Μάχονται για το μεροκάματο, το ψωμί των οικογενειών τους, για το αύριο των παιδιών τους και του τόπου τους. ΣΥΡΙΖΑίοι τους αποκαλούν «ενεργούμενα της εταιρείας εξόρυξης», τους αποκαλούν «μισθοφόρους», δείχνουν με κάθε τρόπο την περιφρόνησή τους προς τους Έλληνες εργάτες.
Αυτοί, βλέπετε, δεν είναι αλλοδαποί, δεν τους είναι χρήσιμοι για το μεγάλο πρότζεκτ τους: τη διάλυση του εθνικού κορμού. Στη συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑ, ένα θέμα παύει να είναι «ταξικό» όταν γίνεται εθνικό. 7.000 κόσμος. Οι Έλληνες εργάτες και οι οικογένειές τους, είναι αντιμέτωποι εδώ και μέρες με τις σφεντόνες με τα μπουλόνια των αριστεριστών, την τρομοκρατία τα βράδια έξω από τα σπίτια τους (για την ιερότητα της εστίας δεν έχουν ακούσει στον ΣΥΡΙΖΑ, στους ΑΝΕΛ και στον ΑΝΤΑΡΣΥΑ), αλλά και μια κυβέρνηση που επιθυμεί την εξόντωσή τους. Εξ ου και η «Επιτροπή Αλληλεγγύης» που γρήγορα – γρήγορα έσκασε μύτη στην Αθήνα και κοντά σε χώρο κατάληψης (τυχαίο;) και απαρτιζόμενη από αριστεριστές ετοιμάζεται…
Ο αγώνας των εργατών της Χαλκιδικής, είναι αγώνας της Ελλάδας μας. Αγώνας για το ψωμί των Ελλήνων εργατών, που βρέθηκαν στο στόχαστρο της εθνομηδενιστικής κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Θα ροβολήσω προς τα εκεί, θα είμαι κοντά τους, διότι εκπέμπουν αγάπη για την πατρίδα και τον τόπο τους, αγάπη για την οικογένειά τους. Οι εργάτες των Σκουριών, ξέρουν πώς βγαίνει το ψωμί τους και δη ενάντια σε αυτούς που καίνε εργοτάξια, που εκσφενδονίζουν μολότοφ με ανθρωποκτόνο πρόθεση και κόβουν βόλτες γύρω από βουλευτές της κυβέρνησης της συμφοράς.
Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση και τα στελέχη της λένε πως απολογούνται μόνο στους εργαζόμενους! Σε ποιους; Στους Έλληνες εργαζόμενους που θέλουν να απολύσουν και να τρομοκρατήσουν. Τώρα, κάποιοι παίρνουν το μήνυμα, αντιλαμβάνονται με τι έχουν να κάνουν. Ο Έλληνας εργαζόμενος και δη ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, δεν αποτελούσε, δεν αποτελεί και δεν θα αποτελέσει ποτέ προτεραιότητα για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Όσοι το φωνάζαμε αυτό πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, δεν εισακουσθήκαμε. Και ιδού τα προβλήματα…
Θα το επαναλάβω: ο αγώνας των εργατών της Χαλκιδικής, είναι αγώνας όλων μας, είναι αγώνας για την πατρίδα και την ελληνική οικογένεια. Είναι αγώνας υπέρ βωμών και εστιών. Οφείλουμε ΟΛΟΙ να τους συμπαρασταθούμε, να σταθούμε αλληλέγγυοι, να εκφράσουμε την οργή μας για το ότι κάποιοι καθοδηγούμενοι «επαγγελματίες» επαναστάτες, χωρίς μισό ένσημο στη ζωή τους αλλά αντίθετα, αμέτρητες ώρες παρουσίας σε καταλήψεις και καταγώγια, προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν. Οι αναρχικοί, ο βραχίονας της Νέας Τάξης, που επιθυμεί τον θρησκευτικό και εθνικό αποχρωματισμό της χώρας μας, είναι εδώ. ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
Στήριξη λοιπόν δυναμικά από όλους όσους αισθάνονται ακόμη σε τι βαθύ τέλμα έχουμε εμπλακεί.Μήπως πρέπει επιτέλεους να γίνει μια πορεία των νοικοκυραίων των μετριοπαθών των λογικών αυτού του τόπου για αρχίσουν τα πράγματα να μπαίνουν στη θέση τους?
ΑπάντησηΔιαγραφή