Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

9 Νοεμβρίου 1989. Η Αρχή του Τέλους της Κομμουνιστικής Τυραννίας...


Δια χειρός Ιάσωνα

Στις 9 περίπου το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989 έσκασε μια ειδησεογραφική βομβα στα τηλετυπα. Ηταν λίγες λέξεις... 

"Αρχίζει η κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου".

Η κυβέρνηση είχε κανει μια βιαστική δήλωση. Βερολινέζοι απο την ανατολική μεριά συνέρρευσαν στο τείχος. Οι φρουροί δεν μπορούσαν, παρά να τους αφήσουν να περάσουν. Αυτή η είδηση έφερε και άλλα πλήθη, αυτή τη φορά απο την δυτική μεριά. Εκείνη την νύχτα και την επομένη ημέρα εκστατικοί Γερμανοί γκρέμισαν το τείχος που επι 28 χρόνια ορθωνονταν ανάμεσά τους (απο τις 13 Αυγούστου 1961). Καποια ευθύνη για την πτώση, έστω και έμμεση έφερε ο Γκορμπατσώφ. 

Στις 8 Οκτωβρίου του 1989, με αφορμή τα 40ά γενεθλια της Ανατολικής Γερμανίας, οταν επισκεφτηκε το Ανατολικο Βερολίνο επευφημούμενος απο το πλήθος ο Γκορμπατσωφ προειδοποιούσε τον Χόνεκερ ότι η ιδια η ζωή τιμωρεί αυτούς που μενουν πισω. Την επομένη ημερα 70.000 ανθρωποι διαδήλωσαν στη λειψία. Ανατολικογερμανοί απέδρασαν στη δύση μεσω των ανοικτών αυστρο-ουγγρικών συνόρων. Ο Xόνεκερ παραιτήθηκε. Το κομμουνιστικό καθεστώς παραιτήθηκε, βλέποντας τον κσμο να πλημμυρίζει τους δρόμους. Ο Καγκελαριος Χελμουτ Κόλ τάχθηκε υπερ της ενοποιήσεως της Γερμανίας σε μία.

Μια εβδομάδα μετά τη πτώσι του τείχους οι δυνάμεις της Τσεχοσλοβακίας διέλυσαν μια διαδήλωση στη Πράγα με πρωτοφανή βαρβαρότητα. Μια επιτροπη πολιτών με αρχηγό τον Βάτσλαβ Χαβελ, επέδωσε μια λιστα με αιτήματα στο κομμουνιστικό καθεστώς.

Στις 24 Νοεμβρίου, μια εβδομάδα αργότερα 200.000 ανθρωποι συγκεντρώθησαν στην πλατεία Βεντσελάς. Ομιλητές ηταν ο Χάβελ και ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, ηρωας της Ανοιξης της Πράγας το 1968. Το ίδιο απογευμα ο αρχηγός του κομματος Μιλος Γιάκες παραιτήθηκε. Τρεις εβδομάδες μετά ορκίστηκε μη κομμουνιστική κυβέρνησι.

(Απο την εφημερίδα Ναυτεμπορική, της 10/11/2003) 

28 χρονια πριν.. Στις13 Αυγούστου 1961, ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα ξεκινησε η επιχείρησι ανεγέρσεως του τείχους του αίσχους, στα σύνορα μεταξύ των δύο τομέων του Βερολίνου. Τέσσερις (4) ανατολικογερμανικές μεραρχίες και τρείς (3) σοβιετικές κάλυπταν στρατιωτικά τους 50.000 ανατολικογερμανούς στρατιώτες-ένστολους κτίστες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, σ’ ενα μήκος 130 χλμ, υψώθηκε ένα αδιαπέραστο μισητό και φοβητό τείχος από συρματοπλέγματα, ηλεκτροφόρα καλώδια, ναρκοπέδια, παγιδευμένες τάφρους, τσιμεντένια στηθαία, αιχμαλωτίζοντας εφιαλτικώς, όσους απέρριπταν την κομμουνιστική τυραννία της «αταξικής» εξαθλιωμένης κοινωνίας. Των ψυχιατρείων και των στρατοπέδων εξοντώσεως. 

Στην διάρκεια της νύχτας 6000 προβολείς έλουζαν με φως το τείχος, ενώ 2000 εκπαιδευμένα λυκόσκυλα ενίσχυαν τις νυκτερινές περιπόλους καθιστώντας την φυγή προς την Ελευθερία, θανατηφόρο εμπειρία. Ο λόγος απλός. Από τον Ιανουάριο του 1961 έως τον Ιούνιο περισσότεροι από 50.000 ανατολικογερμανοί μετανάστευαν κάθε μήνα στη Δύσι. Οι συντρόφοι αντελήφθησαν ότι συντόμως θα έμεναν απελπιστικά μόνοι τους. Χωρίς τον λαό «τους». Καθ’ όσον ήδη από το 1948 έως την αιφνίδια ανεγερσι του τείχους τον Αύγουστο του 1961, περισσότεροι από 2.600.000 ανατολικογερμανοί δραπέτευσαν στην ... "ιμπεριαλιστική δύσι> 
Το τείχος αυτό έμεινε στην ιστορία με τον χαρακτηρισμό, το τείχος του Αίσχους. Για τους κομμουνιστές της Σοβιετίας και των εγχωριων οπαδών τους, ...«αντιφασιστικό προστατευτικό τείχος». 
Στα 28 χρόνια της ύπαρξής του τουλάχιστον 86 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο στο τείχος στην προσπάθειά τους να διαφύγουν. 


Το τελευταίο θανάσιμο συμβάν, κατά το οποίο πέθανε από αιμορραγία ο Κρις Γκέφροϋ (Chris Gueffroy), σημειώθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1989. 
Υπολογιζεται οτι περισσοτεροι απο 75.000 άνθρωποι σύρθηκαν στα δικαστήρια της ΛΔΓ με την κατηγορία της «εγκατάλειψης της χώρας».

Στις 12 Ιουνιου 1987, ο Προεδρος τω ΗΠΑ Ronald Reagan επεσκεφθη το Δυτικο Βερολινο και μιλησε ενωπιον των γερμανων στην πυλη του Βρανδεβουργου.

Μια μερα πριν 50.000 νεων (οι αντιστοιχοι Συριζαιοι και οι κνιτες του Βερολινου} διεδηλωσαν κατά της επικειμενης αφιξεως του Αμερικανου Προεδρου. Η ομιλια του μολονοτι δεν ετυχε ευνοικης υποδοχης από τα μεσα ενημερωσεως, ιστορικως υπηρξε καταλυτικη της θελησεως και δρασεως των ΗΠΑ υπερ μιας ελευθερης Ευρωπης.

Για τους φιλιστορας και σκεπτομενους αναγνωστες επιτρέψτε μου παρακλαω να υπενθυμισω το τμημα που αναφερεται στο τειχος του Αισχους και το οποιο με τα λογια του Ronald Regan εχει ως εξης:  
«..Το 1950 ο Κρουτσωφ προβλεψε: «Θα σας θάψουμε» Αλλα σημερα στο Δυτικο Βερολινο βλεπουμε ένα ελευθερο κοσμο που πετυχε ένα επιπεδο ευδαιμονιας και ευζωιας ανευ προηγουμενου σε ολη την ανθρωπινη ιστορια.
Στον κομμουνιστικο κοσμο βλεπομε αποτυχια, τεχνολογικη οποσθοδρομησι, φθινουσες προδιαγραφες στην υγεια, φτωχεια ακομη και στα πιο βασικα ειδη- λιγη τροφη. Ακομη και σημερα η Σοβιετικη ενωσι αδυνατει να θρεψει τον κοσμο της. Μετα από αυτές τις τεσσερις δεκαετιες, ενωπιον ολου του κοσμου αναδυεται ένα μεγαλο και αναποφευκτο συμπερασμα: Η ελευθρια οδηγει στην ευδαιμονια. Η ελευθερια αντικαθιστα ταπαλαι μισην στα εθνη, με την φιλικοτητα και την ειρηνη. Η ελευθεια είναι ο Νικητης...
Γενικε Γραμματεα Γκορμπατσοφ, αν ζητατε την ειρηνη, αν θελετε ευδαιμονια για την Σοβιετικη ενωσι και την ανατολικη ευρωπη εάν ζητατε την φιλευθεροποιησι....Ελατε εδω κε Γκορμπατσωφ.. Ανοιξτε την πυλη.. Κε Γκορμπατσωφ Γκρεμιστε αυτό τον τοιχο..
Και συνεχισε:
«Προηγουμενως ειδα στον τειχο που χωριζει την χωρα συνθηματα γραμμενα ισως από καποιο νέο Βερολινεζο. (ιδε σχετ. εικονα εν συνεχεια) .. « Αυτος ο τοιχος θα πεση.. Οι πεποιθησεις γινονται πραγματικοτητα.» 
Ναι κε Γκορμαπτσωφ. Σε ολη την Ευρωπη αυτος ο τοιχος θα πεση. Διοτι δεν είναι δυνατον να αντισταθη στην πιστη, στην αληθεια. Δεν μπορει να αντισταθη στην Ελευθερια...» 
Στο τελος της ομιλιας του ο Προεδρος των ΗΠΑ ανεφερθη και στις διαδηλωσεις που εγιναν κατά της επισκεψεως του κλεινοντας την ομιλια του ως εξης: 
«...Διαβασα και ερωτηθηκα σχετικως από την πρωτη στιγμη που ηλθα στο Βερολινο για τις διαδηλωσεις κατά της αφιξεως μου. Και θα ηθελα να πω τουτο μονο σε εκεινους που διαδηλωσαν κατα αυτό τον τροπο. Διερωτωμαι αν ποτε αναλογισθησαν, ότι αν ειχαν την κυβερνησι που προφανως επιζητουν, κανεις τους ποτέ δεν θα ειχε το δικαιωμα που αυτοι ασκουν σημερα εναντιον μου...». 
Το γκρέμισμα του Τειχους, προεκυψε στις 9 Νοεμβρίου 1989 και σημανε την εναρξι της αυτοκατάρρευσεως των Σοβιετ που ολοκληρωθηκε εντος των επομενων δυο ετων, το 1991... 
Τα μέτρα φιλελευθερισμού (περεστροικα / γκλασνοτ) για την έξοδο του σοβιετικού καθεστώτος απο το οικονομικό αδιέξοδο, απο τον Γ.Γ του Κ.Κ.Σ.Ε Μιχαήλ Γκορμπατσώφ τελικώς προκάλεσαν το αποτυχόν πραξικόπημα της 19/8/1991 με πρωτεργάτη τον αρχηγό της KGB και φίλα διακείμενους-προσχωρήσαντες τον Υπουργόν Εθνικής Αμύνης, τον Υπουργό Εσωτερικών αλλά και πολλούς αξιωματούχους της Σοβιετίας. Αντιταχθείς ο φιλελευθερος δημοκρατικος Πρόεδρος της Ρωσσίας Μπόρις Γιέλτσιν, ανεδείχθη εις δυναμική ηγετική προσωπικότητα και επικρατησε του κινήματος το οποίο έθεσε υπο τον πλήρη έλεγχο του. Εντός των επομένων δύο ημερών επέβαλλε τελικώς του όρους του οι οποίοι εσήμαναν την παραίτησιν-απομάκρυνσιν του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ απο την θέσι του Γ.Γ και την ηγεσίαν των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ετσι, την 24/8/1991 όλες οι εξουσίες περιήλθον εις χείρας του Προέδρου της Ρωσσίας, Μπόρις Γιέλτσιν και των ανθρώπων του και πολυ συντομα την εκτός νόμου υπαγωγήν του Κομμουνιστικού Κόμματος. 
Το τελος για την Σοβιετια και τους υποδουλους λαους γραφτηκε μετα από ένα μηνα όταν την 6/9/1991 η συνέλευσις των Λαικών Αντιπροσώπων της Σοβιετικής Ενώσεως, απεφάσισε την κατάλυσιν της Σοβιετικής Ενώσεως που σήμανε την διάλυσι της πάλαι ποτέ κραταιάς «Αρκτου» που είχε υπο την κατοχή της τα δορυφόρα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και τις ομόσπονδες «σοσιαλιστικές δημοκρατίες» 
Το Rock συγκροτημα των Scorpions κυκλοφορησε τον ιδιο χρονο το υπεροχο τραγουδι «Wind of Change» που υμνουσε την πτωσι του σοβιετικου καθεστωος και τον ανεμο ελευθεριας και αλλαγης που εφερε στις απελευθερωμενες χωρες και τους λαους της Ευρωπης. 

Τις αναφέρουμε για να συνειδητοποιηθή το μέγεθος της καταρρεύσεως και αυτοκαταλύσεως του τερατώδους κομμουνιστικού κράτους-κάτεργο, 74 χρόνια μετά απο την βίαια επικράτηση των μπολσεβίκων του «συντρόφου» Λένιν το 1917. Αζερμπαιτζάν (1) , Αρμενίας (2)\, Γεωργίας (3), Εσθονίας (4), Καζχαστάν (5), Κιργισίας (6), Λεττονίας ( 7), Λευκρωσσίας (8), Λιθουανίας (9), Μολδαβίας (10), Ουζμπεκιστάν (11), Ουκρανίας (12), Ρωσσίας (13), Τατζικιστάν (14), Τουρκμενιστάν (15).
Δεκαπεντε χρονια μετα την πτωσι του τειχους του Αισχους, την 1η Μαιου 2004, εορτασθηκε στο Δουβλινο η ενωσι της Ευρωπης με τις 10 νεες χωρες (Τσεχια, Εσθονια, Κυπρος, Λετονια, Λιθουανια, Ουγγαρια, Μαλτα, Πολωνια, Σλοβενια, Σλοβακια). 
«Ειναι το μεγαλυτερο γεγονος της Ιστορίας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι το τέλος της κατοχής των περισσοτέρων από αυτές τις χώρες, από την πιο τρομερή δικτατορία που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη, την κομμουνιστική, και το τέλος της αποξενώσεως τους πίσω από το "Σιδηρούν Παραπέτασμα"… Ηταν η αυθεντικη αυτολεξει περιγραφη του παρουσιαστη κατά την εναρξι της τελετης επαρσεως των σημαιων των 25 χωρων στο Δουβλινο την 1η Μαιου 2004. 
Όπως εγραψε στην Εστια ο Τηλεμαχος Μαρατος, στην Ελλάδα….
«Κανείς Ελληνας συνάδελφός του δεν θα τολμούσε να αρθρώσει αυτές τις λέξεις…Θα φοβόταν την σταλινική τρομοκρατία που κυριαρχεί απολύτως στα ΜΜΕ. Θα έτρεμε τους προϊσταμένους του που έχουν εμφυτευθεί προ ετών από το 'κόμμα' ή αναρριχηθεί προσκυνώντας προς τα αριστερά, ή ακόμη θα φοβόταν τους κατωτέρους του που θα φρόντιζαν να τον καταδώσουν ως ’' αντικομμουνιστή'’. Η κατηγορία αυτή είναι βαρύτερη από τον χαρακτηρισμό ως ναρκομανούς, ομοφυλοφίλου, κ.τ.λ. Αφ' ής στιγμής κάποιος χαρακτηρισθεί έτσι, πρέπει να εγκαταλείψη το επάγγελμα, δεν έχει πλέον μέλλον» 
Επιλογος... Σήμερα...

Η Γερμανια εχει καταστη σεβαστη υπερ-δυναμις που αυτοδημιουργηθηκε με ην εργασια του λαου της και την σωφροσυνη των ηγετων της, μετα την πτωσι του Ναζισμου αλλα και την απελευθερωσι της απο τον διδυμο αδελφο του, τον σταλινικο ολοκληρωτισμο.

Ειναι σημαντικο να γνωριζουμε ότι το κοστος, της μεταβασεως απο τον κομμουνισμο - σοσιαλιστικο "πραδεισο", στην ελευθερη δημοκρατια της σημερινης γερμανιας κοστισε στους δυτικογερμανους περιπου 2 τριεκατομμυρια ευρω, (σχετικό θέμα ---> εδώ) περαν του ανθρωπινου δραματος, (δείτε ---> εδώ το σχετικό βίντεο με τον τίτλο: «Οι Ζωες των αλλων»).
Οσο περιπου θα χρειασθη και η Ελλαδα για να επανορθωση τις ζημιες του κρατισμου απο εναρξεως μνημονιου εως την αποκαταστασι της οικονομιας μετα απο 2 δεκαετιες τουλαχιστον, αν ο Ελληνικος λαος σωφρονισθη. Όμως εκει το τειχος επεσε. Εδω στην Ελλαδα εξακολουθει να υψωνεται!!
Διοτι πριν από το 1989 θα μπορούσε κάποιος να δικαιολόγηση ή να θεωρήση ως «άγνοια» την επιλεκτική μνήμη των ντροπαλών εραστων του σταλινισμου και των ημεδαπών σταλινικών της ερθυθρας και ροζ πουά κουκουεδιάς μας για τα εγκληματα των κομμουνιστικων καθεστώτων. Η ακομη την χλιαρη και παθητικη στασι για τα « αγαθα» του «υπαρκτου» σοσιαλισμου…

Σημερα όμως όποιος υποκρίνεται ότι τα αγνοεί είναι συνένοχος..

Ετσι δυστυχως η Ελλάδα παραμενει μετα το τελος του συμμοριτοπολεμου και την στρατιωτικη νικη των ελευθερων Ελληνων, το τελευταίο κομμουνιστικό παραμόρφωμα της Ευρώπης. Η νέα Σοβιετία, που προεκυψε απο την ιδεο-πολιτικη δειλια-ηττα εκεινων που ευνοηθησαν να ηγηθουν μετα την Εθνικη νικη του 1949 και την συντρβη των κατσαπλιαδων στο Γραμμο και το Βιτσι. Δεν εχουν σημασια τα ονοματα των κομματων και οι πολιτικοι αλλα η πολιτικη. Κι αυτή ηταν κρατικιστικη και αριστεριζουσα... Οχι μονο οικονομικα αλλα και ιδεολογικα.

Ετσι οι Ελληνες δεν εζησαν ακομη τον θριαμβο που γνωρισαν οι Γερμανοι στις 9 Νοεμβριου 1989..
Εδω η κουκουεδια, η αριστερή άποψι περι παντός επιστητού, ο κρατισμός ακόμη επικρατούν... Απ’ άκρου εις άκρον του πολιτικού φάσματος με προεξάρχοντα τα δυο άκρα, Μαύροι Κόκκινοι και εντός αυτών των άκρων, κίτρινοι, πράσινοι, γαλάζιοι, ουσιαστικά λειτουργούν ως αριστεροί νεοφώτιστοι...
Επιτυχια θα θεωρησουμε να μην γινονται καταληψεις απο αλητες και να ελεγχεται η ειδοδος των φοιτητων στα πανεπιστημια ώστε να ξαναγινουν σαν πανεπιστημια.
Στην οικονομια... Νυν υπέρ πάντων το κράτος. Ο κρατισμός.. Οι ιερές αγελάδες.. .Ο « Δημόσιος «πλούτος» που είναι δημόσιος όταν των τρώνε οι συντεχνίες... Η φορομπηχτική ληστεία, η δήμευσι των περιουσιών των Ελλήνων, η αφαίμαξι των οικονομιών των νοικοκυραίων ικανοποιεί «το λαϊκό περί δικαίου» αίσθημα και παρατείνει την επιθανάτια αγωνία. Ο λαϊκισμός καλά κρατεί.. Το τείχος του αίσχους στην Ελλάδα δεν έπεσε ακόμη...
Δεν είναι θεμα λογικης. Είναι παρανοιας... και ψυχιατρικης!!!

Σχετικες Πληροφοριες - Πηγες:

1. Η πτωση του τειχους του αισχους (Ντοκυμαντερ) 1989


2. Ιστορικο από την Ανεγερσι μεχρι την πτωσι του τειχους του Αισχους. (Δείτε ---> εδώ σχετικό βίντεο).

3. Ο Γκίντερ Σαμπόφσκι ανακοίνωσε κατά λάθος την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. (Δείτε ---> εδώ σχετικό θέμα).

4. Ομιλια του Ronald Reagan 12. 06. 1987 (και σχετικά θέματα ---> εδώ , κι' ---> εδώ)


5. Η καταψηφιση της ενταξεως της Κυπρου στην ΕΕ απο το ΚΚΕ (Δείτε ---> εδώ σχετικό θέμα).

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου