη το έργο το έχουμε δει.
Ήδη το γνωρίζουμε και καμωνόμαστε πως δεν είδαμε, δεν ακούσαμε δεν μάθαμε.
Πανηγύρια θυμάμαι στην Κύπρο αλλά και την πατρίδα μας για τη «δίκαιη» στάση και την άρνηση του Κοινοβουλίου τους να συναινέσει σε bail in, σε κούρεμα δηλαδή καταθέσεων. Και χαρήκαμε.
Και φούσκωσαν τα στήθη από εθνική υπερηφάνεια.
Και στο Facebook υψώσαμε σημαίες.
Και ρεζιλέψαμε στο εθνικό φαντασιακό την Μέρκελ.
Και μετά, σαν χαπάκια για την πίεση, σαν ΖΑΝΑΧ για καλμάρισμα, τα κατάπιαν οι αδελφοί Κύπριοι όλα τα εις βάρος τους μέτρα και μάλιστα αμάσητα.
Μη γελιέστε λοιπόν αδέλφια.
Αυτά θα γίνουν και στην Αθήνα σε λίγες ημέρες εάν δεν ψηφιστεί πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα χαρούμε, θα πανηγυρίσουμε «πρώτη φορά Αριστερά» και μετά θα πρέπει εντός ολίγων ημερών να καλύψουμε το χρηματοδοτικό μας πρόβλημα.
Κι όσο κι αν το ποτό της νίκης για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι γλυκό, το μετέπειτα hangover θα είναι μεγάλο.
Γιατί δύο οι δρόμοι που θα ανοιχτούν: ο πρώτος θα είναι ο «λαφαζανικός». Αφού η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ και τους λοιπούς δανειστές οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα σαν πείραμα διακοπής της ανόδου των Podemos στην Ισπανία, ο πρωθυπουργός Αλέξης θα προτείνει την «τίμια» κι εθνικά «υπερήφανη» διενέργεια δημοψηφίσματος για το αν ο τόπος θα πάει με ευρώ αλλά και μέτρα ή με την δραχμούλα.
Θα μας πει για την Αργεντινή, για το μοντέλο αποφυγής πληρωμής του χρέους της το περασμένο καλοκαίρι, ξεχνώντας πως ακόμα και λαβωμένοι οι Έλληνες εξακολουθούμε να είμαστε μια από τις 35 κορυφαίες οικονομίες του πλανήτη, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ μεγαλύτερο της αγαπημένης του χώρας της Λατινικής Αμερικής ή της Βενεζουέλας που τόσο θαυμάζει.
Η δεύτερη λύση είναι ακόμα χειρότερη για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και την εγχώρια αριστερά.
Κι αυτό διότι θυμίζει και πάλι τους παππούδες στα εγγόνια τους.
Θα είναι η νέα Βάρκιζα της αριστεράς καθώς υπογραφή σε νέα μνημόνια, σημαίνει τον οριστικό θάνατο αυτής της παράταξης σε μια Ελλάδα που δεν χωράει άλλο πολιτικό ψέμα και ένα ΠΑΣΟΚ που απλά θα έχει άλλα πρόσωπα.
Γι’ αυτό λοιπόν καμιά φορά εκεί στην αξιωματική αντιπολίτευση θα πρέπει να σκεφτούν καλά τι πραγματικά εύχονται για το βράδυ της 29ης Δεκέμβρη.
Όλοι οι άλλοι εμείς, ας σκεφτούμε πιο παραδοσιακά.
Δηλαδή πως "εκ της απομακρύνσεως εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται".
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου