Όπως συμβαίνει πάντοτε στην πατρίδα μας, σηκώθηκε για άλλη μια φορά ένας πολιτικός κουρνιαχτός, με αφορμή το «σβήσιμο» των ονομάτων των 57 νεκρών που έχασαν την ζωή τους στο μοιραίο τρένο, στην τρομακτική σύγκρουση με άλλο συρμό στα Τέμπη.
Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν πολλά νέα παιδιά (φοιτητές και φοιτήτριες). Το γεγονός εκείνο προκάλεσε άφατο πόνο στους γονείς και συγγενείς των θυμάτων και «παγωμάρα» στην πλειοψηφία των Ελλήνων. Ήδη γίνονται ανακρίσεις προκειμένου να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της τραγωδίας.
Την περασμένη Τετάρτη, μετά το μεγάλο συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας στο οποίο πήραν μέρος χιλιάδες μαθητές και φοιτητές, προκειμένου να «τιμήσουν» τους νεκρούς της τραγωδίας έναν χρόνο μετά το δραματικό γεγονός, μια ομάδα από νέους και νέες, έγραψαν με μπογιές μπροστά από το μνημείο του Αγνώστου στρατιώτη, στο Σύνταγμα, τα ονόματα των 57 νεκρών.
Πιστεύω ότι ήταν μια αυθόρμητη κίνηση των νέων- χωρίς- προφανώς να γνωρίζουν ότι τα ονόματα των νεκρών, δεν γράφονται σε χώρους, τους οποίους επισκέπτονται εκατοντάδες πολίτες (Έλληνες και ξένοι), γιατί τα καταπατούν. Όταν αρμόδιες υπηρεσίες της Βουλής «έσβησαν» τα γράμματα, επανήλθαν οι νέοι και τα ξαναέγραψαν. Από την ώρα εκείνη ξεκίνησε πάλι ένας νέος κύκλος αντιπαραθέσεων. Πρέπει να «σβηστούν» ή όχι τα ονόματα από τον χώρο του μνημείου.
Όλοι αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν, εκτός από ανιστόρητοι, είναι και απολίτιστοι, υποκριτές, γιατί δεν γνωρίζουν ότι- από την αρχαία Ελλάδα ακόμη- τα ονόματα των νεκρών γράφονται σε τύμβους και όχι σε πλακόστρωτα, προκειμένου να μην τα καταπατούν οι πεζοί. Επομένως το ίδιο έπρεπε να γίνει και στον συγκεκριμένο χώρο, να δημιουργηθεί ένα μνημείο για τους νεκρούς που βρήκαν τραγικό θάνατο στη σύγκρουση στα Τέμπη. Αυτό επιβάλει ο σεβασμός στους νεκρούς, γιατί όλα τα άλλα αποτελούν προσβολή στη μνήμη τους.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου