Αν δεν ήταν γνωστή η περιορισμένη αντιληπτική τους ικανότητα, θα ήμουν σίγουρος ότι οι συμπολίτες που καταλαμβάνουν πανεπιστημιακές και σχολικές αίθουσες είναι στην πραγματικότητα πληρωμένοι από άλλους συμπολίτες που θέλουν να ιδρύσουν μη κρατικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα και προσπαθούν να κάνουν ζημιά στον ανταγωνισμό. Κανείς και ποτέ δεν έχει δυσφημίσει τη δημόσια εκπαίδευση και κανείς ποτέ δεν έχει προσφέρει τόσο ισχυρά επιχειρήματα σε κάθε υπέρμαχο της κατάργησης του κρατικού μονοπωλίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όσο οι «αγωνιστές» καταληψίες. Και το πιο αξιοθαύμαστο είναι πως όλα αυτά οι κατά φαντασίαν αγωνιστές τα κάνουν πιστεύοντας ότι υπερασπίζονται τη δημόσια εκπαίδευση.
Οργανώνοντας κινητοποιήσεις και καταλήψεις οι κατά φαντασίαν καταπιεσμένοι, που συλλαβιστά παπαγαλίζουν συνθήματα που τους υπαγορεύουν οι καθοδηγητές τους, αγωνίζονται νύχτα και μέρα προκειμένου να απαξιώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο το δημόσιο πανεπιστήμιο. Είτε καταστρέφοντας, είτε καταλαμβάνοντας, είτε τραμπουκίζοντας, φροντίζουν με ξεχωριστή συνέπεια να δείξουν το πόσο απαραίτητη είναι η ίδρυση πανεπιστημίων απαλλαγμένων από την παρουσία τους, αλλά και να επιβεβαιώσουν την ανάγκη για ακόμα περισσότερα ιδιωτικά γυμνάσια και λύκεια.
Γιατί προφανώς ο αγώνας τους δεν περιορίζεται στη δυσφήμιση των πανεπιστημίων. Είναι πολλά τα ιδιωτικά γυμνάσια και λύκεια που χρωστούν πολλά στους μπάχαλους καταληψίες. Είναι πολλά τα ιδιωτικά σχολεία που δεν θα υπήρχαν καν αν τα δημόσια μπορούσαν να λειτουργούν χωρίς την καταστροφική παρουσία των «αγωνιστών» που, όπως όλοι οι φανατικοί, με συνέπεια καταστρέφουν ό,τι ισχυρίζονται πως υπερασπίζονται.
Μιλάμε για ανθρώπους που είναι ίδιοι (για μερικούς αυτό ισχύει και στην κυριολεξία) με τους χουλιγκάνους των ποδοσφαιρικών ομάδων. Οι ίδιοι λένε ότι λατρεύουν τις ομάδες τους και νομίζουν ότι τους προσφέρουν, ενώ το μόνο που καταφέρνουν είναι να διώχνουν κόσμο από το γήπεδο και να φορτώνουν την τάχα αγαπημένη τους ομάδα τιμωρίες. Οι ίδιοι νομίζουν ότι είναι υπερασπιστές ενώ στην πραγματικότητα είναι μια αρρώστια που εισβάλει και καταστρέφει τον οργανισμό τον οποίο τάχα υπερασπίζονται. Οι ιδεοληπτικοί, ως φανατικοί κι αυτοί, δεν έχουν καμία διαφορά.
Νομίζω ότι το πρώτο μη κρατικό ή ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα πρέπει να αφιερώσει σε όλους αυτούς τους συμπολίτες τουλάχιστον μια αίθουσα προκειμένου να τιμήσει έναν αγώνα που χωρίς αυτόν η μη κρατική ή ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση θα ήταν πιθανότατα μια πολυτέλεια που θα αφορούσε ελάχιστους. Μια αίθουσα «Κνιτών» ή μια αίθουσα «Κουκουλοφόρων» είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει κάποιος για αυτούς τους άοκνους μαχητές που κάθε μέρα δίνουν τη μάχη υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Και μπράβο τους.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου