Το κείμενο αυτό αφορά κατά κύριο λόγο εκείνους που, καλή τη πίστει, ψήφισαν τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν, βέβαια, και συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες που ήξεραν ότι θα ωφελούνταν από τη νέα κατάσταση πραγμάτων. Υπήρξαν, όμως, και κάποιοι που απλώς σκέφτηκαν: «Ε, ας τους δώσουμε και αυτών μια ευκαιρία» ή «Έτσι κι αλλιώς, χάλια είναι τα πράγματα. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί;».
Σε αυτούς, λοιπόν, τους καλόπιστους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όσους εξακολουθούν να επενδύουν τις ελπίδες τους στο κόμμα του κ. Τσίπρα, θέλω απλώς να επισημάνω ότι, εκτός από την απογοήτευση που ασφαλώς αισθάνονται για το ότι δεν εκπληρώθηκαν ούτε κατ’ ελάχιστον οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο οικονομικό πεδίο, υπάρχει και κάτι ακόμα, που μπορεί να φαίνεται δευτερεύον εκ πρώτης όψεως αλλά δεν είναι. Και μιλάω, βέβαια, για συμπεριφορές που προσβάλλουν βάναυσα κάθε ηθικό και αισθητικό κριτήριο. Αναφέρω, ενδεικτικά και μόνο...
Τους εκφράζει το θέαμα και το πρόγραμμα που προσφέρει η ΕΡΤ, της οποίας την επαναλειτουργία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ την είχα κάνει περίπου παντιέρα τους; Κατά τι η ΕΡΤ των τριών καναλιών, των δεκάδων ραδιοφωνικών σταθμών και των 3.000 εργαζομένων είναι καλύτερη από τη ΝΕΡΙΤ των 750 εργαζομένων; Τι ακριβώς προσέφερε και προσφέρει η επαναλειτουργία της ΕΡΤ, αν εξαιρέσει κανείς ότι (ξανα)βολεύτηκαν κάποια απολιθώματα της μιντιακής δημοσιοϋπαλληλίας; Με τον πρόεδρό της να λανσάρει ως νέο αισθητικό πρότυπο το πάντρεμα της ψευδοποντιακής εθνοβαρβατίλας με την «εαρινή σύναξη της κακογουστιάς» που είναι η Eurovision – προκειμένου μάλιστα έτσι να «δώσουμε μάθημα ανθρωπιάς στην οικουμένη!»; Με σχεδόν μηδενικής θεαματικότητας και ακροαματικότητας δελτία ειδήσεων και «ενημερωτικές» εκπομπές, όπου τα «πιο βαθιά χασμουρητά» συνυπάρχουν αρμονικά με την τύπου ΥΕΝΕΔ κυβερνητική προπαγάνδα;
Τους εκφράζει ο κ. Λαζόπουλος, άτυπος υπεύθυνος προπαγάνδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ο οποίος, αφού εξάντλησε κάθε όριο κατά των εγχώριων στόχων του, επεκτάθηκε στην Ευρώπη, βρίζοντας τον Σόιμπλε, ως «κολλημένον» λόγω της αναπηρίας του; Παρεμπιπτόντως, καλό θα ήταν να θυμίσει κάποιος στον κύριο Λάκη και στο χαχανίζον κοινό του ότι ο Σόιμπλε βρίσκεται καθηλωμένος στο καροτσάκι λόγω τρομοκρατικής ενέργειας κάποιων «επαναστατών» ψευτοπαλικαράδων.
Τους εκφράζει, άραγε, ο θρασύτατος βουλευτής Ζουράρις, ο οποίος, πιστεύοντας προφανώς ότι απευθύνεται σε ιθαγενείς του 19ου αιώνα, όχι μόνο λέει στους αγρότες πόσο συμφωνεί με τις δυναμικές κινητοποιήσεις τους, αλλά και προσθέτει «Ρίξτε μας!». Και βέβαια, την επομένη προσέρχεται στη Βουλή και ψηφίζει πειθήνιος όλα τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση. Αφού είναι τόσο μάγκας και καραμπουζουκλής, γιατί δεν τα καταψηφίζει, ώστε να πέσει η κυβέρνηση και να μη χρειαστεί να τη «ρίξουν» οι αγρότες; Έλα, ντε; Ο ίδιος αυτός κύριος, με σνομπισμό δέκα δουκών και είκοσι μαρκησίων, είχε δηλώσει παλαιότερα ότι δεν πάει ποτέ στο Μέγαρο, αφού «όταν θέλω να ακούσω Μπετόβεν, κάθομαι απλώς στο πιάνο και παίζω». Ίσα, ρε Χόροβιτς!
Αν αυτό λοιπόν, καλόπιστε ψηφοφόρε του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν το όραμά σου για «έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός», με γεια σου, με χαρά σου. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Μήπως, όμως, κάτι άλλο είχες κατά νου όταν ψήφιζες ΣΥΡΙΖΑ; Αφήνω προς στιγμήν στην άκρη τα οικονομικά, που ασφαλώς είναι και τα πιο κρίσιμα και στα οποία η κυβέρνηση τα έχει κάνει, κατά γενική ομολογία, επίσης θάλασσα. Ας μείνουμε στα ηθικοαισθητικά. Αυτή ήταν η «ελπίδα» και αυτό το «όραμα»; Η Ελλάδα του Λαζόπουλου και του Τσακνή, του «καθηγητή» (όσο εγώ είμαι αρσιβαρίστας…) Ζουράρι και του νεαντερτάλειου Πολάκη; Η Ελλάδα όπου το τι θα βλέπουμε θα το αποφασίζει ο υπερυπουργός προπαγάνδας Παππάς (το πολύ πολύ, σε συνεννόηση με τον μπαμπά του); Η Ελλάδα όπου ο Σχινάς-Παπαδόπουλος θα κυκλοφορεί με την οικογενειακή Μερσεντές, θα διορίζει το σόι του και τη φιλενάδα του, και από πάνω θα μας δίνει και μαθήματα αριστεροσύνης; Η Ελλάδα όπου η Αναγνωστοπούλου θα φροντίζει να αποκαταστήσει επαγγελματικά τα ανίψια της, η Δούρου τον αδελφό της και τον αγαπημένο της, η Σβίγγου το αγόρι της;
Αν σας εκφράζουν όλα αυτά, φίλοι που το 2015 ψηφίσατε ΣΥΡΙΖΑ, έχει καλώς. Τότε, απλώς καμαρώστε τους! Άλλωστε, οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει το έργο τους. Όπως μας ενημέρωσαν οι αφίσες της Νεολαίας τους, κάπου ανάμεσα στο να διορίσουν τους συγγενείς τους και τους φίλους τους και να διαδηλώσουν κατά της… δικής τους κυβέρνησης, έχουν και «έναν κόσμο να αλλάξουν». Βαρύ πρόγραμμα!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου