Οποιοσδήποτε θελήσει να κάνει κάτι δημιουργικό στην χώρα μας βρίσκει απέναντι του το κράτος. Ακόμη και για απλές δραστηριότητες, όπου σε άλλες χώρες δεν απαιτείται καμία διατύπωση, εδώ πρέπει να βασανιστεί από υπηρεσία σε υπηρεσία μέχρι να βγάλει άδεια, η οποία προϋποθέτει την έκδοση δεκάδων πιστοποιητικών. Αυτός είναι ο λόγος, μαζί βεβαίως και με τους φορολογικούς διωγμούς, που όλο και λιγότεροι δημιουργικοί πολίτες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Πολλοί φεύγουν στο εξωτερικό.
Κατά την διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων, αρκετοί αγρότες εξέφρασαν το παράπονο τους για την φορολογική γραφειοκρατία που είναι υποχρεωμένοι να τηρούν εφεξής. «Εμάς η θέση μας είναι στην γη και το χωράφι, και όχι στα λογιστικά και φοροτεχνικά γραφεία», ακούσθηκε να λένε. Και ενώ είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα η φορολόγηση του πρωτογενούς τομέα ήταν σκανδαλωδώς χαμηλή, λόγω και της φοροδιαφυγής, είναι αμφίβολο αν με την φορολογική γραφειοκρατία η κατάσταση θα αλλάξει. Δεν αποκλείεται να συμβεί το αντίθετο. Να αποθαρρυνθούν οι νέοι και οι επίδοξοι αγρότες και να περιοριστεί η παραγωγή στον πρωτογενή τομέα.
Το ίδιο ισχύει για κάθε μορφή δημιουργίας. Το κράτος, με τις αμέτρητες διατάξεις και τις παρανοϊκές διατυπώσεις στις οποίες υποβάλλει τους δημιουργούς, λειτουργεί αποτρεπτικά. Κυρίως δε εκεί όπου εμπλέκεται η απασχόληση προσωπικού. Αντί να παρέχει κίνητρα σε όσους προσφέρουν θέσεις εργασίας και να τους επιβραβεύει διότι συντελούν στον περιορισμό της ανεργίας, πράττει το αντίθετο. Οι εργοδότες εκλαμβάνονται εκ προοιμίου ως «εκμεταλλευτές» των εργαζομένων και υπόκεινται σε παράλογες διαδικασίες που είναι αδύνατον να τηρηθούν. Δεν είναι τυχαίο ότι ελάχιστες επιχειρήσεις βγαίνουν «καθαρές» από ελέγχους της Επιθεωρήσεως Εργασίας.
Από την μία πλευρά, υποτίθεται ότι θεσπίζονται οικονομικά κίνητρα για να ενθαρρυνθεί η επιχειρηματικότητα και η δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Και από την άλλη, η γραφειοκρατία αποθαρρύνει τους δημιουργούς. Ένας από τους λόγους που αποτρέπει την επιχειρηματική δραστηριοποίηση είναι ο χρόνος που απαιτείται μέχρι να μπορέσει κάποιος να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες άδειες. Για την πιο απλή δραστηριότητα, μπορεί να απαιτηθούν έξι μήνες ή και περισσότερο. Η έναρξη της επιχειρήσεως έχει απλοποιηθεί, αλλά παραμένουν σύνθετα τα ενδιάμεσα στάδια. Οπότε είτε δεν αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, ή γίνονται κατά παρέκκλιση και παράνομα.
Πάντως αυτό που αποθαρρύνει περισσότερο τους δημιουργούς είναι το κλίμα αβεβαιότητας που δεν επιτρέπει κανέναν προγραμματισμό. Η δε σημερινή Κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να εντείνει την αβεβαιότητα. Άραγε ποιος να επενδύσει στην Ελλάδα ή να ανοίξει μια επιχείρηση, όταν δεν γνωρίζει πόσο θα φορολογηθεί όχι τον επόμενο ή τον μεθεπόμενο χρόνο, αλλά ούτε εφέτος; Και ποιος να δραστηριοποιηθεί δημιουργικά, όταν το κράτος δεν συμπεριφέρεται ως αρωγός των προσπαθειών του, αλλά ως εχθρός του; Ενόσω αυτό δεν αλλάζει, η ελληνική οικονομία θα συρρικνούται και όλο και περισσότεροι πολίτες θα είναι καταδικασμένοι στην ανεργία.
Εφημ."Εστία" στις 27.02.2016 / via freewill
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου