υπάρχει τρόπος ο λαός να διώξει από πάνω του αυτήν την κυβέρνηση, ή τουλάχιστον να την εκθέσει τόσο ανεπανόρθωτα, ώστε αυτό το κόμμα που την στηρίζει, οι άνθρωποι που την επανδρώνουν, η ιδεολογία που εκφράζει, κι’ όλοι οι παρατρεχάμενοι αυτών να αποτελέσουν, αν γλυτώσουν το Γουδί, την ντροπή, το αίσχος της πολιτικής ιστορίας του τόπου.
Τι πρέπει να κάμουμε; Πρώτα-πρώτα να κλείσουμε οριστικά τα εξαγορασμένα μέσα ενημερώσεως, τα οποία ως σύγχρονα, μεταλλαγμένα τανκς, έχουν αποστολή να μας ισοπεδώσουν. Να κλείσουμε οριστικά τα μεγάλα κανάλια της τηλεοράσεως, να μην ξαναγοράσουμε καμία μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, να γυρίσουμε τέλος τις πλάτες στον ξεπουλημένο συνδικαλισμό.
Όλοι αυτοί έχουν αποστολή να μας εφοδιάζουν με εσφαλμένα δεδομένα ώστε να αποπροσανατολίσουν την σκέψη μας, να εξουδετερώσουν την αντίδρασή μας, να διαλύσουν την ψυχολογία μας και να αποδιοργανώνουν την κοινωνική συνοχή στρέφοντας την μια τάξη εναντίον της άλλης.
Παροχετεύουν την αγανάκτησή μας και την εξαερώνουν στα χαμένα, αποκρύπτουν τα πραγματικά αίτια της κρίσεως, τους μηχανισμούς της, τους ανθρώπους και τα συμφέροντα που αυτοί εκφράζουν και τέλος μας καθιστούν όμηρους μιας τεράστιας σκοτοδίνης από την οποία είναι αδύνατον να ξεφύγουμε.
Το να γυρίσουμε λοιπόν τις πλάτες σε όλα αυτά είναι τόσο αποτελεσματικό όσο το να πάρει κανένας το μαστίγιο από τα χέρια του ανθρώπου που τον μαστιγώνει, από τα χέρια του βασανιστή του.
Μετά, ας σταματήσουμε αυτές τις ανόητες πορείες, τις καταλήψεις, τις απεργίες, τις συγκρούσεις με την Αστυνομία, τις καταστροφές των Σχολείων, των Πανεπιστημίων, και όποιας άλλης δημόσιας περιουσίας, που μας δίνουν την ψευδαίσθηση ότι κάτι κάνουμε, ότι «αγωνιζόμαστε», ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουμε απολύτως τίποτα, απλώς εκτονώνουμε τον θυμό μας, και μάλιστα εις βάρος μας, ενώ αυτοί οι οποίοι μας επιβουλεύονται τρίβουν τα χέρια τους.
Τον θυμό όμως δεν πρέπει να τον εκτονώνουμε, πρέπει να τον κρατάμε μέσα μας, να γεννάει, να πολλαπλασιάζεται, να γίνεται πείρα, σοφία, και να εκδηλώνεται αποτελεσματικά και συντεταγμένα όταν έρχεται η ώρα, στις κάλπες, στην διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος, στους εργασιακούς χώρους στην καθημερινή μας ζωή όπου δρούμε ως πολιτικά όντα, ως καταναλωταί.
Ξέρετε ότι είμαστε οι μεγαλύτεροι πελάτες κινητών τηλεφώνων χώρας η οποία ηρνείτο να συμμετάσχει στο ταμείο στήριξης της Ελλάδος αν δεν έπαιρνε εμπράγματες εγγυήσεις; Εμείς όμως δεν αλλάξαμε καθόλου την καταναλωτική μας συμπεριφορά.
Γνωρίζετε ότι κάθε χρόνο φεύγει από την Ελλάδα σχεδόν ένα δις ευρώ από την κατανάλωση μπύρας, που παράγεται μεν στην Ελλάδα, αλλά ανήκει ιδιοκτησιακά σε εταιρία ξένης χώρας; Έτσι μπορείτε να φανταστείτε το μοντέλο υποδουλώσεώς μας μετά το ξεπούλημα του Ελληνικού πλούτου και της Ελληνικής παραγωγής στους ξένους φεουδάρχες. Μετατρεπόμαστε με την θέληση μας σε κολίγους. Όλα δε αυτά τα περί συμμάχων, φίλων και εταίρων, ξεχάστε τα, αποτελούν χοντρό δούλεμα αφελών, και πολιτικά πρωτογόνων ανθρώπων οι οποίοι μπερδεύουν τις διακρατικές ψυχρές σχέσεις με τις συναισθηματικές ανθρώπινες.
Γνωρίζετε ότι υπάρχουν σούπερ μάρκετ, στα οποία είμαστε οι καλύτεροι πελάτες, τα οποία κάνουν τις εισαγωγές των από offshore εταιρείες φοροδιαφεύγοντας, τα δε κέρδη των αντί να επενδύονται ή να καταναλώνονται στην Ελλάδα, ή έστω να αντισταθμίζονται από άλλες εισροές όπως επιτάσσει η στοιχειώδης αρχή κάθε υγιούς οικονομίας, διοχετεύονται στο εξωτερικό, όπου επενδύονται και καταναλώνονται προκαλώντας αφάνταστη συναλλαγματική αιμορραγία στην χώρα;
Από αυτό ακριβώς πάσχει η Ελλάδα. Από διαφυγή κεφαλαίων, πλούτου, προστιθέμενης αξίας. Κι αυτό θέλουν να κρύψουν οι υπεύθυνοι, απολύτως, πολιτικοί και μιλούν για φοροδιαφυγή και κλέφτες. Δεν πάσχει η Ελληνική οικονομία ούτε από τους φοροφυγάδες ούτε από τους κλέφτες ούτε από τους τεμπέληδες, όπως θέλουν να μας πείσουν οι πολιτικοί μας για να μην καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Στο βαθμό που τα μαύρα αυτά χρήματα επιστρέφουν με κάποιον τρόπο στην οικονομία καταναλισκόμενα, προκαλούν μεν οικονομικές στρεβλώσεις και αδικίες αλλά δεν της προκαλούν ανήκεστο βλάβη. Αυτό το κάνει μόνον η διαφυγή κεφαλαίων. Προς την κατεύθυνση αυτή έπρεπε να κινηθεί η κυβέρνηση, να βουλώσει τις τρύπες, αυτή θα έπρεπε να είναι η αρχή. Προς την κατεύθυνση όμως αυτή η κυβέρνηση δεν κάνει απολύτως τίποτα. Οπότε όλα τα άλλα είναι αναποτελεσματικά.
Κάθε μέρα φεύγουν από την Ελλάδα περί τα 100 εκατομμύρια ευρώ μόνον για τοκοχρεολύσια ενός επαχθούς χρέους το οποίο η Ελλάδα θα έπρεπε ήδη να έχει αμφισβητήσει νομικώς. 12 δις φεύγουν τον χρόνο από εμβάσματα λαθρομεταναστών. Η κινδυνολογία που η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της διασπείρουν ανάγκασε όλους τους Έλληνες να αποσύρουν τις καταθέσεις των και να τις μεταφέρουν στο εξωτερικό ή μέσα στα στρώματά των. Τα βλακώδη «πόθεν έσχες», ενέτειναν τα φαινόμενα αυτά.
Τα πλήγματα που εδέχθη η Ελληνική παραγωγικότητα από τα πανωτόκια, την βαριά φορολογία, τον αθέμιτο ανταγωνισμό από προϊόντα φτηνών χωρών, την γραφειοκρατία, την ανυπαρξία κράτους δικαίου και τους «αγώνες» της αριστεράς κατέστησαν το εμπορικό μας ισοζύγιο αιμορραγούσα συναλλαγματική πληγή.
Για όλα αυτά τίποτα δεν κάνει η κυβέρνηση. Αντίθετα, αυξάνει την φορολογία, αφαιμάζει την αγορά και μεταφέρει την ρευστότητα στο εξωτερικό στις τσέπες των τοκογλύφων. Αφήνει την Δαμανάκη να κινδυνολογεί και να διώχνει τις καταθέσεις, νομιμοποιεί τους λαθρομετανάστες, αυξάνει την γραφειοκρατία, πήζει την δικαιοσύνη από τις αναρίθμητες προσφυγές πολιτών για αντισυνταγματικότητα και αντινομίες των νόμων, αφήνει την αριστερά να κλείνει λιμάνια, ξενοδοχεία και επιχειρήσεις, νομιμοποιεί τους κουλοχέρηδες, και τώρα δίνει άδεια στην πετρελαιοκίνηση για να κάνουμε νέες εισαγωγές αυτοκινήτων, και να χάσουμε, αλλά Μητσοτάκη, κι άλλο συνάλλαγμα.
Ξεπουλάει όλο τον Ελληνικό πλούτο και την Ελληνική παραγωγή στους ξένους, οδηγεί την νεολαία στην μετανάστευση, τους μεσήλικες στην ανεργία, την απελπισία, την αυτοκτονία, τους γέρους στα νεκροταφεία και τέλος, να το πούμε και αυτό, το ΠΑΣΟΚ στην χωματερή της ιστορίας, ως το κόμμα που πρόδωσε και κατέστρεψε την Ελλάδα.
Σε κανέναν από τους ανωτέρω τομείς δεν επεμβαίνει η κυβέρνηση διορθωτικά. Προσποιείται ότι τάχα κάνει διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά για να θολώσει τα νερά, ονομάζει αλλαγή την καταστροφή της χώρας, την ξέφρενη επίθεση κατά της εργασιακής ειρήνης και ασφάλειας των πολιτών, που είναι απαραίτητες προϋποθέσεις, sine qua non, για κάθε οικονομική σταθεροποίηση, ανάπτυξη και προκοπή.
Αντί αυτού, η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τους Ευρωπαίους «εταίρους» μας διαχέει καθημερινώς όλο και περισσότερη ανασφάλεια και πανικό. Σπρώχνει τον κόσμο σε μαζικές συνταξιοδοτήσεις, τινάζοντας τα ταμεία στον αέρα και μετά για να «ρεφάρει», όπως έκανε με τις φορολογικές αποδείξεις, επελαύνει κατά των ατομικών περιουσιών των πολιτών, όπως οι άδειες φορτηγών και ταξί, κατάσχει εφάπαξ, επικουρικά, συντάξεις, κατοικίες, φορολογώντας βάναυσα την ακίνητη περιουσία, ζωτικό επαγγελματικό χώρο, επαγγελματική ύλη, με το ιδεολόγημα του «ανοίγμα των επαγγελμάτων», φορολογεί το φόρο, κόβει δικαιώματα, επιδόματα, βοηθήματα, ενώ ταυτοχρόνως εισάγει αλλά, φυσικά πολύ μικρότερα για να κοροϊδέψει τον κοσμάκη. Δεν έχει τέλος αυτό το αμόκ-αλαλούμ που έχει καταλάβει την κυβέρνηση στην επιδρομή κατά των πολιτών, του δικαίου, της λογικής και των θεσμών.
Μας λέει ο κ. Παπανδρέου ότι βρισκόμαστε σε έκτακτη ανάγκη, ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Ωραία, τότε να αναστείλει μερικά άρθρα του Συντάγματος, να κλείσει τα σύνορα, να κατονομάσει τον «εχθρό», να σταματήσει ιδίως να τον πληρώνει, να βαρέσει τις σάλπιγγες και τότε να τον βοηθήσουμε όλοι. Ας ανασταλούν όλα, άλλα ας μη ανασταλεί τουλάχιστον η λογική.
Η χούντα είχε αναστείλει μερικά άρθρα του Συντάγματος, αλλά τα υπόλοιπα τα σεβόταν. Ετούτοι με δύο συνταγματολόγους στην κυβέρνηση έχουν μετατρέψει το Σύνταγμα σε ...κουρελόχαρτο κι’ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κοιτάει από το παράθυρο τη θέα.
Ξέρετε ότι έχουμε στα χέρια μας το μεγαλύτερο οικονομικό πυρηνικό όπλο, την δυνατότητα να πυροδοτήσουμε τα CDS, και να προκαλέσουμε παγκόσμιο οικονομικό ολοκαύτωμα; Αλλά, η ξενόδουλη κυβέρνησή μας αρνείται να το επικαλεστεί ή ακόμα να το χρησιμοποιήσει, προσποιούμενη ότι σκέφτεται τις συνέπειες για τον Ελληνικό λαό, στην πραγματικότητα όμως σκέφτεται και προφυλάσσει το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα και τους πάτρωνες του.
Σ’ όλα αυτά τα μέτωπα στα οποία θα μπορούσαμε να δράσουμε και να ασκήσουμε πραγματική πίεση, να έχουμε κάποιο αποτέλεσμα παραμένουμε αδρανείς. Και τι κάνουμε; Ακολουθούμε πάλι το μοναδικό παγκοσμίως παράδειγμα που μας δίδαξε η «ένδοξη» εθνική «αντίσταση» του ΕΑΜ, που με πρόσχημα τον «απελευθερωτικό» αγώνα, κατέστρεψε, καταλήστεψε και ρήμαξε την χώρα.
Το ίδιο επαναλαμβάνεται και σήμερα. Με πρόσχημα την «αντίσταση» στο μνημόνιο προβαίνουμε, υπό τα κελεύσματα των ίδιων ανθρώπων ή αν θέλετε της ίδιας λογικής, που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής μας παιδείας στην καταστροφή της χώρας μας. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε όπως τότε, υπό την καθοδήγηση πάλι της ψεύτικης ενημερώσεως και της εχθρικής προπαγάνδας. τους πραγματικούς εχθρούς, τα πραγματικά αίτια της δυστυχίας μας, τα πραγματικά γεγονότα.
Κλείνουμε τα αυτιά μας σε όσους προσπαθούν να μας διαφωτίσουν, να μας οδηγήσουν, και τα ανοίγουμε διάπλατα στις σειρήνες, τα παπαγαλάκια του χρηματοπιστωτικού συστήματος που μας υποβάλλουν το «εμείς φταίμε» το «μαζί τα φάγαμε», ότι είμαστε κοπρίτες, τεμπέληδες, καλοπερασάκηδες. Ότι για την δυστυχία μας φταίνε οι κλέφτες, οι φοροφυγάδες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ταξιτζήδες, οι φαρμακοποιοί, και γενικώς όλες οι επαγγελματικές τάξεις, όλοι, εκτός φυσικά των τραπεζιτών, των πολιτικών, της δομής του Ευρώ, των κερδοσκόπων, των τοκογλύφων, και των αρχιερέων του χρηματιστηρίου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Όλους αυτούς και όλα αυτά δεν τα αγγίζει κανείς λες και αν το κάναμε θα περιφρονούσαμε το «τα Άγια τοις Αγίοις». Τέτοια αδιάντροπη, αναιδής και ποταπή διαστρέβλωση της πραγματικότητος δεν έχει ξαναγίνει από πολιτισμένους, υποτίθεται, ανθρώπους. Αλλά πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά των. Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν είναι εγκάθετοι ξένων συμφερόντων. Τα συμφέροντα αυτών εξυπηρετούν κι’ όχι του Ελληνικού λαού. Γι’ αυτό όποιος τους στηρίζει, τους συνδράμει, τους υπηρετεί είναι υπόλογος πράξεων εθνικής μειοδοσίας.
Πως αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί η δέσμευση που υπέγραψε η κυβέρνηση με το μνημόνιο, η οποία, εκτός της παραχωρήσεως της εθνικής κυριαρχίας, απαγορεύει στην Ελλάδα να δανεισθεί από οποιονδήποτε άλλον εκτός των δανειστών των οποίων είμαστε πελάτες, άλλως καθίσταται το δάνειο του μνημονίου άμεσα ληξιπρόθεσμο και απαιτητό. Γι’ αυτό όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Κινέζος πρόεδρος, και πρόσφερε «βοήθεια» εκατό δις ευρώ, ο κ. Παπανδρέου πήρε μόνον δύο.
Ο Πούτιν μας παρακαλεί να τον αφήσουμε να επέμβει κι’ η Ελληνική κυβέρνηση τον σνομπάρει. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις εγγράφων της Αμερικανικής πρεσβείας ομιλούν περί υποσχέσεων του κ. Παπανδρέου για πάγωμα του αγωγού Μπουργκάζ - Αλεξανδρουπόλεως, για ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ των Σκοπίων του αντιστοίχου προβλήματος, και υπέρ της Τουρκίας των ζητημάτων στο Αιγαίο.
Όταν ο Κ. Καραμανλής έφερε στην Βουλή νόμο για την εγγύηση των καταθέσεων, πράγμα που θα συνέβαλε στην σταθεροποίηση της ψυχολογίας και την βελτίωση του οικονομικού κλίματος το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν τον ψήφισε, αλλά απεχώρησε από την Βουλή, συμπεριλαμβανομένου και του «Νέστωρος», κ. Απ. Κακλαμάνη. Και τώρα έχουν την αναίδεια να κατηγορούν τον Σαμαρά ότι δεν «συναινεί». Τι αποδεικνύουν όλα αυτά;
Πρέπει να αντισταθούμε. Όχι όμως ανοήτως, με άναρθρες κραυγές με γιαουρτώματα πολιτικών, άσκοπες πορείες, διαδηλώσεις και καταστροφές. Αντί όλων αυτών θα προτιμούσα να δω να μην εκλέγεται κανένας περιφερειάρχης ή δήμαρχος από την παράταξη του κ. Παπανδρέου στις περιφερειακές εκλογές. Διότι αν μας ξεγέλασε ο κ. Παπανδρέου στις βουλευτικές εκλογές του 2009, στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοικήσεως «ξέραμε», και δεν δικαιολογούμαστε με τίποτα.
Έπρεπε να τον είχαμε καταλάβει από τότε που πήρε την σκούπα και σκούπιζε την αίθουσα του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Να είχαμε μυριστεί ότι πρόκειται περί ενός αδίσταχτου και διπλοπρόσωπου ανθρώπου. Τώρα είναι λίγο αργά. Πρέπει εν τούτοις να απαλλαγούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα απ’ αυτή την κυβέρνηση. Κι’ ο μόνος τρόπος είναι οι εκλογές.
Πρέπει να απαιτήσουμε εκλογές. Να πάρουν όλοι οι Έλληνες ένα κομμάτι άσπρο χαρτί και να γράψουν επάνω με κόκκινα γράμματα την λέξη «ΕΚΛΟΓΕΣ» και να το κολλήσουν, οι ταξιτζήδες και οι φορτηγατζήδες στο παρμπρίζ των αυτοκινήτων των, οι καταστηματάρχες στις βιτρίνες των καταστημάτων των, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι στις πόρτες των διαμερισμάτων των, στις εξώπορτες των πολυκατοικιών, στα αυτοκίνητά των, οι γιατροί, δικηγόροι συμβολαιογράφοι στις πόρτες των γραφείων των, ας το γράψουν στις μπλούζες των, στις τσάντες των οι γυναίκες, να αναρτηθεί στα κουρεία τα κομμωτήρια τα γυμναστήρια κι’ ας κορνάρουν οι οδηγοί και καμιά φορά όταν δεν ενοχλούν…
Να δημιουργηθεί μια πανελλήνια, καθημερινή, μαζική, ακατάπαυτη, απέραντη, αδιάκοπη, σιωπηλή διαδήλωση. Να δούμε, θα μείνουν ατάραχοι, θα συνεχίσουν να κυβερνάνε ανερυθρίαστα; Θα συνεχίζουν να αυτοαποκαλούνται δημοκράτες; Να δούμε, μέχρι που θα φτάσει η αναίδεια των; Να δούμε, θα δικαιωθεί ο Χάρυ Κλίν που τους αποκαλεί ...γομαροξεφτιλοπουλημένους;
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου