Έρμαια των μπαχαλάκηδων

"Επαναστατική γυμναστική" για τον νεαρό τότε Αλέξη (Γένοβα 2001)

Πραγματικά όλη αυτή η συζήτηση για τις καταλήψεις και τη στάση που κρατά η κυβέρνηση δεν έχει νόημα, είναι αστεία από τη στιγμή που πρωθυπουργός είναι ο Τσίπρας.

Γιατί δηλαδή διαμαρτύρονται οι ιδιώτες που έχουν κτίρια υπό κατάληψη; Γιατί διαμαρτύρεται το ΑΠΘ ή η Μητρόπολη για τους μπαχαλάκηδες; Γιατί πρέπει να ασχολούμαστε με τα Εξάρχεια και τους… αλληλέγγυους που έχουν στήσει το δικό τους κράτος; Και γιατί τόσο ντόρος επειδή υπουργοί και βουλευτές θεωρούν αυτονόητο να καταλαμβάνονται κτίρια, να καταστρέφονται περιουσίες και να εγκαθίστανται με το έτσι θέλω μετανάστες;

Τι λιγότερο θα μπορούσαμε να περιμένουμε όταν ψηφίζαμε ανθρώπους που έγιναν γνωστοί και πήραν αξιώματα επειδή ήταν αρχηγοί των καταληψιών; Ρίξτε μια ματιά στα βιογραφικά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο βουλευτή. Η πιο συνηθισμένη φράση είναι «πήρε μέρος σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες». Έτσι, με μια απλή και τόσο γενική φράση οι Συριζαίοι απλά εκφράζουν αυτό που έκαναν επάγγελμα όλα τα προηγούμενα χρόνια. «Κοινωνικοί αγώνες» σημαίνει καταλήψεις, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίας για όλους και για όλα, κλείσιμο δρόμων, δημιουργία μπάχαλου, νομιμοποίηση πολιτικής βίας, ομηρία πολιτικών αντιπάλων, χάος στα πανεπιστήμια, προστασία μελών ακόμη και τρομοκρατικών οργανώσεων. Κι όλα αυτά τα αμπαλάρουν σε ένα ωραίο «κοινωνικοί αγώνες» και καθάρισαν.

Έτσι έγιναν βουλευτές, πήραν υπουργικές καρέκλες, αποφασίζουν για τη ζωή μας. Πώς λοιπόν να αφήσουν τις παλιές καλές συνήθειες, όσο κι αν η επιβολή του νόμου είναι αυτονόητη. Απλά προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στο DNA των καταληψιών και στην αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων.

Όμως, πώς να κατηγορήσεις ολόκληρο υπουργό Δημόσιας Τάξης, που μάλιστα έζησε μια ζωή με πειθαρχία, όταν σου λέει ότι καλεί επισήμως τις… συλλογικότητες των Εξαρχείων για να συζητήσει το πρόβλημα της περιοχής; Τι είναι οι συλλογικότητες άραγε; Οι καταστηματάρχες που φεύγουν; Οι κάτοικοι που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ή μήπως οι άπλυτοι μπάχαλοι που εξουσιάζουν την περιοχή;

Τι να πεις για την υπουργό Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου η οποία δεν έχει κάνει τίποτε για τον τομέα της αλλά πρωτοστατεί σε δηλώσεις τύπου «καλές οι καταλήψεις, καλύτερες από την τρομοκρατία στη Γαλλία και τη Γερμανία».

Πώς να κρατήσεις κακία στη γραφική Αυλωνίτου που λέει ότι είναι «αξιέπαινοι όσοι κάνουν κατάληψη» ή γιατί να επιτεθείς σε κάποιον που είπε ότι πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να εκτονωθούν, να διαμαρτύρονται. Για τον Κυρίτση δεν μπορούμε να πούμε τίποτε, είναι μια κατηγορία μόνος του ο άνθρωπος. Είναι ικανός να φέρει νόμο για την επισημοποίηση των καταλήψεων.

Όμως, όλα αυτά είναι περιττά στο καθεστώς της αριστεράς που ζούμε. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκανε τη μεγάλη του καριέρα ως επικεφαλής των καταλήψεων, πώς να του βγει από το μυαλό ότι «αυτά είναι καλά πράγματα κι ότι οι άλλοι που πιστεύουν στην τάξη, την ασφάλεια, τον σεβασμό στους νόμους, είναι απλά συντηρητικοί, δεξιοί, απάνθρωποι κ.λπ».

Από την εποχή του αμίμητου «οι μετανάστες λιάζονται» έπρεπε να έχουμε πάρει χαμπάρι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να διαλύσει τη χώρα. Αλλά δεν θα έχει και κανένα πρόβλημα να τα κάνει όλα μπάχαλο στην προσπάθειά της να ισορροπήσει μεταξύ του παρελθόντος και του σκληρού παρελθόντος.

Όμως, οι καταλήψεις, η δήθεν αλληλεγγύη, το προοδευτικό πρόσημο, η στήριξη των καταληψιών είναι απλά το αριστερό άλλοθί τους. Έχουν υπογράψει τόσα μνημόνια, έχουν προσκυνήσει τόσες φορές, έχουν πει τόσα ψέματα, έχουν διαψεύσει τις προσδοκίες τόσων Ελλήνων, έχουν γίνει η χειρότερη και σκληρότερη, νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που τι τους έμεινε; Να το παίζουν προοδευτικοί και αριστεροί στο θέμα των καταλήψεων.

Όμως, κι αυτό μπούμερανγκ θα τους γυρίσει. Ο κόσμος που βλέπει το μπάχαλο καταλαβαίνει. Ούτε βλάκες είναι ούτε και κορόιδα. Πονάνε όταν βλέπουν την κατάσταση με τους μετανάστες αλλά οργίζονται όταν μιλάνε για την ανικανότητα της κυβέρνησης. Αυτοί που έκλεισαν την Αμυγδαλέζα αλλά δημιούργησαν ανεξέλεγκτους καταυλισμούς προσφύγων παντού τι να πουν;

Έτσι, λοιπόν, ας μην τους στεναχωρούμε με κριτική. Αυτοί που «κατέλαβαν» την εξουσία με…δημοκρατικές διαδικασίες, δεν μπορούν να πάνε κόντρα στις καταλήψεις των άλλοτε φίλων τους.

antinews