Κυρία μου, την πιο φιλανθρωπιστική, πολυπολιτισμική και άπλυτη καλησπέρα μου...
Καταρχήν να σας βεβαιώσω ότι κι εγώ, όπως και εκατομμύρια άλλοι υγιείς ψυχικά Έλληνες [σαν αυτούς που έχετε αναλάβει εργολαβικά να αντικαταστήσετε] συγκλονίστηκα από το φοβερό "ατύχημά" σας, την 17η Νοεμβρίου, στα Εξάρχεια.
Ομολογώ ότι τα ουρλιαχτά σας, από τους πόνους της αναμμένης φωτοβολίδας που 'χε καρφωθεί στο γόνατό σας, μου ράγισαν την καρδιά.
Βλέπετε εμείς οι "φασίστες" δεν μπορούμε παρά να νιώθουμε αλληλεγγύη και σεβασμό προς τον ανθρώπινο πόνο, από οπουδήποτε και αν προέρχεται, διότι αυτό προτάσσει η βαθιά ουμανιστική [και συνεπώς Ελληνική] παιδεία μας, την οποία εσείς και οι όμοιοι σας έχετε ταχθεί να εξαλείψετε.
Γι αυτό και χάρηκα όταν έμαθα ότι θα βγείτε από την εντατική.
Η ευγένεια μου, η κουλτούρα μου και η "φασιστική" ιδιοσυγκρασία μου, μου επιβάλλουν να σας ευχηθώ: "περαστικά σας".
Ωστόσο κυρία μου, αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να ευχηθώ για όλους εμάς τους Έλληνες, με το που θα ξεμπουκάρετε από το νοσοκομείο, δεν είναι: "περαστικά σας" αλλά περαστικά μας!Διότι τα πραγματικά θύματα είμαστε εμείς.Εσάς σας βάρεσαν από ασχετωσύνη κι από πλεονάζουσα ηλιθιότητα. Εμάς όμως μας βάνουν στο σημάδι κάθε μέρα. Κι αν δεν δείχνουν στις τηλεοράσεις τα ουρλιαχτά μας, είναι επειδή εσείς και οι όμοιοι σας, έχετε επιβάλλει την ομερτά της βίας.Της οποίας [κατά λάθος] πέσατε και μια φορά θύμα...
 |
| Κάποια πρόσωπα δεν χρειάζονται καν παρουσίαση... Δείχνουν ωμά, το οντολογικό κενό τους... Περαστικά λοιπόν στην κυρία, αν και θα έπρεπε να ευχηθώ περαστικά σε όλους εμάς τους [υπό εξόντωσιν] Έλληνες... |
Μάλιστα κυρία μου, περαστικά μας.
Βλέπετε δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι η περιπέτεια σας δεν πρόκειται να σας διδάξει τίποτα, ούτε πολύ περισσότερο να σας φανερώσει τις αληθινές συνέπειες της ρητορικής του μίσους, που εξαπολύατε ίσαμε τώρα, ενάντια σε κάθε τι που θυμίζει έθνος, φυλή, πατρίδα, φύλο ή άλλη συλλογική ταυτότητα.
Άνθρωποι σαν εσάς δεν μαθαίνουν πια από τη ζωή. Άνθρωποι σαν εσάς δεν εξελίσσονται πνευματικά. Άνθρωποι σαν εσάς και τους ομοίους τους, μπορούν μοναχά να παπαγαλίζουν "καθαγιασμένα εδάφια" της θολομαρξιστικής υποκουλτούρας, που είναι καλά για διορισμούς και λαμογιές στο δημόσιο αλλά δεν έχουν πλέον καμία δύναμη για να εκφράσουν τη ρέουσα πραγματικότητα.
Η διαλεκτική σας έχει περιοριστεί στον μηρυκασμό πέντε-δέκα τσιτάτων του περασμένου αιώνα και εκεί παραμένει.
Πέρα και μακριά από τα γνώριμα οικονομικοκοινωνιστικά σχήματα της ακαδημαϊκής νομενκλαντούρας των μέσων του 20ου αιώνα, είσαστε ένα κύμβαλο αλαλάζον, που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην κινούμενη άμμο της καθεστηκυίας τάξης, τυφλή απέναντι στα νέα μονοπάτια των κοινωνιών, αντιδραστική και αρτηριοσκληρυντική σε κάθε τι το καινούριο, όπως κάθε δημόσιος υπάλληλος, που αγωνίζεται απλώς να μην "αλλάξει" τίποτα, από τις βολές του και τα προνόμια του.
Είσαστε η οπισθοπορεία των γεγονότων και το λείψανο κάποιας αλλοτινής πρωτοπορίας, που ψόφησε και θάφτηκε μαζί με το φωτοστέφανο της...
Και ακριβώς επειδή είσαστε βωβή και τυφλή απέναντι στη διαλεκτική των όντων και των γεγονότων, μακριά από τα γνωστά σας καλούπια και τη νόμιμη βία του κράτους [το οποίο εκπροσωπείτε] δεν υπάρχετε καν.
Έξω από το σινάφι των ωρυόμενων κόκκινων συμμοριτών, χάνετε τον εαυτό σας και το έδαφος κάτω από τα πόδια σας. Γι αυτό και δεν πρόκειται να σας μάθει τίποτα η εμπειρία σας.
Έτσι όπως μπήκατε στην εντατική, έτσι και θα βγείτε.
Το πολύ-πολύ να επιστρέψετε πιο φανατική στους δρόμους της βίας, ζητώντας με ακόμα μεγαλύτερη απόγνωση, περισσότερο αίμα, περισσότερους νεκρούς, περισσότερο πόνο.
Όχι μία. Αλλά δύο και τρεις φωτοβολίδες θα ξαμολάτε εναντίον καθενός ανθρώπου, που τολμάει να αντιμάχεται τις ιδεοληψίες σας, ενώ ταυτόχρονα θα απαιτείτε από τα παπαγαλάκια των τηλεοράσεων σας, να κρύβουν τα θύματα σας, για να μην καταλάβουν οι φουκαράδες, τον θάνατο που κουβαλάτε μέσα σας.
Ακόμα και όταν τα ίδια τα γεγονότα θα σας γελοιοποιούν, εσείς θα επιμένετε στις αγκυλώσεις σας.
Κι όσο πιο γελοία θα γίνεστε στα μάτια όσων έχουν μάτια για να δουν, τόσο περισσότερο θα αλυχτάτε σαν τρομαγμένη σκύλα.
Συλλογιστείτε μοναχά τη λεπτή ειρωνεία της θείας δίκης που έπεσε απάνω σας, όταν εσείς βγάζατε πύρινους λόγους κατά των "μπάτσων" αλλά οι μπάτσοι ήταν αυτοί που έτρεχαν να σβήσουν τη φωτοβολίδα που σας είχε καρφωθεί στο πόδι.
Συλλογιστείτε πόσο σκληρά η ίδια η ζωή απέδειξε τη γελοιότητά σας, όταν οι ομοϊδεάτες του κάθε ρωμανού και του κάθε πλουσιόπαιδου, που καίνε αυτοκίνητα, λεωφορεία κι ανθρώπους για την πλάκα τους, όλα αυτά δηλαδή τα άπλυτα αληταριά που εσείς σπρώχνετε στη βία, στράφηκαν τελικά εναντίον σας, εν αγνοία τους, σαν τα απροσάρμοστα που προσπαθούν να παίξουν αλλά τελικά διαλύουν το παιχνίδι τους...
Γι αυτό σας λέγω κυρία μου...Περαστικά μας, ημών των Ελλήνων, όταν θα ξαναβγείτε από το νοσοκομείο, με το γόνατο καμένο και την ψυχή σας αποτεφρωμένη.Αν μέχρι σήμερα σας οδηγούσαν οι ιδεοληψίες σας και οι κομματικές σας προστακτικές, από δω και στο εξής θα προστεθεί σε αυτές και το θανάσιμο μίσος, ενός βασανιστή, που υπέστη πρωτύτερα, τα βασανιστήρια στο σώμα του.Και ξέρετε κυρία μου, αυτοί γίνονται οι χειρότεροι δήμιοι...
Α, και κάτι ακόμα...
Μαθαίνω ότι είχατε διοριστεί, από το Μάιο του 2016, με απόφαση του τότε αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, αντιπρόεδρος του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας του αρμόδιου υπουργείου.
Αντικείμενο του Κέντρου, μεταξύ άλλων, είναι λέει, να εκπονεί στρατηγικές μελέτες που αφορούν στην πολιτική ασφάλειας και να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες συμβουλευτικού προς τον υπουργό!
Απίστευτη αυτή η ειρωνεία των γεγονότων, κυρία μου...
Εσάς βρήκαν να διορίσουν, για να τους πείτε πως να μας προστατεύουνε;
Περαστικά μας, λοιπόν και όσοι γλιτώσουμε από τα νύχια σας...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου