Βαρύτατο τίμημα ἔχει ὁ λαϊκισμός - Τρεῖς πρωθυπουργοί, τρία Μνημόνια

Στίς 13 Σεπτεμβρίου 2014, ἀπό τό βῆμα τῆς Διεθνοῦς Ἐκθέσεως Θεσσαλονίκης ὁ κ. Ἀλέξης Τσίπρας ἔλεγε:

«Δέ ζητᾶμε ἐκλογές γιατί βιαζόμαστε νά κυβερνήσουμε. Ζητᾶμε ἐκλογές γιατί δέν μπορεῖ ἄλλο νά περιμένει ὁ τόπος καί νά ὑπομένει ὁ λαός μας. Ζητᾶμε ἐκλογές γιατί τό ἀπαιτεῖ τό συμφέρον τοῦ λαοῦ και τοῦ τόπου. Ζητᾶμε ἄμεση προσφυγή στή λαϊκή ἐτυμηγορία καί ἰσχυρή ἐντολή διαπραγμάτευσης, μέ στόχο τή διαγραφή τοῦ μεγαλύτερου μέρους τῆς ὀνομαστικῆς ἀξίας τοῦ χρέους ὥστε νά γίνει βιώσιμο, και ρήτρα ἀνάπτυξης στήν ἀποπληρωμή τοῦ ὑπόλοιπου, ὥστε νά ἐξυπηρετεῖται ἀπό τήν ἀνάπτυξη καί ὄχι ἀπό τό πλεόνασμα τοῦ προϋπολογισμοῦ».

Καί ὁ κ. Τσίπρας συνέχιζε:

«Ἀναλαμβάνουμε τήν εὐθύνη γιά ἕνα Ἐθνικό Σχέδιο Ἀνασυγκρότησης, μέ τό ὁποῖο θά ἀντικαταστήσουμε τό Μνημόνιο ἀπό τίς πρῶτες κιόλας μέρες τῆς νέας διακυβέρνησης, προτοῦ καί ἀνεξάρτητα ἀπό τήν ἔκβαση τῆς διαπραγμάτευσης».

Δέν χρειάζεται νά ὑπενθυμίσουμε σήμερα τί περιελάμβανε τό ἐν λόγω Ἐθνικό Σχέδιο Ἀνασυγκρότησης, πού ἔγινε γνωστό καί ὡς «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης». Ἦταν μία σειρά ὑποσχέσεων καί παροχῶν συνολικοῦ κόστους 11,5 δίς εὐρώ, πού ἄρχιζαν ἀπό τήν ἄμεση λήψη μέτρων στηρίξεως τῶν χαμηλοσυνταξιούχων καί τήν «δραστική» μείωση τῆς συμμετοχῆς στήν φαρμακευτική δαπάνη καί ἔφθαναν στην ἐπίσης «ἄμεση» αὔξηση τοῦ κατωτάτου μισθοῦ στα 751 εὐρώ καί τήν κατάργηση τοῦ ΕΝΦΙΑ.

Τρεῖς μῆνες ἀργότερα, τήν 1η Δεκεμβρίου 2014, ὁ κ. Τσίπρας ἐπισκέφθηκε, ὡς ἀρχηγός πάντοτε τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, τόν τότε ὑπουργό Ἐξωτερικῶν καί πρόεδρο τοῦ ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλο.

Σύμφωνα δέ μέ τά διαρρεύσαντα στόν Τύπο, ὁ κ. Βενιζέλος ρώτησε τόν κ. Τσίπρα γιατί βιάζεται νά γίνει Πρωθυπουργός καί νά βουτηχθεῖ στήν λάσπη, καί δεν ἀφήνει τήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ νά κάνει τήν δύσκολη δουλειά πού ἐπιβάλλουν οἱ δανειστές. Καί ὅταν ὁ κ. Τσίπρας τοῦ εἶπε πώς θεωρεῖ ὅτι δέν θά βουτηχθεῖ στήν λάσπη, ὁ κ. Βενιζέλος τοῦ ἀπήντησε: Ἀγόρι μου, δέν ἔχεις καταλάβει ὅτι οἱ δανειστές, μέ τό πού θα ἀναλάβεις, θά σέ πατήσουν κάτω!

Τότε τό ΠΑΣΟΚ προσπάθησε νά διαψεύσει τόν ἐν λόγω διάλογο. Ὅμως τόν ἐπιβεβαίωσε ἡ ἴδια ἡ πραγματικότης. Οἱ δανειστές ἐξουθένωσαν τόν κ. Τσίπρα, τον ἀνάγκασαν νά κάνει στροφή 180 μοιρῶν καί οὐσιαστικῶς τόν πάτησαν κάτω. Ἀλλά μαζί μέ αὐτόν, ταπείνωσαν ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα. Τά μέτρα καθ’ ἑαυτά, πού μᾶς ἀναγκάζουν νά λάβουμε τώρα, εἶναι μέχρις ἑνός σημείου ἐκεῖνα πού ἔπρεπε νά ἔχουμε λάβει μόνοι μας ὅλα αὐτά τά χρόνια, ἀλλά τούς κοροϊδεύαμε. Ὅμως αὐτό πού ἐνοχλεῖ εἶναι ὁ τρόπος ἐπιβολῆς τους.

Ἡ Ἑλλάς, ἄς εἶναι καλά ὁ κ. Τσίπρας καί οἱ συνεργάτες του, βρέθηκε μέ τήν πλάτη στόν τοῖχο καί τό μαχαίρι στόν λαιμό. Καί ἔτσι ἐνέδωσε σέ ὅ,τι τῆς ἐπέβαλαν, προκειμένου νά μήν ἀφεθεῖ νά πέσει στόν γκρεμό.

Ὅλα αὐτά εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ ἄκρατου λαϊκισμοῦ πού κυριάρχησε στόν τόπο μας τά τελευταῖα χρόνια.

• Τό 2009, ὁ Γ. Παπανδρέου ἔρριξε πρόωρα τήν Κυβέρνηση Καραμανλῆ μέ τό ψευδεπίγραφο σύνθημα «λεφτά ὑπάρχουν» καί ὁδήγησε τήν χώρα στά πρόθυρα τῆς πτωχεύσεως. Ὁπότε προσέφυγε στόν Εὐρωπαϊκό Μηχανισμό Στηρίξεως καί τό Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο καί ὑπό ἀφόρητη πίεση ἀναγκάσθηκε νά ὑπογράψει τό ἑτεροβαρές πρῶτο Μνημόνιο.

• Τό 2012, ὁ Ἀ. Σαμαρᾶς πού ἀρχικά εἶχε σηκώσει το λάβαρο τοῦ ἀντιμνημονιακοῦ ἀγώνα, ἐπέμεινε στήν διεξαγωγή προώρων ἐκλογῶν καί δέν ἄφησε τήν Κυβέρνηση Παπαδήμου νά ὁλοκληρώσει τήν δύσκολη δουλειά. Καί ἀφοῦ μέ τίς διπλές ἐκλογές ἡ χώρα κόντεψε νά πτωχεύσει, τελικά ἀναγκάσθηκε καί ἐκεῖνος νά ὑπογράψει δεύτερο Μνημόνιο.

• Τό 2015, ὁ Ἀλ. Τσίπρας ἐπανέλαβε τά ἴδια. Ἔρριξε πρόωρα τήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ. Καί μετά ἀπό ἕνα πεντάμηνο λεονταρισμῶν ἔναντι τῶν ξένων, πού και πάλι ὁδήγησαν τήν χώρα στά πρόθυρα τῆς πτωχεύσεως καί τοῦ Grexit, ἀναγκάσθηκε νά δεχθεῖ μία λεόντειο συμφωνία μέ τούς δανειστές. Ὁ ἀσυγκράτητος λαϊκισμός του ὁδήγησε τελικά στό τρίτο Μνημόνιο.

Τρεῖς πρωθυπουργοί, τρία Μνημόνια. Παρ’ ὅτι αὐτά περιλαμβάνουν μέτρα πού εἶναι ὀρθά καί ἐπιβεβλημένα, ὁ τρόπος πού φθάσαμε στήν ὑπογραφή τους εἶναι ἐξοργιστικός. Ὅπως καί τό γεγονός ὅτι ἡ συμπεριφορά τῶν πολιτικῶν μας δέν ἐπέτρεψε να ἐξέλθουμε ἀπό τήν κρίση. Μετά ἀπό πέντε χρόνια Μνημονίων, ἐπανήλθαμε στό μηδέν. Τά δέ μέτρα πού πρέπει νά ληφθοῦν τώρα εἶναι πολύ πιό ἐπώδυνα ἀπό ὅ,τι ἄν εἶχαν ληφθεῖ ἐγκαίρως. Ὅμως κυριάρχησε ὁ λαϊκισμός. Τό τίμημα εἶναι βαρύτατο.

via