Η μαγειρική ως τέχνη ή ως απλή καθημερινή ενασχόληση για τον κορεσμό της πείνας ήταν πάντα σε υψηλά επίπεδα. Από την εποχή των σπηλαίων μέχρι και το βράσιμο της λαχανίδας στην κατοχή ο άνθρωπος πρόσθετε κάτι για την γεύση και την καλοπέραση. Έτσι τα μαγειρέματα εκτός από νοστιμιά έγιναν περίπλοκες συνταγές που ουσιαστικά έχεις φτάσει στο σημείο να τρως σκουπίδια και να νομίζεις πως βούτηξες στην αμβροσία των Ολυμπίων.
Δεν είναι τυχαίο που καθιερώθηκε ένεκα των μαγειρεμάτων ο όρος πολιτική κουζίνα. Όμως είναι τραγικό λάθος διότι αυτά τα μαγειρέματα μόνο αλήτες τα κάνουν και τα υπηρετούν, γι' αυτό ο σωστός όρος είναι αλήτικη κουζίνα.
Εκτός των άλλων οι υπηρετούντες την αλήτικη κουζίνα όταν οι ψηφοκουβαλητές τους (και όχι μόνο) έχουν προβλήματα επιβίωσης μέχρι και για την αναζήτηση τροφής, τους δίνουν πραγματικές συνταγές για να τραφούν, για να αντέξουν μέχρι την επόμενη ψηφοφορία.
Η μεγαλύτερη εκπρόσωπος της αλήτικης κουζίνας που ξεπερνάει σε συνταγές ακόμη και τον σεφ του Four Seasons, είναι η σωτηρήτρια αριστερή και ψηφισμένη από γευσιγνώστες χορτασμένους αθάνατους, η Θεανώ Φωτίου.
Αφού υποσχέθηκε προεκλογικά μαρμελάδες κατασκευής Σύριζα και γλυκάθηκαν οι φηφογλύφτες, αμέσως με την ανάληψη της εξουσίας τους πρότεινε τα γεμιστά ως επιβίωση. Για πραγματική επιβίωση γίνεται λόγος και όχι για αλλαγή μενού. Μετά αφού ανέλαβε και υπουργικούς θώκους πρότεινε για καλύτερη επιβίωση τις πίτες επειδή «είναι φθηνότερες πιο φιλοσοφημένες καθώς με λίγο αλεύρι κάνεις μια πίτα».
Μα θα πει κάποιος στερήστε χιούμορ αγαπητέ, η κυρία έκανε λογοπαίγνια. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν η κυρία μπορεί να κάνει και κάτι άλλο εκτός από λογοπαίγνια και συνταγές. Όσο για το χιούμορ σίγουρα αυτοί που την ψήφισαν το έχουν μπόλικο.
Είναι αλητεία να κάνεις από κυβερνητική θέση καλαμπουράκια όταν στενάζει κυριολεκτικά μεγάλη μερίδα του λαού. Είναι αλητεία να υπηρετείς όλα αυτά που έκαναν αυτόν τον λαό να στενάζει. Είσαι αλήτης μόνο και μόνο που άνευ αιδούς παρουσιάζεσαι σ' αυτή την τραγωδία φορώντας την καλή σου μάσκα.
Η κοινωνική ασφάλεια για την οποία είναι υπεύθυνη η εν λόγω μανδάμ, είναι απόρροια της κοινωνικής δικαιοσύνης, που αν καταλάβαινε τι σημαίνει θα έπρεπε να κάνει χαρακίρι και όχι να πετάει παρόλες στα πουλημένα Μέσα Μαζικής Εξαθλίωσης. Εκτός κι αν η κοινωνική ασφάλεια είναι κι αυτή ένα υλικό για το αποτέλεσμα της μαγειρικής της ανάλγητης υπουργού.
Η κουζίνα έχει μετατραπεί σε παραγωγή αλητείας και ο λόγος είναι το ότι αυτοί δεν είναι οι σεφ αλλά είναι τα υλικά. Νομίζουν οι κατακαημένοι πως μαγειρεύουν και σερβίρουν. Όμως έχουν αποδεχτεί ολοκληρωτικά τον ρόλο του σάπιου υλικού για την παραγωγή μιας τροφής που το αποτέλεσμά της είναι μόνο θάνατος.
Τα σάπια υλικά της αλήτικης πολιτικής τροφής έχουν κάνει οικογένειες να πεινάνε, έχουν κάνει ανθρώπους να αυτοκτονούν, έχουν κάνει παιδιά να κρυώνουν και να λιποθυμούν από πείνα. Η αλήτικη κουζίνα που κουμαντάρεται από ξένους σεφ βρήκε δυστυχώς πολλά σάπια υλικά στην Ελλάδα και οι ποσότητες τροφής είναι ατελείωτες.
Ο οργανισμός έχει εθιστεί στο σάπιο και τα αποδέχεται όλα. Μάλιστα δίνει και μάχες αν του στερήσεις την σαπίλα γιατί πίστεψε πως είναι ο μοναδικός δρόμος ίασης. Άσχετο αν ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί αυτή η σαπίλα είναι η χέστρα με τελικό προορισμό την χαβούζα όπου έχουν πεταχτεί άνευ ελέους όσοι δεν έτρωγαν και ούτε τρώνε "σάπια".
Η συνταγή της αλήτικης κουζίνας εκτός από πολιτική, χρησιμοποιεί και άλλα σάπια υλικά. Έχει δικαιοσύνη, δημοσιογραφία, επιστήμες όπως ιατρική και άλλες, ακόμη και απλά εκμαυλισμένα λαϊκά σαπάκια που είναι πεταμένα στις χωματερές των κομμάτων.
Φτάσαμε, λοιπόν, τα σάπια υλικά της αλήτικης κουζίνας να κάνουν και καλαμπουράκια. Το ερώτημα είναι αν ένα σάπιο μπρόκολο μπορεί να κάνει καλαμπούρι, κι αν το κάνει πώς το αποδέχεσαι ως σώφρων άνθρωπος. Είναι τραγική η απώλεια μνήμης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ούτε η συνήθεια δεν μας έμεινε που μηχανικά μάς ωθούσε να πετάμε το σάπιο και όχι να το τρώμε.
Η συνταγή της ημέρας αντιγράφοντας την αλήτικη κουζίνα θα μπορούσε να είναι φλαμπέ μυαλά πολιτικού. Όμως υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Δεν υπάρχει μυαλό σε σάπια μπρόκολα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου