Σκέφτομαι:
Αν επί οποιασδήποτε άλλης κυβέρνησης είχε βγει ένας κορυφαίος επιχειρηματίας και είχε καταγγείλει την πρόεδρο του Αρείου Πάγου για τα αδικήματα της δωροληψίας και της απόπειρας εκβίασης.
Αν κατέθετε εις βάρος της μηνυτήρια αναφορά.
Τι θα γινόταν;
Δεν θα είχαν ανέβει στα κάγκελα οι βουλευτές της Αριστεράς;
Δεν θα είχαμε το γεγονός με ξύλινα γράμματα από τις «Αυγές» και τις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις;
Δεν θα ζητούσαν συστάσεις εξεταστικών επιτροπών, θα φώναζαν για «διεφθαρμένη Δικαιοσύνη», για, για, για;
Τώρα;
Τσιμουδιά!
Βλέπετε κυβερνά η Αριστερά.
Κι όλα όσα κατάγγειλε ο Βγενόπουλος θα τα διερευνήσει η Δικαιοσύνη.
Ο επιχειρηματίας, όμως, έκανε κι άλλο βήμα.
Προέτρεψε μεν τον πρωθυπουργό να συνεχίσει τη μάχη εναντίον της διαφθοράς αλλά να μη συνεχίσει τη στήριξη που παρέχει σε αξιωματούχους που βρίσκονται υπό διερεύνηση.
Ρώτησε, μάλιστα, ευθέως, «είστε σίγουρος ότι ο κ. Παπαγγελόπουλος είναι το νέο και άφθαρτο που μπορεί να πολεμήσει τη διαφθορά και τη διαπλοκή;».
Η υπόθεση είναι ή θα έπρεπε να είναι το κορυφαίο ζήτημα που πρέπει να απασχολεί σήμερα τους Έλληνες.
Για πρώτη φορά στην ιστορία καταγγέλλεται η κορυφή της Δικαστικής εξουσίας.
Η ανώτατη δικαστής!
Υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό που μπορούμε να συζητάμε;
Η ουσία είναι μία.
Σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα τέτοιες καταγγελίες εναντίον της κορυφής της Δικαιοσύνης θα είχαν λάβει σε χρόνο dt καταιγιστικές διαστάσεις.
Η κοινωνία θα κρατούσε την αναπνοή της.
Θα περίμενε εδώ και τώρα εξελίξεις.
Από τη μια στιγμή στην άλλη.
Κι η κυβέρνηση θα έκανε από έκτακτο υπουργικό συμβούλιο μέχρι ...φανερές διερευνήσεις του ζητήματος.
Όλα στο φως!
Θα ζητούνταν στοιχεία και κάποιοι θα δούλευαν νυχθημερόν να ξετυλίξουν το κουβάρι άμεσα.
Να δουν αν έχουν βάση οι καταγγελίες Βγενόπουλου.
Κι αν δεν έχουν, να πάνε τον Βγενόπουλο στα κάγκελα για τις συκοφαντίες του κι όσα προκάλεσε στη Δικαιοσύνη και στην κοινωνία.
Αν έχουν, να τρέξει όλος ο πολιτικός κόσμος να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Δεν μπορεί μια χώρα να πορεύεται με υποψίες της κοινωνίας της για τον ανώτατο θεσμό της και χωρίς εμπιστοσύνη σ’ αυτόν.
Υπάρχει κι ένα άλλο σοβαρό ζήτημα.
Ποιος θα ελέγξει τις καταγγελίες Βγενόπουλου, όταν η καταγγελλόμενη ελέγχει και ασκεί πειθαρχικό έλεγχο στους υφισταμένους της;
Ποιος θα εξασφαλίσει το αδιάβλητο της διαδικασίας;
Κι ειδικά όταν στην κυβερνητική θέση ευθύνης βρίσκεται κι έτερος –ουσιαστικά- καταγγελλόμενος;
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι η παγωμάρα δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση.
Αφορά και την αντιπολίτευση.
Κι ειδικά σ’ αυτήν την υπόθεση δεν χωράνε ούτε τα αρεστά στην κυβέρνηση επικοινωνιακά τερτίπια αλλά ούτε κι ο μικροκομματισμός.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου