Πρώτον: Το πραξικόπημα στην Τουρκία δεν ήταν μούφα.
Αν ήταν στημένο απ' τον σουλτάνο Ρετζέπ δεν θα είχε καμία ανάγκη να ξεφτιλίζεται ο ίδιος γυρνώντας βραδιάτικα με το αεροπλάνο και ζητώντας άσυλο ανά τας Ευρώπας.
Θα καθόταν στο παλάτι
του και θα το έπαιζε ήρωας.
Δεύτερον: Δεν υπάρχει πραξικόπημα ή κίνημα που να μην έχει την υποκίνηση ή την ανοχή είτε των ΗΠΑ είτε της Ρωσίας. Τελεία.
Άρα, ο σουλτάνος Ταγίπ εν πτήσει τα μίλησε και τα συμφώνησε (κοινώς "έσκυψε" ) με το μακρύ χέρι των ΗΠΑ, που είναι το ΝΑΤΟ, κι αυτοί πάτησαν το κουμπί "cancel" και η παράσταση έλαβε τέλος.
Τα αποτελέσματα του σκυψίματος θα τα δούμε στο εγγύς μέλλον.
Τρίτον: Η Παγκοσμιοποίηση σαφώς θεωρεί τους λαούς ηλίθιους. Όχι ότι κι αυτοί δεν είναι σε μεγάλο ποσοστό.
Δηλαδή μας βάζουν να πανηγυρίζουμε για την τάχα "νίκη" της δημοκρατίας και του λαού της Τουρκίας.
Ποιού λαού; Και κυρίως ποιάς δημοκρατίας;
Του Ταγίπ;
Του ισλαμιστικού φασισμού κόντρα στον κεμαλικό εθνικισμό που πριν λίγα χρόνια ήταν το κυρίαρχο ρεύμα στην "φίλη και γείτονα" χώρα; Γελοία πράματα.
(μεγάλη παρένθεση: εκείνο το "Λευκό Παλάτι" του σουλτάνου Ρετζέπ στην Άγκυρα δεν μας θυμίζει ανατριχιαστικά το "Παλάτι του λαού" του Τσαουσέσκου στο Βουκουρέστι;
Και δεν καταλαβαίνουμε πως όπου ακούμε για σπίτια, παλάτια και λοιπά κτήρια "του λαού", από πίσω κρύβεται ένας βρωμερός φασισμός, αριστερός ή δεξιός καμία σημασία;
Ποιά δημοκρατία λοιπόν νίκησε; Του ισλαμιστικού όχλου; Των "ταλιμπάν" μιάς υπο διαμόρφωση θεοκρατικής δικτατορίας; )
Κατ' αναλογία όση δημοκρατία έχει η Τουρκία άλλη τόση "πρώτη φορά αριστερά" έχουμε εμείς!
Ή μάλλον το ανάποδο: όσο αριστερή κυβέρνηση έχουμε εμείς, τόση δημοκρατία έχουν και στην Τουρκία.
Τέταρτον: Έχει αντίκτυπο το προχθεσινό πραξικόπημα-εκβιασμός σε μάς; Πώς δεν έχει.
Οι τοποτηρητές-κυβερνήτες του προτεκτοράτου των τοκογλύφων που κάποτε λεγόταν Ελλάδα, είναι έτοιμοι να εφεύρουν κι άλλη στάση στο "Κάμα Σούτρα" που εφαρμόζει η Νέα Τάξη εναντίον μας. Δήλωσε το προσκυνημένο υφυπουργικό μουστάκι του υπουργείου Εθνικής Άμυνας:
"Πολύ ισχυρό το επιχείρημα της Τουρκίας για έκδοση των οκτώ στρατιωτικών"
Καταλάβαμε;
Πάει. Αυτούς τους οκτώ, και προκειμένου να αποδείξουμε πόσο πειθήνια γιουσουφάκια είμαστε, θα τους φάει η μαρμάγκα.
Άρα και λόγω πραξικοπήματος, εμείς "αναβαθμιζόμαστε" από απλούς δωσίλογους, σε Συνεργάτες.
Δεν είναι αυτό επιτυχία γ@μώ το στανιό μας; Τί είναι;
Πέμπτον: Κατάφεραν και μας μπέρδεψαν!
Δεν προλάβαμε να γίνουμε "je suis Γάλλοι" λόγω Νίκαιας, και πλάκωσε η τουρκική παράσταση.
Τώρα τί γίνεται;
Είμαστε "je suis ισλαμοφασίστες";
Είμαστε "je suis δημοκράτες του φασισμού";
Ή απλώς ηλίθιοι;
Μπερδευτήκαμε!..
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου