Με ενέχυρο τη ψυχή του και τις ελπίδες του λαού!
Έπαιξε με την ελπίδα πάνω στην σκορπισμένη σε ερείπια ζωή των Ελλήνων, αποτολμώντας αυτό, το οποίο κανένας σεναριογράφος δεν θα αποφάσιζε να το χρησιμοποιήσει ως κεντρικό σημείο αναφοράς ακόμα και στο πιο ευφάνταστο κινηματογραφικό έργο! Και το έκανε γιατί έλεγε ψέματα με πλήρη επίγνωση, τα οποία δεν δίστασε να «ντύσει» με την ελπίδα που είχε απομείνει στα ξεψυχισμένα σώματα των σακατεμένων από τη λιτότητα και τη θηριώδη αναισθησία των πολιτικών απατεώνων κάθε χρώματος.
Ξεκόψαμε από τις ρίζες μας και μας πήρε ο άνεμος! Δεν είναι μόνον η Τασία. Όταν οι ειδικές συνθήκες φουσκώνουν ένα κομματίδιο του 4,5% και το εκτοξεύουν στο 36%, όλα είναι πιθανά και καραδοκούν τα ..απίθανα! Ιδού η απόδειξη! Σήκωσαν κεφάλι και τα χθεσινά κοριτσόπουλα! Όπως, για παράδειγμα, η Αγλαΐα Κυρίτση, η οποία δεν το έμαθε καλά το ευρέως διαδεδομένο, μεταξύ των τυχοδιωκτών δημοσιογράφων, απόφθευγμα, που λέει ότι «από τη δημοσιογραφία πηγαίνεις παντού»! Πηγαίνεις, αλλά όχι χωρίς να ωριμάσεις έστω σχετικά. Γι’ αυτό, όποιος βιάζετε, ριψοκινδυνεύει χωρίς λόγο, αλλά και εκτίθεται. Διότι, αυτά που λέει και, μάλιστα με στόμφο, η Αγλαΐα Κυρίτση, δεν μπαίνουν σε λογαραιασμό...
Θα μπορούσε να της θυμίσει κανείς τη γνωστή ρήση: "Δεν χτυπάς τον βασιλιά μόνο για να τον πονέσεις", αλλά ο Τσίπρας δεν είναι, παρά ένας ολότελα γυμνός βασιλιάς και η Αγλαΐα μια μη συνειδητοποιημένη και άπειρη πολιτικός μισών βημάτων. Ιδού η απόδειξη, σύμφωνα και με τον ευαγγελικό λόγο: "Από τα λόγια σου θα σε κρίνω πονηρέ δούλε".. Αγλαΐα Κυρίτση: "Αυτό που κληθήκαμε να υπερψηφίσουμε έκανε τον καθένα από μας να αναμετρηθεί με τη συνείδηση και τις αρχές του. Και είναι μια αναμέτρηση εξαιρετικά δύσκολη, ειδικά μέσα στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί. Η ψήφος μου δεν είναι ψήφος απόρριψης της κυβέρνησης. Είναι μια ψήφος δύσκολη, που υπακούει στη συνείδησή μου και κυρίως στο «όχι» που με γενναιότητα διατράνωσε ο ελληνικός λαός. Η εμπιστοσύνη με την οποία μας περιβάλλει ο λαός δεν μας επιτρέπει να προτείνουμε και πολύ περισσότερο να υλοποιήσουμε μνημόνια υποτέλειας".
Για να αποφευχθεί η ολική ζημιά…
Με αυτά που είπε η νεαρά και άπειρη βουλευτής, σίγουρα νομίζει ότι …ψήλωσε και, επίσης, ότι έκανε το χρέος της, αλλά αντιφάσκει και η ίδια και η Κωνσταντοπούλου και όλοι όσοι διαφοροποιήθηκαν μεν, αλλά ενώ επικαλούνται το Όχι του λαού, δεν συμμορφώνονται με το πρόσταγμά του. Κι' έτσι αποδεικνύεται ότι τα μισά βήματα είναι χειρότερα από τα καθόλου! Χωρίς να είμαι σίγουρος, όσο είμαι για την περίπτωση της Ραχήλ, ακόμη κι’ αν συμπορεύτηκε, η νερά βουλευτής, με την πρόεδρο της (Β)ουλής, που τίμησε, ως γνωστόν, με τη συμμετοχή της τους σοδομίτες, και πάλι βιαστική και ανώριμη πολιτικά είναι η ενέργειά της. Διότι και αυτή τη φορά, η Ζωή Κωνσταντοπούλου κινήθηκε μετά από (προ)συνεννόηση και διαφοροποιήθηκε, για να μην υποστεί ολική ζημιά το κόμμα, αλλά μερική!
Η πρόεδρος της (Β)ουλής, η οποία υποχρεώθηκε να αφήσει την έδρα της, όταν της έγινε η παρατήρηση ότι δεν είναι κομματική πρόεδρος, τον ίδιο ρόλο έπαιξε και με τις Επιτροπές για την …απόδοση ευθυνών, όπως πίστεψαν καλοπροαίρετα οι πολίτες, στις υποθέσεις του χρέους, των μνημονίων, της Ζήμενς και της Στατιστικής Υπηρεσίας. Κοίμισε τον κόσμο, δείχνοντας τις συνεδριάσεις και προβάλλοντας τα τηλεοπτικά σποτ, που ήταν συρραφή από σπουδαία λόγια και εντυπωσιακές εικόνες. Ενίσχυσε έτσι τις ψευδαισθήσεις των απελπισμένων ότι κάτι γίνεται και, στο μεταξύ, ο Τσίπρας δοκίμαζε τους …άσσους του, ταξιδεύοντας σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου, χωρίς, όπως αποκάλυψε αυτή η εφημερίδα, να ζητήσει ποτέ οικονομική βοήθεια από την Ρωσία! Τι σημαίνει αυτή η πολιτική προστυχιά, όταν χιλιάδες – εκατομμύρια Έλληνες είχαν πιστέψει ότι η …Αγία Πετρούπολη θα έκανε το θαύμα της;
Μία από τα ίδια είναι όλοι τους
Προσέξτε, πόσο την εκθέτει ως επιστήμονα και, πρωτίστως, ως πολιτικό, η δήλωσή της από το βήμα της (Β)ουλής, με την οποία μόνο θεωρητικά συστήθηκε ως κάτι άλλο, ενώ είναι μία από τα ίδια, ακριβώς, επειδή δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο. «Η κυβέρνηση, είπε, εκβιάζεται για να συναινέσει σε εκείνα που δεν την αντιπροσωπεύουν και δεν της αναλογούν. Τιμώ τον πρωθυπουργό και θα τον τιμώ πάντα, για τη στάση του και την επιλογή του»! Και τίθεται πάραυτα το εύλογο ερώτημα: Ο Τσίπρας και η κυβέρνηση δεν είναι σχετικά πράγματα; Και πώς γίνεται να εκβιάζεται η κυβέρνηση και να είναι άξιος τιμής, για τη "στάση του και την επιλογή του», ο Τσίπρας;
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, μπορεί να έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της, αλλά οφείλει ν' αναγνωρίσει την υπεροχή του σοφού λαού μας, ο οποίος έχει αποφανθεί σχεδόν για τα πάντα. Και για την προκείμενη περίπτωση ισχύει το λαϊκό γνωμικό: Δεν μπορεί να είναι και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος... Σε απλά ελληνικά: Με ευθύνη του Τσίπρα το Όχι που ψήφισε ο λαός, στο τραπέζι των αρχηγών των συνένοχων κομμάτων έγινε Ναι! Μόνον ένα κομματόσκυλο δεν θα είχε πρόβλημα να τον τιμά για τη στάση του και την επιλογή του, όταν ο λαός του έδωσε εντολή για Όχι κι' αυτός το εξέλαβε ως νίκη του Ναι. Και ο Τσίπρας και η Κωνσταντοπούλου, πιστεύω ότι συνέβαλαν να συνεννοηθούμε καθαρά και ξάστερα και όχι θολά και πούστικα, για να θυμηθώ και την …εντυπωσιακή εμφάνιση της κυρίας προέδρου στην εκδήλωση αυτών που αποτελούν το όνειδος της ανθρωπότητας, ιδίως όταν ...υπερηφανεύονται για την απόκλισή τους από τη φυσιολογικότητα!
Σκότωσε την ελπίδα που τον γέννησε!
Δυστυχώς, μέχρι και προ ολίγων ημερών, γινόταν ανεπίτρεπτα εμπόριο της ελπίδας εις βάρος ενός απελπισμένου και …αφοπλισμένου λαού, από έναν άπειρο και ακαταστάλακτο πολιτικό αρχηγό κομματικού μορφώματος του 4,5% και χωρίς καμιά προϋπηρεσία, σε χειρονακτική ή πνευματική εργασία, αλλά και αδίστακτου ψεύτη, λόγω της αποκοπής τους από την Πηγή της Ελπίδας τον Δημιουργό. Σπατάλησε αυτό που του έδωσε τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και πρωθυπουργός και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με μόνο 2,5 χρόνια βουλευτικής θητείας, πρόεδρος της (Β)ουλής!
Έπαιξε με την ελπίδα πάνω στην σκορπισμένη σε ερείπια ζωή των Ελλήνων, αποτολμώντας αυτό, το οποίο κανένας σεναριογράφος δεν θα αποφάσιζε να το χρησιμοποιήσει ως κεντρικό σημείο αναφοράς ακόμα και στο πιο ευφάνταστο κινηματογραφικό έργο! Και το έκανε γιατί έλεγε ψέματα με πλήρη επίγνωση, τα οποία δεν δίστασε να «ντύσει» με την ελπίδα που είχε απομείνει στα ξεψυχισμένα σώματα των σακατεμένων από τη λιτότητα και τη θηριώδη αναισθησία των πολιτικών απατεώνων κάθε χρώματος. Ο Τσίπρας, ως άλλος δόκτωρ Φάουστ, συνήψε με το διάβολο «σύμφωνο αμοιβαίας υποστήριξης και συμμαχίας», το οποίο όμως, λόγω αστάθμητων (από τον ίδιο) παραγόντων, έληξε σε χρονικά όρια μηνών…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου