Έχουμε εδώ και πολλές εβδομάδες προειδοποιήσει τους αναγνώστες του Antinews αλλά και μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου για το βρόμικο παιχνίδι διαπλοκής και όλο αυτό το πολιτικό αλισβερίσι που είναι σε εξέλιξη εδώ και καιρό. Όλα έχουν ισοπεδωθεί, δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές, κανείς δεν ξέρει ποιος στηρίζει ποιον και γιατί. Τόσο στην κυβέρνηση όσο και στη Νέα Δημοκρατία γίνεται ένα απίστευτο όργιο συναλλαγής κάτω και πάνω από το τραπέζι;
Για σκεφτείτε τι έχουν δει τα μάτια μας. Από την Αριστερά έχουν φύγει όλοι οι σκληροί αριστεροί, Λαφαζάνηδες, Στρατούληδες, Ζωές κ.λπ, που έχουν πάψει να στηρίζουν το ίνδαλμά τους. Κι όμως την αριστερή κυβέρνηση στηρίζουν δεξιοί ψεκασμένοι και λαϊκιστές όπως ο Πανούλης ο στρατηγός, ο Τέρενς, η Χρυσοβελώνη και όλα τα καλά παιδιά των ΑΝΕΛ.
Τους στηρίζει μια μεγάλη μερίδα του βαθέως ΠΑΣΟΚ, του λαμογιστάν των προηγούμενων ετών. Και ταυτόχρονα τους στηρίζουν και οι καραμανλικοί οι οποίοι εσχάτως βρήκαν στο πρόσωπο του Τσίπρα τον νέο ηγέτη που θα σώσει τη χώρα. Όσο για τη ΝΔ; Χάος. Πολιτικοί αντίπαλοι του Κυριάκου τον στηρίζουν γιατί στους τυφλούς κυριαρχεί ο μονόφθαλμος ενώ τον Μεϊμαράκη τον στηρίζουν και άσχετοι βουλευτές και στελέχη που ενώ βλέπουν ότι Βαγγέλας και ανανέωση – νίκη είναι τόσο απίθανο όσο και το να γίνει η θάλασσα γιαούρτι.
Ένα πλήρες πολιτικό μπάχαλο που όμως, κατά τη γνώμη μας δεν είναι καθόλου τυχαίο. Πρόκειται για προσχεδιασμένο σενάριο το οποίο έχει στόχο να ακυρώσει τις συγκεκριμένες και ειδικές πολιτικές. Το πολιτικό σύστημα δηλαδή, οι παρατάξεις, οι πολιτικοί πρέπει να είναι όλοι ίδιοι ή στο περίπου στο όνομα κάποιας άδηλης συναίνεσης. Μιλούν όλοι για εθνική συνεννόηση, για το μεγάλο διακύβευμα της σωτηρίας της χώρας και ταυτόχρονα είναι πρόθυμοι να υποκύψουν σε ό,τι τους ζητηθεί. Μοιάζει με έναν πολιτικό χυλό από τον οποίο δεν ξεχωρίζει κανείς και βολεύονται εκείνοι που είτε θέλουν να υποκύψει η Ελλάδα στις ορέξεις των δανειστών ή το αντίθετο. Σε όσους πιστεύουν ότι καλύτερα είναι να συγκρουστούμε και να βγούμε από το ευρώ. Είναι το λόμπι της δραχμής που συνεχίζει να στηρίζει τον Τσίπρα, επειδή ακριβώς βλέπει ότι είναι ο ιδανικός καπετάνιος για τον ελληνικό Τιτανικό. Σ’ όλο αυτό το πολιτικό παιχνίδι παίρνουν μέρος και πολιτικοί και επιχειρηματίες αλλά και δημοσιογράφοι, πένες και τηλεπαρουσιαστές μεγάλου βεληνεκούς, με «φουσκωμένα» πορτοφόλια που κάνουν ό,τι τους λέει το μεγάλο αφεντικό, ο επιχειρηματίας, ο εφοπλιστής κ.λπ.
Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε να γίνονται πολλές λυκοσυμμαχίες, περίεργες συναντήσεις και τηλεφωνήματα, μπροστινοί βγαίνουν και κάνουν τη δουλειά για άλλους ενώ επιχειρηματίες και δημοσιογραφικά τσιράκια στρώνουν το χαλί για πολιτικά σύμφωνα συμβίωσης προς εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων. Για παράδειγμα, έχουμε ήδη γράψει, τι δουλειά μπορεί να έχει ένας δεξιός πρώην πρωθυπουργός, σημαντικός αρχηγός για τη ΝΔ και άνθρωπος με βαρύ επώνυμο που έπρεπε να τιμά κάθε μέρα με τη στάση του, να συνδιαλέγεται με τον χειρότερο πρωθυπουργό που πέρασε ποτέ από τη χώρα. Είναι μεγάλο ερώτημα γιατί ο Κώστας Καραμανλής επανεμφανίζεται μετά από έξι χρόνια απραξίας και αφωνίας εν είδει… γκεστ σταρ στην κακόγουστη παράσταση του ΣΥΡΙΖΑ. Τι ανάγκη έχει άραγε να… κρατάει φανάρι στον Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να διαλύσει τη χώρα; Και τι δουλειά έχουν όλοι αυτοί οι καραμανλικοί να αβαντάρουν κάθε τόσο τον Τσίπρα λες και είναι δικός τους αρχηγός ή τουλάχιστον ένας καλός για την Ελλάδα πρωθυπουργός; Ο ένας, ο Παπαγγελόπουλος, να τον χαρακτηρίζει εθνάρχη, ο άλλος ο Παυλόπουλος να βλέπει τον Αλέξη και να τρέχει από πίσω του στον όνομα κάποιας… εθνικής συνεννόησης. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να έχει το θράσος να αναλαμβάνει αποστολές για την κυβέρνηση λες και είναι ο ειδικός διαμεσολαβητής του Τσίπρα. Και τελευταία έχουμε κι άλλα κρούσματα. Όπως γράψαμε πρόσφατα, οι προτάσεις Βούτση για το ΕΣΡ έχουν άρωμα Καραμανλικό, με τον πρώην σύμβουλο του Κ. Καραμανλή, τον Αντ. Μακρυδημήτρη, να φιγουράρει στις πρώτες επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό με τη συμφωνία Τσίπρα – εργοδοτών τι ήταν; Τουλάχιστον τρεις δεξιοί εργοδότες, ο Ανδρεάδης και ο Φέσσας, μεγαλοξενοδόχος ο ένας, πρόεδρος των βιομηχάνων ο άλλος, μαζί με τον πρόεδρο των εμπόρων, συμφώνησαν σε ένα μέτρο που θεωρητικά τους καταστρέφει; Ή μήπως αυτοί δεν θα αγγιχτούν καθόλου και θα πληρώσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είτε θα κλείσουν είτε θα μετακομίσουν στη Βουλγαρία; Άραγε αυτό επιδιώκουν; Να διώξουν όλους τους άλλους που δεν αντέχουν αύξηση εργοδοτικών εισφορών για να μείνουν μόνοι τους να μοιραστούν την πίτα;
Και πώς εντελώς τυχαία και οι τρεις τους έχουν αγαστές σχέσεις με τον Κ. Καραμανλή; Ή για να το πούμε πιο ωμά είναι «μπροστινοί» του πρώην πρωθυπουργού ο οποίος δεν εμφανίζεται πουθενά και δοξάζεται κρυπτόμενος βάζοντας άλλους να κάνουν τη δουλειά;
Απολογούμενοι οι κ. Φέσσας και Κορκίδης που δέχθηκαν την πέρα για πέρα αντιπαραγωγική, αντιεπενδυτική και καταστροφική πρόταση του Τσίπρα ψέλλισαν κάτι περί εθνικής συναίνεσης, ότι προέχει η αξιολόγηση και άλλα τέτοια. Αλλά τι να την κάνεις την αξιολόγηση όταν δε θα έχει μείνει τίποτε όρθιο; Ή μήπως σκέφτηκαν να προτείνουν κάτι που δεν θα διαλύει την επιχειρηματικότητα και δεν θα τσακίζει ξανά τους εργαζόμενους; Πώς δε σκέφτηκαν για παράδειγμα να προτείνουν άμεση έναρξη επενδύσεων και να δημιουργηθούν καμιά 200αριά χιλιάδες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα; Πώς δεν σκέφτηκαν να συμμαζέψουν το κράτος αντί να διορίζουν ημετέρους σε ανύπαρκτες εταιρείες;
Δεν τα σκέφτηκαν γιατί απλά είναι οι βασικοί εκπρόσωποι του κρατισμού στην Ελλάδα. Είναι επιχειρηματίες αλλά παρ’ όλα αυτά καλούνται να συνεχίσουν ένα μοντέλο οικονομίας αποτυχημένο. Αυτό που δημιουργήθηκε από το 1981 και μετά, αυτό που υπηρέτησε και ο Κώστας Καραμανλής.
Αυτός ο «γάμος» συμφερόντων μεταξύ Τσίπρα και Καραμανλή είναι σίγουρο ότι έχει ημερομηνία λήξεως. Κάποιος θα πουλήσει τον άλλον όταν θα τελειώσει η δουλειά που τους έβαλαν να κάνουν. Αλλά μέχρι τότε ελπίζουμε να μη διαλυθεί η χώρα και βεβαίως να υπάρχει πολιτικό σύστημα που θα μπορεί να φέρει την Ελλάδα ένα βήμα πιο μπροστά.
Αυτό που ζούμε, όμως, σήμερα και ειδικά αυτό που σχεδιάζουν κάποιοι με την εκλογή του Μεϊμαράκη δεν μας αρέσει καθόλου. Κι αυτή η συγκυβέρνηση Αλέξη – Κωστάκη θα αποδειχθεί όλεθρος για την Ελλάδα. Όπως και τότε που όλοι φώναζαν «ήρθε η ώρα του Καραμανλή» αλλά αυτός τους είπε μετά από λίγο, όταν βαρέθηκε να το παίζει πρωθυπουργός «ήρθε η ώρα για μάσες, ξάπλες και ίντριγκες».
Γι’ αυτό δεν πρέπει να εκλεγεί ο Βαγγέλας. Γι’ αυτό πρέπει να γίνει η ΝΔ ξανά ανεξάρτητο κόμμα. Γιατί… δεν υπάρχει άλλη ώρα για τον Καραμανλή.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου