Άρχισε η αντι-μεταρρύθμιση!

Η εύθραυστη ανάκαμψη που σημείωσε η ελληνική οικονομία, κατά το Β’ και το Γ’ τρίμηνο 2014, απεδείχθη μη διατηρήσιμη. Υπήρξε θύμα, αρχικά, της πολιτικής αβεβαιότητας από το φθινόπωρο 2014 λόγω της πιθανολογούμενης, τότε, πτώσης της κυβέρνησης, που τελικά κατέπεσε με πάταγο στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Ακολούθως, της ανεύθυνης και ανορθολογικής ψήφου 132 Ελλήνων βουλευτών, οι οποίοι, θέσαντες το αμφίβολο προσωπικό ή κομματικό τους συμφέρον – βλέπε ΔΗΜΑΡ αλλά και αρκετούς ανεξάρτητους βουλευτές – πάνω από το σαφές εθνικό συμφέρον, οδήγησαν, βάσει μίας παρερμηνευόμενης και πάντως ατυχούς συνταγματικής διάταξης περί την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, σε πρόωρες εκλογές και μάλιστα τις πέμπτες κατά σειράν εντός 7,5 ετών!

Η ανάκαμψη ενταφιάσθηκε επ’ αόριστον ως αποτέλεσμα της ψήφου του ελληνικού λαού την 25.01.15 που έφερε στην εξουσία μία ιδιότυπη συγκυβέρνηση με κορμό τον Σύριζα και την αταίριαστη σύμπραξη των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Εμβάλλει σε θλιβερές σκέψεις το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έφερε στην εξουσία ένα κόμμα με κομμουνιστικές καταβολές, το οποίο ενισχύθηκε από τους κρατικοδίαιτους όλων των κατηγοριών, δημοσίους υπαλλήλους, συνδικαλιστές, «επιχειρηματίες» κ.λπ. Αν συνυπολογισθούν τα ποσοστά του ΚΚΕ και άλλων μικρότερων μαρξιστικών κομμάτων εκτός Βουλής, προκύπτει μία στροφή μεγάλων διαστάσεων προς ριζοσπαστικές, αριστερές απόψεις.

Ασφαλώς η ευθύνη είναι του ελληνικού λαού, ο οποίος έχει επαρκώς προειδοποιηθεί από ψύχραιμες φωνές για τους κινδύνους που εγκυμονεί μία τέτοια επιλογή. Όπως επίσης έχει πλήρη συνείδηση για το πολιτικό στίγμα και το ποιόν της «Χρυσής Αυγής». Σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, όπως είναι η ελληνική πολιτεία από το 1974, οι πολιτικοί εκπρόσωποι, κατά των οποίων οι πάντες σχεδόν μεμψιμοιρούν, αποτελούν τον καθρέπτη της κοινωνίας. Οι Λατίνοι έλεγαν: Talis grex, quails rex, οποία η αγέλη, τοιούτος και ο ηγέτης. Έχουμε τους πολιτικούς ηγέτες που επιλέγουμε με την ελεύθερη βούληση μας, αυτούς που εμείς θεωρούμε ότι μας αξίζουν.

Η ανάδειξη της ριζοσπαστικής αριστεράς στην εξουσία οφείλεται και σε μία σειρά λαθών των πολιτικών της αντιπάλων, ιδιαίτερα της «Νέας Δημοκρατίας» και του ΠΑΣΟΚ. Τα λάθη αυτά δεν περιορίζονται στην τελευταία περίοδο. Σε προηγούμενο άρθρο μου («Εστία» 21.11.2014) σημείωσα:

«Η συγκυβέρνηση δεν ανέδειξε το γεγονός ότι την ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας επέφερε το υπερτροφικό και, ταυτόχρονα, αναποτελεσματικό κράτος. Οι προσπάθειες για τον περιορισμό και την βελτίωση της λειτουργίας του θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει από την πρώτη στιγμή εφαρμογής των μνημονίων. Αντ’ αυτού επελέγη η μέθοδος της υπερ-φορολόγησης των πολιτών, της οριζόντιας περικοπής μισθών και συντάξεων και αναμονής της μείωσης του δημόσιου τομέα μέσω συνταξιοδοτήσεων. Όπως ήταν φυσικό, η ύφεση παρατάθηκε και τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης καθυστέρησαν».

Στην συνέχεια προέκυψαν οι πρόωρες εκλογές και έτσι διεκόπη η όποια θετική εξέλιξη. Το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα ήταν ότι η όλη προσπάθεια είχε υπονομευθεί από την ίδια την «Νέα Δημοκρατία» πριν ακόμη αναλάβει ως κυβέρνηση με την τότε ρητορεία της κατά του μνημονίου, γεγονός που δημιούργησε σύγχυση μεταξύ των οπαδών της σε σημαντικό μέρος των οποίων δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα έντονες φυγόκεντρες τάσεις.

Την παρούσα στιγμή, πάντως, η διατήρηση της ουσιαστικής ενότητας της «Νέας Δημοκρατίας» ως βασικού εκφραστή του συντηρητικού και φιλελεύθερου πολιτικού χώρου αποτελεί το κύριο πρόταγμα εν όψει των άμεσων κινδύνων που διαγράφονται για την χώρα μας από την πολιτική της νέας κυβέρνησης. Κατ΄ αρχάς, η κυβέρνηση αποτελείται από 41 μέλη. Άνθρακας ο θησαυρός, λοιπόν, τα περί ολιγομελούς σχήματος «με δέκα μόνον υπουργεία». Κατά δεύτερον, υπήρξε ένας καταιγισμός δηλώσεων και εξαγγελιών αποφάσεων ήδη κατά την πρώτη ημέρα του βίου της νέας κυβέρνησης πριν ακόμη από την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων. Και, ατυχώς, όλες είναι προς κατεύθυνση βλαπτική για την ελληνική οικονομία. Σταχυολογούμε ένα απάνθισμα:

Θα ανακληθούν όλες οι απολύσεις και οι πράξεις διαθεσιμότητας δημοσίων υπαλλήλων που έγιναν βάσει μνημονίου. Αναμένεται η επανα-πρόσληψη τουλάχιστον 3.500, μεταξύ των οποίων οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, οι σχολικοί φύλακες και οι διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημίων. Θα σταματήσει η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και του ΟΛΘ, της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ», του ΑΔΜΗΕ και των περιφερειακών αεροδρομίων. Θα καταργηθεί η εξαγγελθείσα αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, όπως και, κατά πάσα πιθανότητα, το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Θα επανέλθουν οι «αιώνιοι φοιτητές» και το πανεπιστημιακό «άσυλο». Απειλητικές προοπτικές εξαγγέλλονται για το καθεστώς ιδιοκτησίας αλλά και για τις σημερινές διοικήσεις των Τραπεζών. Σε μία χώρα με 1.300.000 ανέργους εξαγγέλλεται η αύξηση του κατώτατου μισθού σε 751 ευρώ. Επίσης, πρόβαλε η Κυβέρνηση να διαφοροποιηθεί με την απόφαση των υπολοίπων 27 χωρών της ΕΕ για το θέμα των πρόσθετων κυρώσεων κατά της Ρωσίας για τις εξελίξεις στην Ουκρανία.

Η αντι-μεταρρύθμιση εξελίσσεται με πλήρη ταχύτητα. Οι αντιδράσεις των εταίρων μας, των επενδυτών στις αγορές ομολόγων και μετοχών και των οίκων αξιολόγησης είναι επίσης σε εξέλιξη. Τα αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία προοιωνίζονται λίαν δυσμενή.

Κώστας Χριστίδης / Εφημ. "Εστία" στις 30.01.2015 / via