«…Και να σε κλέβουν φανερά.Κι’ ενώ αυτοί σε κλέβουνε, Τον κλέφτη να γυρεύουνε!»
Γεώργιος Σουρής (Ποιήματα)
Αφιερωμένο στους πολιτικούς μας των τελευταίων 100 ετών!
Οι πολιτικοί κατά δήλωσή τους χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που βρίσκονται εντός του δημοκρατικού τόξου και τους εκτός. Οι εντός του δημοκρατικού τόξου είναι αυτοί που κυβερνούν την πατρίδα μας σαράντα χρόνια και κατέστρεψαν το λαό μας με την κακοδιοίκηση, τις κλεψιές, τις λαμογιές τους. Θα το επαναλάβουμε ο λαός τους εκλέγει για να κυβερνούν σωστά και όχι για να καταστρέφουν. Από την καθιέρωση του κοινοβουλευτισμού στην πατρίδα μας και μετά από όσα συνέβησαν στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, κατάφεραν οι πολιτικοί και το κοινοβουλευτικό σύστημα που υπηρετούν,να μην έχει ουδεμία σχέση, με τη ψυχοσύνθεση του Ελληνικού λαού. Και κάτι άλλο, από την ίδια ημέρα καθιερώνεται και ο χρηματισμός τους. Τις ελάχιστες φορές που η πατρίδα μας κυβερνήθηκε από εθνικά καθεστώτα όχι μόνο δε χρηματίστηκαν όσοι άσκησαν κυβερνητική εξουσία, αλλά και τα θησαυροφυλάκια του κράτους ήσαν πάντα πλεονασματικά.
Όταν επανήλθε ο η δημοκρατία το 1974, η πρώτη ενέργεια του κοινοβουλευτισμού ήταν να λεηλατήσει τα πλεονασματικά χρηματικά αποθέματα που βρήκε, σε παροχές και δωράκια ημετέρων. Παρά τις μεγάλες προσπάθειες και τις έρευνες σε βάθος που διενέργησε σε ολόκληρη την δημόσια διοίκηση, δεν κατόρθωσε να βρει ίχνος κατάχρησης από τις κυβερνήσεις του στρατιωτικό καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967. Δεν κατόρθωσαν να βρουν κατάχρηση ούτε για μια δραχμή. Γι’ αυτόν τον λόγο όλοι οι πατριώτες πολιτικοί που άσκησαν εθνική φιλολαϊκή διοίκηση, πέθαναν στην ψάθα.
Έχουν αγανακτήσει όλοι οι Έλληνες με τους πολιτικούς. Οι διαμαρτυρίες χιλιάδων συμπατριωτών μας όλων των ηλικιών είναι απόλυτα δικαιολογημένες. Φυσικά και αποκαλεί ο λαός τους πολιτικούς λαμόγια. Αυτά που ακούγονται από του πολίτες γι’ αυτούς δεν είναι δυνατόν να γραφούν. Είναι κραυγές απόγνωσης των αγανακτισμένων Ελλήνων, για την οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας. Μία κρίση που δείχνει αξεπέραστη,όσα δις ευρώ και να μας δανείσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι. Μία κρίση στην οποία μας οδήγησαν οι επίορκοι πολιτικοί κυβερνήτες μας, που αντί να φροντίσουν για τα συμφέροντα του λαού, ακόμη και σήμερα προσπαθούν με κάθε μέσο να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών μας. Η κρίση δεν είναι μόνο λογιστική, δεν αποτυπώνεται μόνο σε λογιστικά μεγέθη. Είναι συγχρόνως και βαθειά ριζωμένη στις ζωές όλων μας. Είναι κρίση αξιών, νοοτροπίας και ήθους. Και όλα αυτά τα είναι δημιουργήματα της μεταπολιτευτικής «δημοκρατίας», με την ασυδοσία που επέτρεψε σε πολλούς ημέτερους όλα αυτά τα χρόνια, να κάνουν την κρίση ευκαιρία σε βάρος του λαού.
Θεωρούμε σκόπιμο στο σημείο αυτό να μεταφέρουμε όπως ακριβώς βρήκαμε στο διαδίκτυο, τι είναι το «λαμόγιο» και πως ερμηνεύεται. Τα «λαμόγια» ήταν οι βοηθοί, οι αβανταδόροι, των παπατζήδων. Ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως στα ευθυμογραφήματα του Νίκου Τσιφόρου για να προσδιορίσει τους τσιλιαδόρους, που υποκρίνονταν τον παίκτη του παπατζή, για να προσελκύσουν τα θύματα.
Η λέξη λαμόγιο προέρχεται από το ιταλικό έναρθρο ουσιαστικό «lamoglie» (πρφ.: λα μόγιε – μτφ: η σύζυγος). Τη στιγμή που κάποιος Ιταλός χαρτοπαίκτης κέρδιζε και ήθελε να φύγει από το τραπέζι για να μη ξανά χάσει, φώναζε, δήθεν φοβισμένος, «lamoglie, lamoglie», (λαμόγιε…), ότι, δήθεν, τον έψαχνε η γυναίκα του, βούταγε βιαστικά τα χρήματα και έφευγε τρέχοντας (την έκανε λαμόγιο δεν τηρούσε, δηλαδή, τις υποσχέσεις του). Αυτή η σατιρική έκφραση έφτασε στην Ελλάδα, ενώ ξεχάστηκε στην Ιταλία, και τη χρησιμοποιούμε για να προσδιορίζουμε τον ασυνεπή και τον μικροαπατεώνα και όχι μόνο. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί, από τον λαό, αποδόθηκαν σε πολιτικούς.
Αποκαλύψεις στην αρχή και μετά καταγγελίες που εμπλέκουν πολιτικά πρόσωπα (Τσοχατζόπουλος και Σια),για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, είναι το κυρίαρχο θέμα των τελευταίων ετών. Στο επίκεντρο της δημοσιότητας βρίσκονται και προβεβλημένα στελέχη μεγάλων κομμάτων που στο παρελθόν είχαν αναλάβει κυβερνητικές θέσεις. Αρκετοί από αυτούς έχουν ελεγχθεί από εισαγγελείς,για παράνομο πλουτισμό και φοροδιαφυγή. Πάντως όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Εν τω μεταξύ το μεγάλο σκάνδαλο της λίστας Λακγάρντ εξακολουθεί να βρίσκεται στην επικαιρότητα αλλά οι έλεγχοι γίνονται με ρυθμούς χελώνας.
Εμείς φυσικά, οι Έλληνες εθνικιστές, δεν χρειάζεται να μάθουμε τις περαιτέρω εξελίξεις γι’ αυτές τις υποθέσεις, ώστε να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας. Τις θέσεις μας για το πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα για τον κοινοβουλευτισμό, επανειλημμένα τις έχουμε εκφράσει και γράψει. Όποια και αν είναι η εξέλιξη αυτών των υποθέσεων δεν πρόκειται να αλλάξουμε γνώμη. Διότι πολλά σκάνδαλα πολιτικών έχουν κουκουλωθεί στο παρελθόν. Τους δίνουμε όμως μία υπόσχεση. Όσα χρόνια και αν περάσουν, όλα αυτά τα πολιτικά, κοινωνικά, και οικονομικά σκάνδαλα, δεν πρόκειται να παραγραφούν. Το εθνικό κράτος θα είναι αυτό που θα επιβάλει, αυτή την φορά, πραγματική κάθαρση και την παραδειγματική τιμωρία στα πολιτικά λαμόγια. Ας μην κοιμόνται λοιπόν ήσυχοι όσοι πολιτικοί έχουν τη φωλιά τους λερωμένη.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου